Tip-A Akut Aort Disseksiyonunun Cerrahi Tedavisi: Erken ve Geç Dönem Sonuçları
Murat Bülent RABUŞ1, Kaan KIRALİ1, Mustafa GÜLER1, Suat Nail ÖMEROĞLU1, Denyan MANSUROĞLU1, Ercan EREN1, Bahadır DAĞLAR1, Mehmet BALKANAY1, Esat AKINCI1, Gökhan İpek1, Ali Gürbüz1, Turan BERKİ1, Ömer IŞIK1, Cevat YAKUT1Koşuyolu Kalp Eğitim ve Araştıma Hastanesi Kalp-Damar Cerrahisi Kliniği, İstanbulAkut aort disseksiyonları, günümüzdeki tüm tıbbi ve teknolojik ilerlemelere karşın halen ciddiyetini koruyan ve erken tanıda gecikilmesi durumunda hastaların kaybedilmesine yol açan patolojilerdir. Bu çalışmanın amacı akut Stanford tip A aort disseksiyonu tanısı ile cerrahi onarım uygulanan hastaların erken dönem sonuçlarını irdelemektir. Koşuyolu Kalp Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde, Şubat 1985 ile Ocak 1999 tarihleri arasında 318 hastaya intratorasik aort anevrizması ve/veya disseksiyonu nedeni ile cerrahi girişimde bulunulmuş olunup bu hastaların 48'inde (%15.1) akut-tip A aort disseksiyonu nedeniyle cerrahi onarım uygulandı. Hastaların 40'ı (%83) erkek ve 8'i (%17) kadın, yaş ortalaması 49.9±11.1 (21-70) yıl idi. 48 hastadan 24'üne (%50) sadece çıkan aorta replasmanı yapılırken (Grup I) diğer 24'üne (%50) çıkan aorta + arkus aorta replasmanı yapıldı (Grup II). Aort kapağı 35 hastada (%73) korunurken (Grup A) 13 hastada (%27) replase edildi (Grup B). Yaşayan hastalar ortalama 2.67±1.95 yıl (1 ay-8 yıl) takip edildi. Erken mortalite oranı 11 hasta ile %22.9 iken 2 hasta (%4.2) geç dönemde kaybedildi. Toplam mortalite oranı %27.1'di. Tek değişkenli analizde hemodinamik instabilite, koroner arter hastalığı, pompa süresi, renal komplikasyonlar, majör nörolojik komplikasyonlar ve kardiyak komplikasyonlar erken mortaliteyi artırıcı risk faktörleri olarak saptandı. Çok değişkenli analizde ise ileri yaş, geçirilmiş kardiyak cerrahi girişim, pompa süresi, renal ve kardiyak komplikasyonlardan oluşan model daha yüksek bir mortalite oranı ile ilişkili bulundu. Gruplar arasında survi dağılımı açısından anlamlı bir fark saptanmadı. En sık rastlanan morbiditeler renal fonksiyon bozukluğu, nörolojik komplikasyonlar ve ritm problemleri idi. Aort kapağının korunmuş olduğu grubun preoperatif ve postoperatif ekokardiyografik parametreleri karşılaştırıldığında aort yetersizlik dereceleri arasında önemli fark saptandı (p<0.001) ve aort yetersizliğinin önemsiz dereceye indiği tespit edildi. Takip edilen 35 hastanın 31'i NYHA class I ve 4'ü class II fonksiyonel kapasiteye sahipti. Akut tip-A aort disseksiyonlarında erken cerrahi yaklaşım, hastalığın doğal seyri sırasındaki mortalite oranını anlamlı bir şekilde düşürmektedir. Mortalitenin önlenebilir değişkenlerinin dikkatle irdelenmesi önemlidir. Aort yetersizliğinin derecesi ne olursa olsun mümkün olan her durumda aort kapağını korumaya yönelik cerrahi girişim ön planda tutulmalıdır. Aort kökünün etkilendiği olgularda etekli kompozit greft ile total aort kökü replasmanı tercih edilebilir. Hasta takipleri için en az yılda bir kez TEE ve kontrastlı-CT yapılmasını geç dönem komplikasyonların erken tanısı için önermekteyiz.
Anahtar Kelimeler: Akut tip A disseksiyon, arkus aota .bunon tekniğiSurgical Treatment of Type A Aortic Dissection: Early-Term Results
Murat Bülent RABUŞ1, Kaan KIRALİ1, Mustafa GÜLER1, Suat Nail ÖMEROĞLU1, Denyan MANSUROĞLU1, Ercan EREN1, Bahadır DAĞLAR1, Mehmet BALKANAY1, Esat AKINCI1, Gökhan İpek1, Ali Gürbüz1, Turan BERKİ1, Ömer IŞIK1, Cevat YAKUT1Despite medical and technological improvement, acute type A aortic dissection is still a serious pathology, which causes death with any delay in early diagnosis. The aim of this study was to determine the early results of the surgical treatment of Stanford type A aortic dissection. 318 patients underwent surgical repair for intrathoracic aneurysm and/or dissection at Koşuyolu Heart and Research Hospital, between February 1985 and January 1999. Forty-eight (15.1%) of them were operated on for acute type A aortic dissection among whom 40 (83%) were male and 8 (17%) female with a mean age 49.9±11.1 years (range, 21 to 70). Only replacement of the ascending aorta (Group I) was performed at 24 (50%) patients and associated arch replacement (Group II) was performed at the other 24 (50%) patients. Aortic valve was preserved (Group A) in 35 (73%) patients and was replaced (Group B) in 13 (27%) patients. Surviving patients were followed up for 2.67±1.95 years (between 1 and 8). Early mortality was 22.9% (11 patients) and late mortality 4.2% (2 patients), total mortality rate being 27.1%. Univariate analysis showed that preoperative hemodynamic instability, coronary artery disease, extracorporeal circulation, renal complications, major neurologic and cardiac complications were statistically significant risk factors for early mortality. Forward stepwise logistic regression analysis showed that age, previous cardiac operation, extracorporeal circulation, renal and cardiac complications increased early mortality. There was no difference between groups for survival. Renal dysfunction, neurologic complications and rhythm problems were common morbidities. In Group A, aortic insufficiency regressed significantly after surgery (p<0.001). Surviving 31 patients had functional capacity in NYHA class I, and 4 had functional capacity in NYHA class II. Early surgical intervention for acute type A dissection decreases mortality rate because of the nature of the disease. It is important to determine predictors for early mortality. Sparing the aortic valve must be the first choice in all situations if possible. Flanged composite graft can be chosen when aortic root is included. TEE and CT must be performed annually for early diagnosis of late complications during follow-up.
Keywords: Type A aortic dissection, flanged, arcus aorta, button technique| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |