Konservatif olarak tedavi edilen distal radius kırıklarında kemik mineral dansitesinin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlara etkisi.
Tolga Onay1, Mehmet Müfit Orak2, İsmail Oltulu3, Talat Çağırmaz4, Seyit Ali Gümüştaş5, Güven Bulut6, Halil İbrahim Bekler61Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul2Fatih Sultan Mehmet Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
3Medipol Üniversitesi Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
4Özel Nisa Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
5Yavuz Selim Kemik Hastalıkları Ve Rehabilitasyon Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, Trabzon
6Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Ortopedi Ve Travmatoloji Kliniği, İstanbul
Amaç: Bu çalışma, kapalı redüksiyon ve alçılama ile tedavi edilen distal radius kırıklarının, fonksiyonel ve radyografik sonuçları üzerine kemik mineral yoğunluğunun etkisini değerlendirmek üzere tasarlanmıştır.
Gereç ve yöntem: Distal radius kırığı nedeniyle kapalı redüksiyon ve kısa kol alçı ile tedavi edilen 52 hasta (21 erkek, 31 kadın, ort.yaş 63,4 (50-84)) çalışmaya alındı. Hastalar kemik mineral yoğunluğu ölçüm sonuçlarına göre düşük (group I, n = 31) ve normal (Group II, n = 21) şeklinde gruplara ayrıldı. Gruplar iyileşme zamanı, son kontrollerin radyografik parametreleri ve Gartland-Werley fonksiyonel skorlarına göre karşılaştırıldı.
Bulgular: Her iki grup kırık tipi, baskın taraf, cinsiyet dağılımı ve ortalama yaş bakımından homojendi (p = 0.18; p = 0.96, p = 0.38 ve p = 0.42). İki grup arasında radyal eğim kaybı (p = 0.17), volar tilt kaybı (p = 0.24) ve radyal kısalma miktarı (p=0.14) bakımından anlamlı farklılık yoktu. Aynı zamanda kaynama zamanı açısından gruplar arasında anlamlı farklılık yoktu (p = 0.87).Düşük kemik mineral yoğunluğu olanlarda fonksiyonel skorlar anlamlı düzeyde daha düşüktü (p = 0.03) ve kemik mineral yoğunluğu ve fonksiyonel sonuçlar arasında anlamlı pozitif bir ilişki bulundu (r: 0.29, p = 0.04). Fonksiyonel skorlar ile radyal kısalma miktarı, radyal inklinasyon ve volar tilt kaybı arasında anlamlı ilişki yoktu (p= 0.53, p = 0.38, p = 0.57).
Sonuç: Çalışmamız konservatif olarak tedavi edilen distal radius kırıklarında daha düşük kemik mineral yoğunluğu değerlerinin kaynama zamanı ve redüksiyon kaybı gelişimi üzerine anlamlı etkisi olmadığını ancak fonksiyonel sonuçları olumsuz etkilediğini göstermiştir.
Effect of bone mineral density on functional and radiological results in conservatively treated distal radius fractures.
Tolga Onay1, Mehmet Müfit Orak2, İsmail Oltulu3, Talat Çağırmaz4, Seyit Ali Gümüştaş5, Güven Bulut6, Halil İbrahim Bekler61Marmara University Pendik Training And Research Hospital, Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul2Fatih Sultan Mehmet Training And Research Hospital, Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul
3Medipol University,department Of Orthopedicsandtraumatology, Istanbul
4Special Nisa Hospital, Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul
5Yavuz Selim Bone Hospital, Department Of Orthopedics And Traumatology, Trabzon
6Kartal Lütfi Kırdar Training And Research Hospital, Department Of Orthopedics And Traumatology, Istanbul
Objectives: This study was designed to evaluate the effect of bone mineral density on functional and radiographic results of distal radius fractures, which were treated with closed reduction and casting.
Material and method: 52 patients (21 male, 31 female, 31 right, 21 left-handside, approx. aged 63.4 (50-84)) who were treated with closed reduction and short arm casting due to fracture of distal radius were included in this study. Patients were divided into groups according to Bone Mineral Density (BMD) measurement results as low (group I, n = 31) and normal (Group II, n = 21). Groups were compared according to healing times, radiographic parameters of the last controls and Gartland-Werley functional scores.
Results: The fracture type, dominant side, gender distribution and mean age were homogeneous in both group (p = 0.18; p = 0.96, p = 0.38 and p = 0.42). There were no significant difference with loss of radial inclination (p = 0.17), the volar tilt loss (p = 0.24) and the amount of radial shortening (p = 0.14) between two groups. There was also no significant difference between the groups in terms of time to union (p = 0.87). Functional scores were significantly lower in group with low BMD (p = 0.03) and a significant positive correlation was found between BMD and functional results (r = 0.29, p = 0.04). There was no significant correlation between functional scores and amount of shortening, loss of radial inclination and volar tilt (p = 0.53, p = 0.38 and p = 0.57).
Conclusion: Our study showed that, lower BMD scores have no signficant effect on healing time and loss of reduction of conservatively treated distal radius fractures, however affect adversly the functional results.
Sorumlu Yazar: Seyit Ali Gümüştaş, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |