Evaluation of the Dental Caries Risk Factors in Children
Bengi Koçanalı, Aslı Topaloğlu Ak, Dilşah ÇoğuluEge University Faculty Of Dentistry, Department Of Pedodontics, Izmir, TurkeyOBJECTIVE: The aim of this study was to determine the dental caries related factors in children.
METHODS: Three hundred children aged between 7-13 years old were comprised the study group. The children were classified into two groups; 7-9 years old (n=148) and 10-13 years old (n=152). Age, gender, brushing habit, the frequency of sugar consumption of the children, education level and socioeconomic status of the parents, child’s and parent’s caries index scores and child’s plaque index scores were recorded. All data were analyzed statistically by chi-square, Mann-Whitney and Fisher’s Exact tests.
RESULTS: A positive correlation was detected between the frequency of sugar consumption, plaque index scores and caries index scores in children (p=0.000, p=0.025). Daily brushing frequency increases by age (p=0.007). A positive correlation was detected between mother’s educational status and child’s oral hygiene habit (p=0.006). A positive correlation was detected between parent’s and child’s oral hygiene habit (p=0.000) and a negative correlation was detected between child’s caries index scores and parent’s oral hygiene habit (p=0.010). A negative correlation was detected between child’s plaque index scores and oral hygiene habit (p=0.011, p=0.000).
CONCLUSION: Parental oral hygiene habit is an important factor on child’s oral hygiene improvement. Caries development decreases by age depending on increasing tooth brushing frequency.
Çocuklarda Diş Çürüğüne Neden Olan Faktörlerin İncelenmesi
Bengi Koçanalı, Aslı Topaloğlu Ak, Dilşah ÇoğuluEge Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi, Pedodonti Anabilim Dalı, İzmir, TürkiyeAMAÇ: Bu çalışmanın amacı, çocuklarda diş çürüğü oluşumunda etkili faktörlerin değerlendirilmesidir.
YÖNTEMLER: Çalışma, 7-13 yaş arası 300 çocuk üzerinde yürütüldü. Çocuklar 7-9 yaş (n=148), 10-13 yaş (n=152) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Hazırlanan hasta bilgi formlarına çocuğun yaşı, cinsiyeti, diş fırçalama alışkanlığı, şekerli gıda alım sıklığı, ebeveynin eğitim düzeyi, gelir durumu, diş fırçalama alışkanlığı, çocuğun ve ebeveynin çürük indeksi değerleri ile çocuğun plak indeksi değerleri kaydedildi. Veriler istatistiksel olarak ki-kare testi, Mann-Whitney testi ve Fisher’s Exact test ile değerlendirildi.
BULGULAR: Şekerli gıda alım sıklığı ve plak indeks değerleri ile çocukta çürük indeksi değerleri arasında pozitif korelasyon saptandı (p=0,000, p=0,025). Çocuklarda yaşın artması ile çocukta diş fırçalama sıklığının arttığı belirlendi (p=0,007). Annenin eğitim düzeyi ile çocukta diş fırçalama alışkanlığı arasında pozitif korelasyon saptandı (p=0,006). Ailenin sosyoekonomik düzeyi ile çocuğun diş fırçalama alışkanlığı arasında da pozitif korelasyon gözlendi (p=0,000). Ebeveynlerin diş fırçalama alışkanlığı ile çocuğun diş fırçalama alışkanlığı arasında pozitif (p=0,000), çocuğun çürük indeksi değerleri arasında negatif korelasyon olduğu tespit edildi (p=0,010). Çocukta plak indeks değerleri ile çocuğun diş fırçalama alışkanlığı arasında negatif korelasyon saptandı (p=0,011).
SONUÇ: Ebeveynlerin diş fırçalama alışkanlığının çocukta diş fırçalama alışkanlığı gelişiminde önemli bir faktör olduğu sonucuna varıldı. Çocuğun artan yaşla birlikte fırçalama alışkanlığının iyileşmesine bağlı olarak diş çürüğü oluşumunun azaldığı görülmüştür.
Corresponding Author: Dilşah Çoğulu, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |