Tam cerrahi revaskülarizasyon yapılamayan hastalarda transmiyokardiyal lazer revaskülarizasyonu işleminin anjinal semptomlar ve klinik sonuçlar üzerine etkisi
Koray Ak, Selim İsbir, Özgür Gursu, Sinan ArsanMarmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı, İstanbulAmaç: Bu çalışmada, koroner arter baypas cerrahisi (KABC) ile tam revaskülarizasyon sağlanamayan hastalarda transmiyokardiyal lazer revaskülarizasyonu (TMR) uygulamasının anjinal yakınmalar ve klinik sonuçlar üzerindeki etkileri araştırıldı.
Çalışma planı: 2003-2006 yılları arasında KABC uygulanan ancak tam revaskülarizasyon sağlanamayan 45 hastaya ait veriler geriye dönük olarak incelendi. Bu gruptan 35 hastaya (ort. yaş 61.7) sadece KABC, 10 hastaya (ort. yaş 62) ise KABC ile eşzamanlı olarak TMR işlemi yapılmıştı. Hastalar üçüncü ayda ve ortalama 22.3±6.1 ay olan takip süresinin sonunda transtorasik ekokardiyografi ve perfüzyon sintigrafisi ile incelendi. Anjinal semptomlar CCS (Canadian Cardiovascular Society) sınıflamasına göre değerlendirildi.
Bulgular: İki grubun ameliyat öncesi verileri benzer bulundu. Hastaların tümü semptomatikti (CCS sınıfı TMR grubunda 2.6±0.5, sadece KABC grubunda 2.3±0.8). Kardiyopulmoner baypas (KPB) süresi TMR grubunda daha uzun idi (p=0.022). Ameliyat sonunda TMR grubunda düşük-orta doz inotrop desteğine daha az ihtiyaç duyuldu (TMR grubunda %10, sadece KABC grubunda %48.6; p=0.034). Erken mortalite hiçbir hastada gözlenmezken, üç hastada (TMR grubunda 1 hasta, sadece KABC grubunda 2 hasta; p=0.329) geç mortalite görüldü. Üçüncü ayda TMR grubundaki hastaların %50’si (n=5) asemptomatik iken, sadece KABC grubunda hastaların %14.3’ü (n=5) asemptomatikti (p=0.016). Anjinal semptomlarda düzelme TMR grubunda anlamlı derece daha fazla idi (CCS sınıfı 3. ay 1.2±0.6 ile 2.2±0.7; p=0,001 ve takip sonu 1±0.6 ile 2±0.7; p=0.001). Miyokart perfüzyon sintigrafisi ve ekokardiyografi ile kontrollerde iki grup arasında anlamlı fark görülmedi.
Sonuç: Tam cerrahi revaskülarizasyon sağlanamayan hastalarda TMR uygulaması KPB’den ayırma işlemi sırasında inotropik destek ihtiyacını, kısa ve orta dönemde anjinal yakınmaları azaltmaktadır.
The effect of transmyocardial laser revascularization on anginal symptoms and clinical results in patients with incomplete surgical revascularization
Koray Ak, Selim İsbir, Özgür Gursu, Sinan ArsanMarmara University School Of Medicine Department Of Cardiovascular Surgery Istanbul TürkiyeObjectives: We evaluated the effect of transmyocardial laser revascularization (TMR) on anginal symptoms and clinical results in patients in whom coronary artery bypass grafting (CABG) surgery was not sufficient to provide complete revascularization.
Study design: This retrospective study included 45 patients who underwent CABG surgery with incomplete revascularization between 2003 and 2006. Of these, 35 patients (mean age 61.7 years) had CABG alone, while 10 patients (mean age 62 years) underwent TMR at the same session as an adjunct to CABG. All the patients were assessed by transthoracic echocardiography and myocardial perfusion scintigraphy at three months and after a mean follow-up period of 22.3±6.1 months. Anginal symptoms were assessed using the CCS (Canadian Cardiovascular Society) classification system.
Results: Preoperative variables were similar in both groups. All the patients were symptomatic preoperatively with mean CCS scores of 2.6±0.5 and 2.3±0.8 in the TMR and CABG-alone groups, respectively. The duration of cardiopulmonary bypass (CPB) was significantly longer in the TMR group (p=0.022). During weaning from CPB, the need for inotropic support was significantly less in the TMR group (10% vs. 48.6%; p=0.034). While there was no early mortality, late mortality occurred in three patients (1 in TMR, 2 in CABG-alone groups; p=0.329). At three months, 50% (n=5) of the TMR patients were asymptomatic, compared to 14.3% (n=5) in the CABG-alone group (p=0.016). Patients in the TMR group had significantly lower CCS angina scores at three months (1.2±0.6 vs. 2.2±0.7; p=0.001) and at the end of the follow-up (1±0.6 vs. 2±0.7; p=0.001). There were no significant differences between the two groups with regard to the findings of myocardial perfusion scintigraphy and echocardiography.
Conclusion: Patients with incomplete surgical revascularization benefit from TMR in terms of decreased need for inotropic support during weaning from CPB and short- and mid-term relief of angina symptoms.
Sorumlu Yazar: Koray Ak, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |