Akut miyokard infarktüslü hastalarda hastaneye geç geliş ile ilişkili faktörler
İbrahim Sarı1, Zübeyir Acar2, Orhan Özer1, Betül Erer2, Ebru Tekbaş2, Ekrem Üçer2, Ahmet Genç2, Vedat Davutoğlu1, Mehmet Aksoy11Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Anabilim Dalı, Gaziantep, Türkiye2Siyami Ersek Kalp Merkezi, Kardiyoloji Kliniği, İstanbul, Türkiye
Amaç: Çalışmamızda, akut miyokard infarktüslü (AMİ) hastalarda hastaneye geç geliş ile ilişkili faktörler araştırıldı.
Çalışma planı: Hastanemize ST-yükselmeli AMİ nedeniyle başvuran 439 hastaya (351 erkek, 88 kadın; ort. yaş 57±12) ait bilgiler, yatış sonrası 48 saat içinde hastalarla görüşülerek toplandı. Görüşme sırasında hastalar ağrısız ve hemodinamik olarak stabil idi. Göğüs ağrısı başlangıcından hastaneye yatışa kadar geçen süre ve hastaların sosyodemografik ve klinik özellikleri sorgulandı. Ayrıca, hastalar ilk başvuruların yapıldığı merkeze göre iki grupta değerlendirildi: En yakın küçük bir klinik veya tıp merkezi (n=209, %47.6) veya doğrudan tam teşekküllü bir kardiyoloji merkezi (n=230, %52.4).
Bulgular: Ortanca ve ortalama gecikme süreleri sırasıyla 70 dk ve 185.2±334.8 dk bulundu. Semptomların başlangıcından sonra 60 dakika içinde hastaneye ulaşabilen hasta sayısı 136 (%31) idi. Ortanca gecikme süresi, ilk başvurunun bir kliniğe yapıldığı grupta anlamlı derecede uzun bulundu (120 dk ve 60 dk; p<0.001). Kadın cinsiyet, yaşın ≥55 olması ve dokuz yıldan az eğitim görmüş olmak hastaneye gelişin uzamasıyla ilişkili bulundu. Klinik özelliklerden ise, koroner arter hastalığı (KAH) varlığı, sigara içme, diyabetin olmaması süreyi kısaltıcı etki gösterdi. Çokdeğişkenli regresyon analizinde, dokuz yıldan az eğitim, kadın cinsiyet, yaşın ≥55 olması ve KAH öyküsü olmaması hastane öncesi gecikmenin bağımsız öngördürücüleriydi. Tam teşekküllü bir merkeze başvuruyu belirleyen etkenler şunlardı: İleri yaş, sigara içme, aspirin kullanımı ve KAH öyküsü olması. Çokdeğişkenli analizde, tek bağımsız öngördürücü KAH öyküsü olması idi.
Sonuç: Hastane öncesindeki ortanca 70 dakikalık gecikme Batı kaynaklı veriler ile örtüşmektedir. Miyokard infarktüsünde hastane öncesi gecikmeyi kısaltmak için yürütülen eğitim ve bilgilendirme çalışmalarında bu gecikmeyi artıran etkenlere ve hasta altgruplarına daha fazla önem verilmelidir.
Factors associated with prolonged prehospital delay in patients with acute myocardial infarction
İbrahim Sarı1, Zübeyir Acar2, Orhan Özer1, Betül Erer2, Ebru Tekbaş2, Ekrem Üçer2, Ahmet Genç2, Vedat Davutoğlu1, Mehmet Aksoy11Department of Cardiology, Medicine Faculty of Gaziantep University2Department of Cardiology, Siyami Ersek Cardiovascular Surgery Center, İstanbul
Objectives: We investigated factors associated with prolonged prehospital delay in patients with acute myocardial infarction (AMI).
Study design: A total of 439 patients (351 males, 88 females; mean age 57±12 years) with ST-elevation AMI were interviewed within 48 hours of hospitalization. Patients were pain-free and hemodynamically stable at the time of interview. Data were collected on the time from the onset of chest pain to hospital admission and on sociodemographic and clinical characteristics. The patients were evaluated in two groups according to the place to which the first presentation was made, i.e., a local clinic/ small hospital (clinic group: n=209, 47.6%) or our tertiary fully equipped cardiovascular center (hospital group: n=230, 52.4%).
Results: The median and mean delay times were 70 min and 185.2±334.8 min, respectively. Of the study group, 136 patients (31%) arrived within 60 minutes after the onset of symptoms. The median delay time was significantly longer in the clinic group (120 min vs 60 min; p<0.001). Female sex, age ≥55 years, and total education time <9 years were associated with a longer prehospital delay, whereas a history of coronary artery disease (CAD), smoking, and the absence of diabetes were associated with a shorter prehospital delay. In multivariate regression analysis, total education time <9 years, female sex, age ≥55 years, and the absence of previous CAD were independent predictors of prolonged prehospital delay. The incidence of direct hospital presentation significantly increased with older age, smoking, aspirin use, and previous CAD. In multivariate analysis, only previous CAD was an independent predictor of direct hospital presentation.
Conclusion: The median delay time of 70 min in this Turkish cohort is in accordance with the data from western populations. Public education campaigns to shorten prehospital delay should place more emphasis on the factors and patient subgroups associated with prolonged prehospital delay.
Sorumlu Yazar: İbrahim Sarı, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |