Impact of Long COVID on Lung Function in Children

¹Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Department of Pediatric Pulmonology, Istanbul, Türkiye
²Istanbul Medeniyet University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Istanbul, Türkiye

Objective: While the coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic has generally resulted in milder illness among children than adults, persistent respiratory symptoms have been increasingly reported in this population.
Methods: We conducted a prospective, single-center cohort study focusing on children experiencing prolonged respiratory symptoms after contracting COVID-19. Spirometry, 6- minute walk tests (6MWTs), and tests of lung volume, the diffusing capacity of the lungs for carbon monoxide (DLCO), and fractional exhaled nitric oxide (FeNO) were performed on COVID-19 survivors at least 4 weeks after infection and a group of healthy control subjects.
Results: Fifty-five children with long-term COVID and 55 healthy control subjects were recruited. The weight, height, and body mass index Z-scores were similar in the groups. Within a median duration of 85 days (minimum-maximum: 35-194) following COVID-19 infection, a restrictive pattern was observed to be more common in the study group (p=0.021). In children with long COVID, 6MWT distances, DLCO Z-scores, and the predicted values of spirometry and lung volume tests were found to be significantly lower but in the normal range. The average predicted values for DLCO, FeNO, and 6MWT were similar in the two groups.
Conclusions: Prolonged respiratory symptoms often persist long after COVID-19 infection, necessitating comprehensive evaluation of affected children. Close monitoring, including spirometry and lung volume assessments, is crucial for children with abnormalities in lung imaging. However, FeNO measurements were found to be ineffective in monitoring long COVID.

Keywords:

Uzun Süreli COVID’in Çocuklarda Akciğer Fonksiyonlarına Etkisi

¹İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Göğüs Hastalıkları Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye
²İstanbul Medeniyet Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul, Türkiye

Amaç: Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) pandemisinin başlangıcından bu yana, çocuklarda hastalığın seyrinin yetişkinlerdeki kadar şiddetli olmadığı gözlemlenmiştir. Bununla birlikte, uzun vadeli solunum semptomları görülebilmektedir.
Yöntemler: Çalışmamız prospektif, tek merkezli kohort çalışması olarak tasarlandı. Spirometri, 6 dakika yürüme testi (6DYT), akciğer hacim ölçümleri, karbon monoksit için akciğerlerin difüzyon kapasitesi (DLCO) ve fraksiyonel nitrik oksit (FeNO) testleri, COVID-19 enfeksiyonu geçiren ve solunumsal semptomları en az dört haftadır devam eden çocuklar ile aynı sayıda sağlıklı kontrol grubuna uygulandı.
Bulgular: COVID-19 sonrası solunum semptomları devam eden 55 çocuk çalışma grubu olarak, herhangi bir akciğer hastalığı bulunmayan 55 çocuk ise kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Ağırlık, boy ve vücut kitle indeksi Z-skorları gruplar arasında benzerdi. COVID-19 enfeksiyonunu takiben ortanca 85 günde (minimum-maksimum: 35-194 gün) restriktif solunum paternini çalışma grubunda daha fazla olduğu gözlendi (p=0,021). Uzun süreli COVID’e sahip çocuklarda, 6DYT mesafeleri, DLCO Z-skorları ve spirometri ile akciğer hacmi testlerinin tahmin edilen değerleri daha düşük bulundu, ancak ortalama değerler normal referans aralığındaydı. DLCO, FeNO ve 6DYT için ortalama tahmin edilen değerler iki grup arasında benzerdi.
Sonuçlar: COVID-19 enfeksiyonu sonrasında ısrarcı solunumsal semptomları devam eden çocukların solunum fonksiyon testleri ile detaylı değerlendirilmesi gerekir. Akciğer görüntülemesinde anormallikleri olan çocuklar, özellikle spirometri ve akciğer hacim ölçümleri ile ayrıntılı değerlendirilmelidir. FeNO ölçümlerinin uzun süreli COVID izleminde anlamlı olmadığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Zeynep Reyhan ONAY, Sinem CAN OKSAY, Deniz MAVI TORTOP, Gulay BILGIN, Yetkin AYHAN, Ferit DURANKUS, Saniye GIRIT. Impact of Long COVID on Lung Function in Children. . 2024; 39(2): 74-84

Corresponding Author: Saniye GIRIT, Türkiye