The Effect of Anterior Segment Depth over the Accuracies of 7 Different Intraocular Lens Calculation Formulas

¹Department of Ophthalmology, Koç University Hospital, İstanbul, Turkey
²Department of Ophthalmology, Koç University School of Medicine, İstanbul, Turkey

Objectives: To evaluate the effect of anterior segment depth (ASD: sum of anterior chamber depth and lens thickness) on the accuracies of 7 intraocular lens formulas calculated in patients with axial lengths (ALs) between 22.5 and 24.5 mm.
Materials and Methods: In this retrospective study, patients who underwent cataract surgery were divided in three groups based on their ASD measurements (Group I: ASD<7.30 mm, Group II: ASD between 7.30-7.90 mm, Group III: ASD>7.90 mm). Mean predictive error (MPE), mean absolute error (MAE) and median absolute error (MedAE) values of each group were compared. The effect of ASD over predictive errors (PEs) of lens formulas were additionally tested in subgroups based on mean keratometry (K) values (Subgroup I: K<42.0 D, Subgroup II: K between 42.0-44.5 D, Subgroup III: K>44.5 D).
Results: The study included 184 eyes of 184 patients. In Group I, all formulas except Olsen OLCR and Barrett II had clinically myopic MPEs. In Group II, all MPEs of lens formulas except Barrett II were statistically non-different from zero (P>0.05). In Group III, the MPEs of all lens formulas were statistically found hyperopic. In Group III, all formulas except Olsen OLCR were significantly shifted to more hyperopic results when compared with Groups I and II (P<0.05). ASD was positively correlated with PEs of SRK/T, Holladay I, HofferQ, Barrett II, Hill-RBF and Haigis formulas. In cases with mean K greater than 42.0 D, ASD was similarly correlated with PEs of all formulas except Olsen OLCR.
Conclusion: In eyes with AL between 22.5 and 24.5 mm, the predictions of lens formulas were significantly hyperopic in cases with greater ASD.

Keywords:

Ön Segment Derinliğinin 7 farklı Göz İçi Lens Hesaplama Formülünün Doğruluğu Üzerindeki Etkisi

¹Koç Üniversitesi Hastanesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul
²Koç Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, İstanbul

Amaç/Hedef: Ön segment derinliğinin (ÖSD: ön kamara derinliği ve lens kalınlığının toplamı), aksiyel uzunlukları (AU) 22.5 ve 24.5 mm arasında olan hastalarda hesaplanmış 7 farklı göz içi lens formülünün doğrulukları üzerindeki etkisinin değerlendirilmesi.
Yöntem: Bu retrospektif çalışmada, katarakt cerrahisi geçirmiş hastalar ÖSD ölçümlerine göre üç gruba ayrıldı (Grup I: ÖSD<7.30 mm, Grup II: ÖSD 7.30-7.90 mm arası, Grup III: ÖSD>7.90 mm). Her grubun ortalama prediktif hata (OPH), ortalama mutlak hata (OMH) ve ortanca mutlak hata (OtcMH) değerleri karşılaştırıldı. ÖSD’nin lens formüllerinin prediktif hataları (PH) üzerindeki etkisi, ilaveten ortalama keratometri (K) değerlerine göre belirlenmiş alt gruplarda sınandı (Alt grup I: K<42.0 D, Alt grup II: K 42.0-44.5 D arası, Alt grup III: K>44.5 D).
Bulgular: Çalışma 184 hastanın 184 gözünü kapsadı. Grup I’de Olsen OLCR ve Barrett II haricindeki tüm formüller klinik miyopik OPH’ye sahipti. Grup II’de Barrett II haricindeki tüm formüller istatistiksel olarak sıfırdan farksızdı (P>0.05). Grup III’te tüm formüllerin OPH’leri istatistiksel olarak hipermetropik bulundu. Grup III’te Olsen OLCR haricindeki tüm formüllerin Grup I ve II’ye kıyasla istatistiksel olarak daha hipermetropik sonuçlara kaydığı bulundu (P<0.05). ÖSD; SRK/T, Holladay I, HofferQ, Barrett II Hill-RBF ve Haigis formüllerinin PH’leriyle olumlu korele idi. ÖSD, ortalama K’nin 42.0 D’den büyük olduğu olgularda Olsen OLCR hariç tüm formüllerin PH’leriyle benzer şekilde korele idi.
Sonuç: AU’su 22.5 ve 24.5 mm arasında olan gözlerde, daha büyük ÖSD’si olan gözlerin lens formül tahminleri anlamlı derecede hipermetropik idi.

Anahtar Kelimeler:

Cem Kesim, Ayse Yildiz-Tas, Melisa Zisan Karslioglu, Murat Hasanreisoglu, Orkun Muftuoglu, Afsun Sahin. The Effect of Anterior Segment Depth over the Accuracies of 7 Different Intraocular Lens Calculation Formulas. Haydarpasa Numune Med J. 2022; 52(4): 228-236

Corresponding Author: Afsun Sahin, Türkiye