Clinical results of the use of amnion membrane transplantation alone or in combination with adjuvant therapies in Conjunctival Fornix Reconstruction
yasemin aslan katırcıoğlu1, Ahmet Kaderli2, Evin Singar Ozdemir1, Firdevs Örnek11Ankara Resarch And Training Hospital, Ankara2Muğla Sitki Kocman University, Muğla
Purpose: To evaluate the clinical results of amniotic membrane transplantation alone or in combination with adjuvant therapies in conjunctival fornix reconstruction.
Material and Methods: The clinical results of cases who applied to our clinic between 2002 and 2016 due to conjunctival fornix obliteration and in which amnion membrane transplantation were used alone or in combination with additional treatments were retrospectively analyzed. Foster and Mondino classification was used for identifying fornix obliteration. In all cases, the defected area, which was formed after symblepharon lysis, was covered with amniotic membrane. In advanced stage fornix obliteration, amnion membrane transplantation and 0.04% Mitomisin-C, oral mucosal transplantation, fornix formation (anchoring) sutures, symblepharon ring, eyelid surgery, fibrin glue and limbal autograft were combined. The deep and scarless restoration of the fornix was considered a surgical success.
Results: 22 male and 5 female patients with a mean age of 45.54 ± 4.17 years were included in the study. The etiologic causes of fornix obliteration were; mechanical trauma in 16 cases, chemical burn in 6 cases, recurrent pterygium in 3 cases, thermal burn in 1 case and recurrent chalazion surgery in 1 case. The reasons of amniotic membrane transplantation were; socket insufficiency in 12 cases, cosmetic reasons in 4 cases, keratoplasty preparation in 3 cases, ptosis in 3 cases, entropion in 2 cases, strabismus in 2 cases and diplopia in 1 case. The mean follow-up period was 45.04 ±8.4 months. Twenty-four of 27 cases (88.8%) were successful, while 3 (12.2%) were found to have failed due to the development of the symblepharon.
Discussion: AMT is a successful method when used alone in the reconstruction of early stage conjunctival fornix obliteration, and it provides safe and effective results when applied in combination with topical 0.04% Mitomisin-C, oral mucosal transplantation and limbal autograft surgeries in advanced stage of fornix obliteration.
Konjonktival Forniks Rekonstrüksiyonunda Amniyon Membran Transplantasyonunun Tek veya Adjuvan Tedavilerle Kombine Kullanımının Klinik Sonuçları
yasemin aslan katırcıoğlu1, Ahmet Kaderli2, Evin Singar Ozdemir1, Firdevs Örnek11Ankara Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Ankara2Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Tıp Fakültesi, Muğla
Amaç: Konjonktival Forniks Rekonstrüksiyonunda amniyon membran transplantasyonunun tek veya adjuvan tedavilerle kombine kullanımının klinik sonuçlarını değerlendirmek.
Materyal/Metod: Konjonktival forniks darlığı nedeniyle, 2002-2016 yılları arasında, kliniğimize başvuran ve amniyon membran transplantasyonunun tek veya ilave tedaviler ile kombine kullanıldığı olguların klinik sonuçları retrospektif olarak incelendi. Forniks darlığının değerlendirilmesi için Foster ve Mondino sınıflandırılması kullanıldı. Tüm olgularda, semblefaron lizis işleminden sonra oluşan konjonktival defekt alanı amniyon membranı ile kapatıldı. İleri evre forniks darlığında ise amniyon membran transplantasyonu ile birlikte %0,04’lük Mitomisin-C, oral mukoza transplantasyonu, forniks teşkil sütürleri, göz kapak cerrahisi, fibrin yapıştırıcı veya limbal otogreft ile kombine edildi. Forniksin derin ve skarsız restorasyonu cerrahi başarı olarak kabul edildi.
Sonuçlar: Çalışmaya 27 olgunun 27 gözü dahil edildi. Tüm olgulara amniyon membran transplantasyonu yapıldı. Semblefaron halkası 15 (%55,5) olguya cerrahiden sonra yerleştirildi. İleri olgularda ilave tedavi olarak Mitomisin-C (%0,04) 11 (%40,7) olguya, oral mukoza transplantasyonu 3 (%11,1) olguya, forniks teşkil sütürü 14 (%51,8) olguya, göz kapak cerrahisi 2 (%7.4) olguya, fibrin yapıştırıcı 2 (%7,4) olguya ve limbal otogreft 1 (%3,7) olguya uygulandı. Ortalama takip süresi 45,04±8,4 ay idi. Ortalama yaşı 45,54±4,17 yıl olan 22 erkek, 5 kadın hasta çalışmaya dahil edildi. Forniks darlığı etyolojik nedenleri 16 olguda mekanik travma, 6 olguda kimyasal yanık, 3 olguda rekürren pterjiyum, 1 olguda termal yanık ve 1 olguda rekürren şalazyon idi. Amniyon membran transplantasyonu uygulanması nedenleri ise 12 olguda soket yetmezliği, 4 olguda kozmetik nedenler, 3 olguda keratoplasti hazırlığı, 3 olguda pitozis, 2 olguda entropiyon, 3 olguda şaşılık idi. 27 olgunun 24’ünde (88,8%) cerrahi başarı elde edilirken, 3’ünde (12,2%) postoperatif forniks darlığının tekrar gelişmesi nedeniyle başarısızlık izlendi.
Tartışma: Amniyon membran transplantasyonu, erken evre konjonktival forniks darlığı rekonstrüksiyonunda tek kullanıldığında başarılı bir yöntemdir. Fakat ileri evre forniks darlığında topikal %0,04’lük Mitomisin-C, oral mukoza transplantasyonu, forniks teşkil sütürleri ve limbal otogreft cerrahileri ile kombine uygulandığında emniyetli ve etkili sonuçlar vermektedir.
Corresponding Author: Ahmet Kaderli, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles PubMed Google Scholar |