. 0; 0: 0-0

Genetik Değiştiricilerin Beta Talasemi Major ve Intermedia Kliniğine Etkileri

yöntem yaman1, Özgür Cartı3, gulcihan ozek4, Huseyin Onay5, Berna Atabay2, Canan Vergin1
1İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Çocuk Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Hematoloji Onkoloji, İzmir, Türkiye
2Tepecik Eğitim Araştırma Hastanesi, Çocuk Hematoloji Onkoloji, İzmir, Türkiye
3Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Çocuk Hematoloji Onkoloji Bilim Dalı, Aydın, Türkiye
4Ege Üniversitesi, Çocuk Hematoloji Onkoloji Bilim Dalı, İzmir, Türkiye
5Ege Üniversitesi, Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı, İzmir, Türkiye

GİRİŞ ve AMAÇ: Türk toplumunda β Talasemili hastalarda klinik iyileştirici; temel olarak α/α olmayan zincirler arasındaki dengesizliği düzelterek kliniği iyileştiren genetik faktörleri değerlendirmek.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Dr. Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim Araştırma Hastanesi ve Tepecik Eğitim Araştırma Hastanesi çocuk hematoloji kliniğinde β-Talasemi Major (TM) ve β-Talasemi Intermedia (TI) tanıları ile takip edilen 84 hasta alındı. Hastaların klinik ve demografik özellikleri (β talasemi mutasyonları dahil) retrospektif olarak dosyalarından tarandı. Xmn1 polimorfizmi için tüm, α talasemi mutasyonu için sonucu olmayan hastaların testleri Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Genetik Anabilim Dalında yapıldı.
BULGULAR: Yirmi altı TI hastasında Xmn1(+/+), Xmn1(+/-) polimorfizmleri, α talasemi mutasyonları ve ılımlı β+ aleller sırasıyla 10, 1, 5, 6 olarak saptandı. Talasemi intermedialı 26 hastadan 21’i (%80,8) bir veya daha fazla iyileştirici genetik faktöre sahipti. Elli sekiz TM hastasında ise Xmn1(+/+), Xmn1(+/-) polimorfizmleri, α talasemi mutasyonları ve ılımlı β+ aleller sırasıyla 1, 3, 4, 5 olarak saptandı. Talasemi Major olarak takip edilen 58 hastadan 11’i ( %18,9) ‘u 1 veya daha fazla genetik iyileştirici genetik faktöre sahipti. Çalışmada homozigot β0 mutasyonu olup TI kliniğiyle takip edilen bütün vakalarda hastaların Xmn1 (+/+) polimorfizmine sahip olduğu görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışma β0 mutasyonu bulunan talasemilerde en önemli genetik iyileştirici faktörün Xmn1 polimorfizmi olduğunu, β+ mutasyon durumunda ise en önemli genetik iyileştirici faktörlerin β mutasyon tipi ve α mutasyonu olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler: Beta Talasemi Major, Beta Talasemi İntermedia, Xmnn1 polimorfizmi, α, talasemi mutasyonu, β0 talasemi mutasyonu


Effects of Genetic Modifiers on Clinics of Beta Thalassemia Major and Intermedia

yöntem yaman1, Özgür Cartı3, gulcihan ozek4, Huseyin Onay5, Berna Atabay2, Canan Vergin1
1Department of Pediatric Hematology Oncology, İzmir Dr. Behçet Uz Childrens’ Hospital, İzmir, Turkey
2Department of Pediatric Hematology Oncology, Tepecik State Hospital, İzmir, Turkey
3Department of Pediatric Hematology Oncology, Aydın Adnan Menderes University Faculty of Medicine, Aydın, Turkey
4Department of Pediatric Hematology Oncology, Aegean University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey
5Department of Medical Genetics, Aegean University Faculty of Medicine, İzmir, Turkey

INTRODUCTION: Main purpose of this study is to evaluate the effects of some genetic modifiers; especially by correcting the imbalance between α/non α chains on clinical severity of Turkish β Thalassemia patients.
METHODS: Eighty-four patients diagnosed as β Thalassemia Major (TM) or β Thalassemia Intermedia (TI) were recruited from pediatric hematology clinics of Dr. Behçet Uz Children’s Hospital and Tepecik State Hospital. The clinical and demographic characteristics (including β Thalassemia mutations) of patients were retrospectively reviewed from patients’ records. Genetic analysis of patients for Xmn1 Polymorphism and α thalassemia mutations were done at Aegean University, Faculty of Medicine Department of Medical Genetics.
RESULTS: Xmnn1 (+/+) genotype, Xmn1 (+/-) genotype, α thalassemia gene deletion, mild β+ alleles were found in 10,1,5,6 of TI patients respectively. One or more positive genetic modifiers were found in 21 patients out of 26 TI (80,8%) patients. Xmnn1 (+/+) genotype, Xmn1 (+/-) genotype, α thalassemia gene deletion, mild β+ alleles were found in 1, 3, 4,5 of TM patients respectively. One or more positive genetic modifiers were found in 11 patients out of 58 TM (18,9%) patients. In the study, all TI patients having β0 mutations had Xmn1 (+/+) genotype.
DISCUSSION AND CONCLUSION: This study showed that in cases of TI with β+ mutations most common genetic modifier factors are the type of mutation and presence of α thalassemia, while in cases of β0 mutations the most common genetic modifier is the presence of Xmn1 (+/+) genotype.

Keywords: Beta Thalassemia Major, Beta Thalassemia Intermedia, Xmn1 polymorphism, α, thalassemia mutation, β0 thalassemia mutation


yöntem yaman, Özgür Cartı, gulcihan ozek, Huseyin Onay, Berna Atabay, Canan Vergin. Effects of Genetic Modifiers on Clinics of Beta Thalassemia Major and Intermedia. . 0; 0: 0-0

Sorumlu Yazar: yöntem yaman, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar