Zihinsel Engelli 3-7 Yaş Arasındaki Çocuklarda Sesletim (Artikülasyon) Bozukluklarının Değerlendirilmesi
Selim Ünsal1, Meryem Merve Uçak2, Fatih Bal2, Ahmet Yasin Sarıgül3, Deniz Uğur Cengiz41İstinye Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Dil ve Konuşma Terapisi Bölümü2Gelişim Üniversitesi, Sağlık Yüksekokulu, Odyoloji Bölümü
3Yozgat Şehir Hastanesi, Odyoloji Bölümü, Yozgat
4İnönü Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Odyoloji Bölümü
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı; zihinsel engelli çocuklarda görülen artikülasyon bozukluklarını normal çocuklar ile karşılaştırıp zihinsel yetersizliğin artikülasyon bozukluğuna etkisini tespit etmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya özel eğitim ve rehabilitasyon merkezine devam eden 3-7 yaş arasında 30 (23 erkek,7 kız) hafif düzey zihinsel engelli ve normal zihinsel gelişime sahip 30 (13 erkek, 17 kız) çocuk dahil edilmiştir. Her iki gruba Ankara Artikülaston Testi (AAT) uygulanmıştır. Ailenin gelir durumu, ebeveynlerin öğrenim durumu, cinsiyet ve yaş faktörlerinin artikülasyon bozukluğuna olan etkileri incelenmiştir. AAT testinden yüksek puan alınması artikülasyon bozukluğunu göstermektedir.
BULGULAR: Zihinsel engelli çocuklar normal çocuklara göre yüksek puan almışlardır (p=0,000). Her iki grup cinsiyete göre incelendiğinde artikülasyon puanı yönüyle anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p˂0,05). Gruplar ekonomik duruma göre incelendiğinde, orta ve altı gelir seviyesine sahip zihinsel engelli çocukların üst gelir grubundaki zihinsel engellilere göre daha az artikülasyon bozukluğu göstermiştir(p˂0,05). Gruplar ebeveynlerin öğrenim durumuna göre incelendiğinde, lise altı anne ve babanın öğrenim durumuna göre gruplar karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı farklılık elde edilmezken (p>0,05), lise üstü öğrenim durumuna göre gruplar arası anlamlı fark görülmüştür (p˂0,05). Her iki grup yaşa göre incelendiğinde artikülasyon puanı yönüyle 3,4 yaşta anlamlı bir fark görülmezken, (p>0,05) 5,6,7 yaşta her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark mevcuttur (p˂0,05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hafif derecede zihinsel engeli olan çocuklardaki artikülasyon bozukluğu, normal gelişim gösteren çocuklara göre daha fazla görülmektedir.
Evaluation of articulation disorder on mental disabled children between 3-7 ages.
Selim Ünsal1, Meryem Merve Uçak2, Fatih Bal2, Ahmet Yasin Sarıgül3, Deniz Uğur Cengiz41İstinye University, Faculty of Health Sciences, Department of Language and Speech Therapy2Gelişim Uni̇versi̇ty, School of Health, Department of Audiology
3Yozgat City Hospital, Department of Audiology, Yozgat, Turkey
4İnönü Uni̇versi̇ty, Faculty of Health Sciences, Department of Audiology
INTRODUCTION: The aim of this thesis is to make a scientific research about the effects of mental deficiency on articulation disorders in mentally retarded children by comparing those children to the regular ones and provide the findings.
METHODS: The sample group of the research consists of 30 children (23 males and 7 females) with mild mental retardation whose ages range from 3 to 7 years old and 30 children (13males and 17 females) with regular mental development. The participants receive education in a special education and rehabilitation centre located. Both of the sample groups have received Ankara Articulation Test (AAT) developed by Ege, Acarlar and Turan (2004). The effects of family income, educational background of the family, gender and age factors on articulation disorders have been examined.Getting a hıgh score from AAT test shows that is articulation disorder.
RESULTS: Mentally retarded children got higher scores than the children with normal development (p=0,000). When these two groups analysed in terms of gender, it is identified that there is a huge difference between the genders in respect to articulation sores (p˂0,05). When the groups analysed according to their economic situation, mentally retarded children coming from low and lower-middle income families have less articulation problems than those who are in the high- income group (p˂0,05). When the groups analysed according to educational backgrounds of the parents, there is no statistically striking difference (p>0,05), in lower education than high school while there is a noticeable difference in higher education than high school. (p˂0,05).When the groups analysed according to the age factor,articulation points with no meaningful difference in the direction 3-4 years (p>0,05) but significant difference was observed between the two groups in age 5-6-7 (p˂0,05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Children with mild mental disabilities has articulation disorder more than the normal children.
Sorumlu Yazar: Selim Ünsal, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |