Yeni tanı konmuş evre 1 hipertansif hastalarda nebivolol ve valsartanın atriyal ileti üzerine etkisinin karşılaştırılması
Burak Altun1, Gürkan Acar2, Ahmet Akçay2, Abdullah Sökmen2, Hakan Kaya3, Sedat Köroğlu41Adıyaman Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Kliniği, Adıyaman2Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi,kardiyoloji Ana Bilim Dalı, Kahramanmaraş
3Adıyaman Besni Devlet Hastanesi,kardiyoloji Kliniği, Adıyaman
4Afşin Devlet Hastanesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı, Kahramanmaraş
Amaç: Hipertansiyon, atriyal fibrilasyon (AF) gelişiminde önemli kardiyovasküler risk faktörlerindendir. Hipertansif hastalarda doku Doppler ile ölçülen atriyal ileti sürelerinde artış AF gelişmesini öngören önemli faktörlerden biri olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada, yeni tanı konmuş evre 1 hipertansiyon hastalarında bir anjiyotensin reseptör blokeri olan valsartan ile bir beta-bloker olan nebivololun atriyal elektromekanik ileti üzerine etkileri karşılaştırıldı.
Çalışma planı: Çalışmaya, ek sistemik hastalığı olmayan, evre 1 hipertansiyon tanısı yeni konmuş 60 hasta alındı. Rastgele seçimle 30 hastaya (21 kadın, 9 erkek; ort. yaş 48.4±11.4) nebivolol 5 mgr, 30 hastaya (21 kadın, 9 erkek; ort. yaş 49.8±11.3) valsartan 160 mgr tedavisine başlandı. Tüm hastalarda tedavi öncesinde ve üç aylık tedavi sonunda doku Doppler ekokardiyografik inceleme yapıldı. İki tedavinin atriyal ileti üzerine etkisi karşılaştırıldı.
Bulgular: İki grupta başlangıç kan basıncı, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik bulgular ve atriyal elektromekanik ileti zamanları benzerdi (p>0.05). Üç aylık tedavi sonunda her iki grupta da benzer oranda ve yeterli kan basıncı düşüşü sağlandı (p>0.05). Tedavi ile atriyal elektromekanik ileti süreleri her iki grupta da anlamlı azalma gösterdi.
Sonuç: Hipertansif hastalarda uzayan atriyal elektromekanik ileti süreleri antihipertansif tedavi ile gerilemektedir.
Comparative effects of nebivolol and valsartan on atrial electromechanical coupling in newly diagnosed stage 1 hypertensive patients
Burak Altun1, Gürkan Acar2, Ahmet Akçay2, Abdullah Sökmen2, Hakan Kaya3, Sedat Köroğlu41Department of Cardiology, Adiyaman State Hospital, Adiyaman, Turkey2Department of Cardiologykahramanmaras Sutcu Imam University, Kahramanmaras, Turkey
3Department of Cardiology, besni State Hospital, Adiyaman, Turkey
4Department of Cardiology, Afsin State Hospital, Kahramanmaras, Turkey
Objectives: Hypertension is an important cardiovascular risk factor for the development of atrial fibrillation (AF). Increased atrial electromechanical coupling time interval measured by tissue Doppler is accepted as an important factor for prediction of AF development in hypertensive patients. The aim of this study was to compare the effects of valsartan, an angiotensin receptor blocker, and nebivolol, a beta-blocker, on atrial electromechanical coupling in newly diagnosed stage 1 hypertensive patients.
Study design: The study included 60 newly diagnosed stage 1 hypertensive patients with no other systemic disease. The patients were randomized to receive nebivolol 5 mg (30 patients; 21 women, 9 men; mean age 48.4±11.4 years) and valsartan 160 mg (30 patients; 21 women, 9 men; mean age 49.8±11.3 years). All the patients underwent tissue Doppler echocardiographic examination before and three months after treatment to compare the effects of the two drugs on atrial electromechanical coupling.
Results: Baseline blood pressures, electrocardiographic and echocardiographic findings, and atrial electromechanical coupling were similar in both groups (p>0.05). Both drugs significantly reduced blood pressure after treatment, with similar efficacy (p>0.05). Atrial electromechanical coupling time intervals showed significant decreases in both groups.
Conclusion: Prolonged interatrial electromechanical time intervals in hypertensives are improved with antihypertensive treatment.
Sorumlu Yazar: Burak Altun, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |