Modern medicine is losing its humanistic essence: “Patients no more, but diseases” is the new motto now.
Filiz Bulut, M. Murat CivanerUludag University School of Medicine, Department of History of Medicine and Medical EthicsFor medicine, which is as old as history of humanity, the virtue of helping has always been a priority. However, the way medicine see diseases and human being changed from time to time, and the treatment approaches were shaped accordingly. Ancient Greek’s Knidos and Kos Schools of Medicine reflecting one of the earliest schools of systematic medical education show us two distinct perspectives. School of Kos carries the characteristics of Hippocratic medicine and reach a diagnosis not considering the disease symptoms but through the disease itself, and the prognosis of the patient is taken into consideration as well. The disease and the patient are handled with a holistic view without focusing on an organ and the treatment is planned accordingly, while the School of Knidos focuses mainly on the disease not to the patient and reach a clinical diagnosis based on the specifications presented from the symptoms. Today’s modern medicine mentality has significant similarities with the School of Knidos approach. This model ignores the cases specific to the patient while diagnosing and applying treatment methods. The physicians who get more specialised every day are becoming implementers of an alienated medicine in contrast to Hippocrates’s “There is no disease, but the patient” aphorism. Nowadays, with the rapidly developing technology and ever-growing accumulation of knowledge, it is possible to say that we moved away from the “humanistic” medicine concept. In addition, in today’s medicine, embedding the business concepts into medicine and commercialization of medicine have significant effects on this phenomenon. The establishment and assessment of the relationship of patient-physician on the basis of ‘customer satisfaction’ is changing physicians’ opinions on their profession and patients, which leads to a worrisome transformation such as moving away from traditional medical virtues. In this process, respect and trust for the physician are shaken and patients tend to look for various alternative methods for their health problems. In view of this worrisome development, returning to the ‘humanistic medicine’ seems vital for social existence of medicine, rights related health and professional values, instead of today’s modern medicine which ignores the holistic approach to complicated nature of human being, and prioritizes business world concepts, such as cost-effectiveness, profit, productivity and competition.
Keywords: Medical ethics, Bioethics, Professional ethics, Healthcare, Health policiesModern tıp insancıl özünü yitiriyor: Artık “Hasta yok, Hastalık var!”
Filiz Bulut, M. Murat CivanerUludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalıİnsanlık tarihi kadar eski olan tıp için, yardım etme erdemi her zaman öncelikli olmuştur. Bununla birlikte, tıbbın insana ve hastalıklara yaklaşımı ve buna bağlı olarak tedavi anlayışları zaman içinde değişikliğe uğramıştır. Antik Yunan’ın Knidos ve Kos Okulları’nın sistematik taklaşımları bu anlamda iki farklı perspektifi yansıtmaktadır. Kos Okulu Hipokratik tıbbın özelliklerini taşımakta, hastalık ve hasta belli bir organa odaklanmadan bütüncül bir yaklaşımla ele alınmaktadır. Knidos Okulu ise hastaya değil hastalığa odaklanmakta, semptomları dikkate alarak klinik tanıya varmaktadır. Günümüzde modern tıbbın anlayışı Knidos Okulu ile benzerlikler taşımaktadır. Hekimler gün geçtikçe uzmanlaşmakta ve Hippokrates’in “Hastalık yok, hasta var” aforizmasının tersine yabancılaşmış bir tıbbın uygulayıcı haline gelmektedirler. Hızla gelişen teknoloji ve sürekli artan bilgi birikimi ile birlikte günümüzde “insancıl” tıp kavramından uzaklaşıldığı ileri sürülebilir. Ek olarak, günümüz tıbbına iş dünyası kavramlarının entegre edilmeye çalışılması ve sağlığın ticarileşmesi bu fenomen üzerine önemli etkilere sahiptir. Hasta-hekim ilişkisinin “tüketici memnuniyeti” kavramı üzerine kurgulanması ve değerlendirilmesi hekimlerin meslekleri ve hastalarına dair düşüncelerini etkilemekte, tıbbın geleneksel erdemlerinden uzaklaşılmasına yol açmaktadır. Bu süreçte hekimlere duuylan saygı ve güven azalmakta, hastalar sağlık sorunları için alternatif arayışlara yönelebilmektedir. Bu kaygı verici gelişmeler karşısında “insancıl tıp” anlayışına geri dönülmesi tıbbın toplumsal bir kurum olarka varoluşu, sağlık hakkı ve meslekler değerler açısından yaşamsal önemdedir.
Anahtar Kelimeler: Tıp etiği, Biyoetik, Meslek etiği, Sağlık hizmeti, Sağlık politikalarıCorresponding Author: Filiz Bulut, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles PubMed Google Scholar |