İzole sol ana koroner arter darlığının uzun dönem cerrahi revaskülarizasyon sonuçları: Tek merkezli sağkalım çalışması
Yalçın Velibey1, Eyup Tusun1, Servet Altay2, Nijat Nijat Bakshaliyev1, Mehmet Karaca1, Özge Güzelburç1, Nihat Ozer1, Mehmet Eren1, Serap Aykut Aka3, İbrahim Yekeler31Siyami Ersek Göğüs Ve Kardiyovasküler Cerrahi Merkezi, Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Istanbul, Türkiye2Edirne Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Edirne, Türkiye
3Siyami Ersek Göğüs Ve Kardiyovasküler Cerrahi Merkezi, Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kardiyovasküler Cerrahi Kliniği, Istanbul, Türkiye
Amaç: Bizim bu çalışmadaki amacımız sol ana koroner arter (LMCA) darlığı olan hastaların cerrahi revaskülarizasyon sonrası klinik seyir ve uzun dönem sağkalım sonuçlarını geriye dönük olarak incelemektir.
Yöntemler: Bu çalışmaya tek başına LMCA darlığı tanısı konulan ve cerrahi revaskülarizasyon yapılan 38 hasta (27 erkek, 11 kadın) alındı. Tek başına LMCA darlığı iki grupta sınıflandırıldı: Ostial ve nonostial darlık. Takip seyrinde; kalp nedenli ölüm, yeni bir miyokart revaskülarizasyonu ihtiyacı veya miyokart enfarktüsü gelişimi koroner olay olarak tanımlandı. Ameliyat sonrası değerlendirme periyodu erken ve uzun dönem takiplerinden oluşmaktaydı. Çalışmanın sonlanım noktası tüm nedenlere bağlı ölüm olarak tanımlandı.
Bulgular: Çalışmaya katılan 38 hastanın 25’inde LMCA ostial darlığı mevcuttu. Hastaneden taburcu edilmeden önceki erken dönem ameliyat sonrası mortalitesi %2.6 idi. Ameliyat sonrası uzun dönemde medyan takip süresi 73.43 (dağılım, 0.17-187.23) aydı. Revaskülarizasyon sonrası koroner olaysız veya perkütan koroner girişimsiz geçen medyan süre 73.43 aydı. Ameliyat sonrası iki yıllık sağkalım oranı %97.4; beş yıllık sağkalım oranı %92.1 idi. Ostial ve nonostial darlığı olan hastaların koroner olaysız geçen süreleri ve ameliyat sonrası sağkalım sonuçları arasında anlamlı farklılık yoktu (sırasıyla, p=0.801 ve p=0.970).
Sonuç: Mortalite ve koroner olaylar açısından bakıldığı zaman tek başına LMCA darlığının ameliyat sonrası kısa ve uzun dönem prognozu iyi gözükmektedir.
Long term outcomes of surgical revascularization for isolated left main coronary artery stenosis: a single-center surveillance study
Yalçın Velibey1, Eyup Tusun1, Servet Altay2, Nijat Nijat Bakshaliyev1, Mehmet Karaca1, Özge Güzelburç1, Nihat Ozer1, Mehmet Eren1, Serap Aykut Aka3, İbrahim Yekeler31Siyami Ersek Thoracic And Cardiovascular Surgery Center, Training And Research Hospital, Department Of Cardiology, Istanbul, Turkey2Edirne State Hospital, Department Of Cardiology, Edirne, Turkey
3Siyami Ersek Thoracic And Cardiovascular Surgery Center, Training And Research Hospital, Department Of Cardiovasculary Surgery, Istanbul, Turkey
Objective: The objective of this study was to retrospectively analyze the clinical course and postoperative long-term survival of patients diagnosed with isolated left main coronary artery (LMCA) stenosis after surgical revascularization.
Methods: A total of 38 patients (27 males, 11 females) who were diagnosed with isolated LMCA stenosis and underwent surgical revascularization were enrolled in the study. Isolated LMCA stenosis was classified into 2 groups: ostial stenosis and nonostial stenosis. Coronary events were defined as death of cardiac origin, the need for a new myocardial revascularization procedure, or the occurrence of myocardial infarction in the course of follow-up. The postoperative assessment period included short- and long-term follow-up. The study endpoint was defined as all-cause mortality.
Results: Among the 38 patients who participated in the study, 25 suffered from ostial LMCA stenosis. The early postoperative mortality rate before hospital discharge was 2.6%. Median duration of postoperative long-term follow-up was 73.43 months (range: 0.17–187.23). Median duration of long-term follow-up free from coronary events or percutaneous coronary interventions was 73.43 months. Postoperative 2-year survival rate was 97.4%, and 5-year survival rate was 92.1%. The postoperative survival period and period free of coronary events of patients with isolated ostial LMCA stenosis did not differ significantly from those of patients with nonostial stenosis (p=0.801, p=0.970, respectively).
Conclusion: Postoperative short- and long-term prognosis of isolated LMCA stenosis appears good in terms of mortality and coronary event symptoms.
Sorumlu Yazar: Yalçın Velibey, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |