Prevelance of Serous Macular Detachment in Recurrent Macular Edema Secondary to Retinal Vein Occlusion
Mehmet Ali Şekeroğlu1, Fatma Büşra Altaş1, Sibel Doguizi1, Pelin Yilmazbas21University of Health Sciences, Ulucanlar Eye training and Research Hospital, Ankara, Turkey2Kudret Eye Hospital, Ankara, Turkey
Objectives: To evaluate the prevalence of serous macular detachment (SMD) in the patients with recurrent cystoid macular edema (CME) secondary to retinal vein occlusion (RVO) who were initially treated for CME with an accompanying SMD; and to discuss the factors that affect the prevalance.
Materials and Methods: Medical files of 71 patients with recurrent CME secondary to RVO who were initially treated for CME with an accompanying SMD and achieved complete anatomical resolution either with single dose of dexamethasone implant or three loading doses of ranibizumab were retrospectively evaluated.
Results: The initial choice of treatment was single intravitreal dexamethasone implant in 45 (63.4%) patients (Group 1) and three loading doses of intravitreal ranibizumab in 26 (36.6%) patients (Group 2). The mean duration of recurrence was 4.7±0.8 months (4-7 months) which was similar for both groups (p=0.984). At the time of CME recurrence, SMD was present in 41 (57.7%) and absent in 30 (42.3%) patients. SMD was present in 27 of 45 (60.0%) Group 1 and 14 of 26 (53.8%) of Group 2 patients (p=0.613). SMD was present in 48.8% of branch and 71.4% of central RVO patients at the time of recurrence (p<0.001).
Conclusion: SMD was present only in 57.7 % of patients during recurrent CME who had both CME and SMD initially and seems to be more frequent in patients with central RVO. Initial intravitreal treatment choice either with ranibizumab or dexamethasone implant does not affect the prevalence of concurrent SMD for the patients with recurrent CME.
Retina Ven Tıkanıklıklarına Bağlı Tekrarlayan Makula Ödeminde Seröz Makula Dekolmanı Sıklığı
Mehmet Ali Şekeroğlu1, Fatma Büşra Altaş1, Sibel Doguizi1, Pelin Yilmazbas21Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Ankara, Türkiye2Kudret Göz Hastanesi, Ankara, Türkiye
Amaç: Retina ven tıkanıklığına bağlı kistoid makula ödemi (KMÖ) ve seröz makula dekolmanı (SMD) nedeniyle tedavi edilen ve takipte tekrarlayan KMÖ ortaya çıkan olgularda eşlik eden SMD sıklığını saptamak ve bu sıklığı etkileyen faktörleri tartışmak amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Retina ven tıkanıklığına bağlı KMÖ ve eşlik eden SMD nedeniyle intravitreal tek doz deksametazon implant veya üç yükleme dozu ranibizumab enjeksiyonu sonrası tam anatomik düzelme sağlanan ve takiplerde tekrarlayan KMÖ ortaya çıkan 71 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi.
Bulgular: Başlangıç intravitreal tedavi seçiminin 45 (% 63,4) hastada tek doz deksametazon implant (Grup 1), 26 (% 36,6) hastada ise üç yükleme dozu ranibuzumab (Grup 2) olduğu görüldü. Ortalama KMÖ nüks zamanı 4,7±0,8 ay (4-7 ay) olup bu süre her iki grupta benzerdi (p=0.984). Tekrarlayan KMÖ ortaya çıkan hastaların 41’inde (%57,7) SMD izlenirken, 30’unda (%42,3) izlenmedi. Grup 1’deki 45 hastanın 27’sinde (%60,0) ve Grup 2’deki 26 hastanın 14’ünde (%53,8) nüks KMÖ’ye eşlik eden SMD mevcuttu (p=0.613). Tekrarlayan KMÖ ortaya çıkan ven dal tıkanıklığı olgularının %48,8’inde, ven kök tıkanıklığı olgularının ise %71,4’ünde SMD’nin tabloya eşlik ettiği görüldü (p<0.001).
Sonuç: Retina ven tıkanıklığına bağlı KMÖ ve SMD nedeniyle tedavi edilen hastaların sadece %57,7’sinde SMD’nin tekrarlayan KMÖ’ye eşlik ettiği ve bunun ven kök tıkanıklıklarında daha sık olduğu izlendi. Tekrarlayan KMÖ’de SMD eşlik etme sıklığının ilk tedavi olarak deksametazon implant veya ranibizumab seçiminden etkilenmediği görüldü.
Corresponding Author: Mehmet Ali Şekeroğlu, Türkiye
| TOOLS |
 Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles PubMed Google Scholar |