. 2021; 51(5): 257-264

Superiority of baseline biomechanical properties over corneal tomography in predicting keratoconus progression

Mehmet Akif Erol, Eray Atalay, Onur Ozalp, Abdullah Divarcı, Nilgün Yıldırım
Eskisehir Osmangazi University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, Eskisehir

Purpose: To determine corneal biomechanical and tomographical factors associated with keratoconus progression
Materials and Methods: This study comprised 111 eyes of 111 keratoconus (KK) patients who were followed-up for at least 1 year. Progression was defined as the presence of progressive change in two consecutive baseline visits in any single parameter ≥%95 CI or two parameters ≥%80 CI for the KC population evaluated by the Belin ABCD progression display. The tomographically better eye was chosen as the study eye. Analyzed Pentacam parameters were maximum keratometry (Kmaks), minimum pachymetry (Kmin), apex pachymetry, 90° vertical anterior and posterior Coma data in Zernike analysis, and Belin Ambrosio Enhanced Ectasia Display Final D value. Corneal hysteresis (CH) and corneal resistance factor (CRF) were analyzed together with the waveform parameters obtained from ORA. Factors related to KC progression were evaluated using t-tests and logistic regression tests. Statistical significance was accepted as p <0.05.
Results: There were 44 (mean age: 27.1± 8.5 years, female: 25) and 67 (mean age: 31.1± 9.1 years, female: 36) patients in the progressive and non-progressive groups, respectively. Although Pentacam parameters along with CH and CRF were similar between the two groups, ORA waveform parameter derived from the second applanation signal p2area was statistically significantly lower in the progressing group (p=0.02). A 100 unit decrease in p2area increased the likelihood of keratoconus progression by approximately 30% in the logistic regression analysis (β= 0.707, p=0.001, model r2=0.27).
Discussion: Parameters derived from the second applanation signal of ORA may be superior than conventional ORA parameters and corneal tomography in predicting KC progression.

Keywords: Keratoconus, progression, ORA, biomechanics, tomography, topography


Keratokonus progresyonunun öngörülmesinde başlangıç biyomekanik özelliklerin korneal tomografiye üstünlüğü

Mehmet Akif Erol, Eray Atalay, Onur Ozalp, Abdullah Divarcı, Nilgün Yıldırım
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Eskişehir

Amaç: Keratokonus progresyonu ile ilişkili korneanın biyomekanik ve tomografik faktörlerini belirlemek.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya en az 1 yıl takibi olan 111 keratokonus (KK) hastasının 111 gözü dahil edildi. Başlangıçta ilk iki vizitin her birinde yapılan Pentacam ölçümleri ayrı ayrı referans alınarak Belin ABCD keratokonus progresyon ekranında değerlendirildi. Bu ekranda yer alan A, B ve C parametrelerinden herhangi birisinin ≥%95 güven aralığını veya herhangi ikisinin ≥%80 güven aralığını aşması progresyon olarak tanımlandı. Başlangıç muayenesinde tomografik olarak daha iyi olan göz çalışma gözü olarak seçildi. Analiz edilen Pentacam parametreleri maksimum keratometri (Kmaks), ortalama keratometri (Kort), merkezi kornea kalınlığı (MKK), en ince kornea kalınlığı (EİKK), Zernike analizinde 90° vertikal ön ve arka Coma verileri ve Belin Ambrosio Enhanced Ectasia Display Final D değeri idi. Kornea histerezisi (KH) ve kornea direnç faktörü (KDF), Ocular Response Analyzer'dan elde edilen dalga formu parametreleri ile birlikte analiz edildi. KK progresyonu ile ilişkili faktörler t-testleri ve lojistik regresyon testleri kullanılarak değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık p<0,05 olarak kabul edildi.
Sonuçlar: Progresyon gösteren ve göstermeyen gruplarda sırasıyla 44 (ort. Yaş: 27.1 ± 8.5 yıl, kadın: 25) ve 67 (ort. Yaş: 31.1 ± 9.1 yıl, kadın: 36) hasta vardı. Her ne kadar Pentacam parametreleri KH ve KDF ile birlikte iki grup arasında benzer olsa da ikinci aplanasyon sinyalinden türetilen ORA dalga formu parametrelerinden p2area progresyon gösteren grupta istatistiksel olarak anlamlı düşüktü. (p=0.02). p2area'daki 100 birim azalış, lojistik regresyon analizinde keratokonus progresyon olasılığını yaklaşık %30 arttırdı (β=0.707, p=0.001, model r2 = 0.27).
Tartışma: KK progresyonunun öngörülmesinde ORA'nın ikinci aplanasyon sinyalinden türetilen parametrelerin diğer ORA ve Pentacam parametrelerine göre daha üstün olduğu izlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Keratokonus, progresyon, ORA, biyomekanik, tomografi, topografi


Mehmet Akif Erol, Eray Atalay, Onur Ozalp, Abdullah Divarcı, Nilgün Yıldırım. Superiority of baseline biomechanical properties over corneal tomography in predicting keratoconus progression. . 2021; 51(5): 257-264

Corresponding Author: Eray Atalay, Türkiye


TOOLS
Print
Download citation
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
Share with email
Share
Send email to author

Similar articles
Google Scholar