Nonalkolik Steatohepatitte Fibrinojen-Like Protein-2 (FGL-2) Düzeyinin Klinik Önemi
Deniz Işık, Heves SürmeliGİRİŞ ve AMAÇ: Non-alkolik steatohepatit(NASH) karaciğerin en sık görülen metabolik hastalıklarından biridir. NASH hastalarında tanıdan sonraki on yıllık dönemde yaklaşık %25 oranında siroza gidiş izlenebilmektedir ve kriptojenik sirozun en sık nedeni olarak kabul edilmektedir. Fibrinojen like protein -2 (FGL-2), regülatuar T hücrelerince sekrete edilen fibrinojen süperfamilyasının bir alt üyesidir. Dendritik hücrelerin maturasyonunu engeller ve B hücrelerinin apoptozunu indükleyerek hem doğuştan hem de adaptif immunitenin regulasyonunda görev alır. Yüksek serum FGL-2 düzenin viral hepatitli hastalarda kötü prognostik gösterge olduğu yakın dönem çalışmalarda gösterilmiştir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya biyopsi ile tanı konulan 30 NASH hastası ve kontrol koluna da 21 sağlıklı vaka dahil edildi. Her iki gruba dahil olan bireylerin serum FGL-2 düzeyleri karşılaştırıldı. Yine her iki gruba dahil edilen bireylerin klinikopatolojik özellikleri ile FGL-2 düzeyleri arasındaki ilişki incelendi.
BULGULAR: Serum FGL-2 düzeyleri NASH hastalarında 47±12 ng/ml iken kontrol grubunda 37±10 ng/ml saptandı. İstatistiksel değerlendirme Mann-Whitney U testi ile yapıldı. Biyopsiyle basit yağlanma, border-line NASH, kesin NASH olarak sınıfladığımız hastalar ile kontrol grubu arasında anlamlı fark saptandı (p=0.002). Bu dört grubu kendi arasında değerlendirdiğimizde de aralarında anlamlı fark gördük (Kruskal – Wallis test, p=0.012).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda NASH tanılı hastalarda biyopsideki steatohepatit ile uyumlu şekilde serum FGL-2 düzeylerini daha yüksek tespit ettik. Yüksek FGL-2 düzeyleri hepatik hasarı mikroinflamasyon düzeyinde iken gösterebilir. Hastalık şiddetinin tahmini, hastalık seyrinin biyopsisiz izlemi ve kontrolü, tedavi açısından agresif yaklaşılacak hastaların seçimi, siroz ve HCC takip aralıklarının sıklaştırılması açısından önemli olabilir. Yine de bu konuda yapılacak daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.
The Clinical Significance of Fibrinogen-Like Protein 2 (FGL-2) Levels in Nonalcoholic Steatohepatitis
Deniz Işık, Heves SürmeliDepartment of İnternal Medicine, Kartal Dr Lütfi Kırdar City Hospital, Division of Oncology, İstanbul, TürkiyeINTRODUCTION: Non-alcoholic steatohepatitis (NASH) is one of the most common metabolic diseases of the liver. In patients with NASH, progression to cirrhosis can be observed in approximately 25% over a decade following diagnosis, and it is considered the most frequent cause of cryptogenic cirrhosis. Fibrinogen-like protein-2 (FGL-2) is a sub-member of the fibrinogen superfamily secreted by regulatory T cells. It inhibits the maturation of dendritic
cells and induces apoptosis in B cells, playing a role in innate and adaptive immunity regulation. Recent studies have shown high serum FGL-2 levels are a poor prognostic indicator in patients with viral hepatitis.
METHODS: The study included 30 NASH patients diagnosed by biopsy and a control group of 21 healthy individuals. Serum FGL-2 levels of individuals in both groups were compared. The relationship between the clinicopathological features of individuals in both groups and FGL-2 levels was also examined.
RESULTS: Serum FGL-2 levels in NASH patients were found to be 47±12 ng/ml, while in the control group, it was 37±10 ng/ml. Statistical evaluation was performed using the MannWhitney U test. A significant difference was found between patients classified by biopsy as simple steatosis, borderline NASH, definite NASH, and the control group (p=0.002). A significant difference was also observed when evaluating these four groups among themselves (Kruskal-Wallis test, p=0.012).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Our study identified higher serum FGL-2 levels in patients diagnosed with NASH, consistent with steatohepatitis observed in biopsies. Elevated FGL-2 levels may indicate hepatic damage at the microinflammation level. Estimating disease severity, non-invasive monitoring and control of disease progression, selecting patients for aggressive treatment approaches, and intensifying monitoring intervals for cirrhosis and HCC could be crucial. However, more comprehensive studies on this topic are needed.
Sorumlu Yazar: Deniz Işık, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |