Plazma tiyol ve disülfit düzeylerinin sol ventrikül sistolik fonksiyonları ile ilişkisi: Eğilim skoru eşleşme analizi
Mehmet Erdoğan1, Selçuk Özturk2, Abdullah Nabi Aslan1, Hacı Ahmet Kasapkara3, Burak Kardeşler3, Serdal Baştuğ3, Salim Neşelioğlu4, Tahir Durmaz31Sağlık Bakanlığı Ankara Bilkent Şehir Hastanesi, Ankara2Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara
3Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı, Ankara
4Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı, Ankara
Amaç: Sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu (SVEF) aracılığı ile ölçülen sol ventrikül sistolik fonksiyonunun hem kalp hem de kalp dışı problemleri olan hastalarda prognostik etkileri vardır. Tiyol ve disülfit seviyelerinin dengesi vücuttaki oksidatif durumu yansıtmaktadır. Bu çalışma transtorasik ekokardiyografi (TTE) ile ölçülen SVEF ile plazma tiyol ve disülfit düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılmasını amaçladı.
Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya TTE incelemesi ve plazma tiyol ve disülfit seviyeleri dahil biyokimyasal analizler için yönlendirilen 1048 hasta dahil edilmiştir. Dışlanma kriterleri uygulandıktan sonra, geriye kalan 611 hasta istatistiksel analize dahil edildi. Hastalar SVEF 50% kesme seviyesine göre normal SVEF (n-SVEF) (n=446) ve düşük SVEF (d-SVEF) (n=165) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Örneklerdeki seçim yanlılığını azaltmak, hastaların karakteristik özelliklerindeki farklılıkların SVEF ve oksidatif durum üzerindeki etkisini ayarlamak için 1: 1 eğilim skoru eşleştirme analizi uygulandı.
Bulgular: Eğilim skoru eşleştirme analizi sonrası her iki grupta demografik, ilaçlar ve kan parametreleri açısından benzer 125 hasta elde edildi. Nativ tiyol ve toplam tiyol düzeyleri d-SVEF hastalarında n-SVEF hastalarına göre daha düşük iken (her ikisi için p<0.001), disülfit seviyeleri ise d-SVEF grubunda daha yüksek bulundu. (p=0.008). Nativ tiyol (r=0.384, p<0.001), toplam tiyol (r=0.35, p<0.001) ve disülfit seviyeleri (r =-0.129, p=0.004) SVEF ile anlamlı bir korelasyon gösterdi.
Sonuç: d-SVEF hastalarında oksidatif stresin varlığını düşündüren plazma tiyol seviyelerinde azalma ve disülfit seviyelerinde artış olmaktadır. Oksidatif stres ve SVEF arasındaki bu anlamlı ilişki, kalp yetmezliğinde tiyol ve disülfitin olası patogenetik rolü hakkında ışık tutabilir.
Plasma thiol and disulphide levels and their relationship with left ventricular systolic functions: A propensity score matching analysis
Mehmet Erdoğan1, Selçuk Özturk2, Abdullah Nabi Aslan1, Hacı Ahmet Kasapkara3, Burak Kardeşler3, Serdal Baştuğ3, Salim Neşelioğlu4, Tahir Durmaz31Department of Cardiology, Ankara Bilkent City Hospital, Ankara, Turkey2Department of Cardiology, University of Health Sciences, Ankara Training and Research Hospital, Ankara, Turkey
3Department of Cardiology, Ankara Yıldırım Beyazıt University School of Medicine, Ankara, Turkey
4Department of Medical Biochemistry, Ankara Yıldırım Beyazıt University School of Medicine, Ankara, Turkey
Objective: Left ventricular (LV) systolic function measured through LV ejection fraction (LVEF) has prognostic implications in patients with cardiac and non-cardiac conditions. The balance of thiol and disulphide levels reflects oxidative status in the body. In this study, we aimed to investigate the relationship between plasma thiol and disulphide levels, and LVEF calculated by transthoracic echocardiography (TTE).
Methods: This retrospective study included 1,048 patients referred for TTE examination and biochemical analyses, including plasma thiol and disulphide levels. After the application of exclusion criteria, the remaining 611 patients were included in the statistical analysis. Patients were classified into two groups, namely normal LVEF (n-LVEF) (n=446) and low LVEF (l-LVEF) (n=165) according to a cut-off level of LVEF 50%. To reduce sample selection bias and adjust for the influence of differences in patient characteristics on LVEF and oxidative status, 1: 1 propensity score matching analysis was applied.
Results: Propensity score matching analysis yielded 125 patients in both groups with comparable demographics, medications, and blood parameters. Native thiol and total thiol levels were lower in l-LVEF patients than in n-LVEF patients (p<0.001 for both), whereas disulphide levels were higher in l-LVEF group (p=0.008). Native thiol (r=0.384, p<0.001), total thiol (r=0.35, p<0.001), and disulphide levels (r=-0.129, p=0.004) significantly correlated with LVEF.
Conclusion: Plasma thiol levels decrease and disulphide levels increase suggesting the presence of oxidative stress in patients with l-LVEF. Significant correlation between oxidative stress and LVEF sheds light about the possible pathogenetic role of thiol and disulphide in heart failure.
Sorumlu Yazar: Mehmet Erdoğan, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |