Dilate Kardiyomiyopatili Hastalarda Venöz Yoldan Biventriküler Stimülasyonun Uygulanması
Enis OĞUZ1, Ahmet AKYOL1, İzzet ERDİNLER1, Ertan ÖKMEN1, Hüseyin UYAREL1, Orhan ÖZER1, Zeynep TARTAN1, Kadir GÜRKAN1, F.Tanju ULUFER1Siyami Ersek Göğüs, Kalp Damar Cerrahisi Merkezi, Haydarpaşa. İstanbulSon yıllarda, dilate kardiyomiyopatili hastalarda biventriküler stimülasyon bir tedavi şekli olarak ileri sürülmektedir. Venöz yoldan sol ventrikül stimülasyonu sağlanabilmekle beraber bu yeni yöntemin erken ve uzun dönem takip verileri sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı venöz yoldan biventriküler stimülasyonun uygulanabilirliği ve uzun dönem güvenilirliğini değerlendirmektir. İleri derecede konjestif kalp yetersizliği (NYHA III-IV) ve ventrikül içi ileti gecikmesi (QRS > 120 msn) olan dilate kardiyomiyopatili hastalara (sol ventrikül EF < %40, diyastol sonu çapı > 55 mm) venöz yoldan biventriküler kalp pili yerleştirildi. Toplam 29 hastanın 26' sında (%89) kalp pili başarıyla yerleştirildi. Yerleştirme işlemi sırasında ortalama biventriküler uyarı eşiği, algılama ve elektrot impedansı sırasıyla 1,8±0,7 V, 15±7 mV, 626±194 Ohm olarak ölçüldü. Ortalama sol ventrikül elektrotu yerleştirme süresi 54± 24 dak (24-110 dak), skopi zamanı 28±14 dak (12-67 dak) olarak tespit edildi. Hastaların dördünde sol ventrikül elektrodu yerinden ayrıldı. İki hastada aralıklı stimülasyon veya diafragma stimülasyonu gözlendi. Bu hastaların beşinde ikinci bir girişim yapıldı ve üçünde sol ventrikül elektrodunun yeniden yerleştirilmesi başarıldı. Takip süresince (ortalama 12±7; 3 ile 27 ay arası) biventriküler uyarı eşiği, algılama ve elektrot impedansı sürekli biventriküler stimülasyon için uygundu. Böylece 29 hastanın 23'ünde (%79) sürekli biventriküler stimülasyon sağlandı. Dilate kardiyomiyopatili hastalarda venöz yoldan sürekli biventriküler stimülasyon uygulanabilir ve güvenilir bir yöntem olarak kabul edilebilir sonucuna varıldı.
Biventricular Pacing by Transvenous Route in Patients with Dilated Cardiomyopathy
Enis OĞUZ1, Ahmet AKYOL1, İzzet ERDİNLER1, Ertan ÖKMEN1, Hüseyin UYAREL1, Orhan ÖZER1, Zeynep TARTAN1, Kadir GÜRKAN1, F.Tanju ULUFER1Biventricular pacing has recently been suggested as a treatment modality in patients with dilated cardiomyopathy. Left ventricular stimulation can be achieved by transvenous route, but acute and long-term follow-up data of this new method is limited. The aim of the study was to evaluate the feasibility and long-term safety of biventricular pacing by the transvenous route. Biventricular pacemaker implanted via transvenous route in patients with dilated cardiomyopathy (left ventricular EF < 40%, end-diastolic diameter > 55 mm) presented with advanced congestive heart failure (NYHA III-IV) and intraventricular conduction delay (QRS > 120 msec). Biventricular pacemaker was successfully implanted in 26 of 29 patients (89%). The mean biventricular pacing threshold, sensing and electrode impedance during the implantation were measured 1.8±0.7 V, 15±7 mV and 626±194 Ohm, respectively. The average procedural time of left ventricular lead implantation was 54±24 min (24-110 min) and fluoroscopy time 28±14 min (12-67 min). Left ventricular electrode dislocation occurred in four patients. Intermittent or diaphragmatic stimulation were observed in two patients. A second operation was performed in four of these patients and reposition of left ventricular leads was successfully accomplished in three of them. Biventricular pacing threshold, sensing and electrode impedance were suitable for permanent biventricular stimulation over follow-up (mean 12±7, range 3 to 27 months). So permanent biventricular stimulation were obtained in 23 of 29 patients (79%). It has been concluded that permanent biventricular pacing by the transvenous route in patients with dilated cardiomyopathy can be accepted as a feasible and safe method.
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Benzer makaleler Google Scholar |