. 0; 0: 0-0

Aile Hekimlerinin Sağlam Çocuk İzlemleri Konusundaki Bilgi Düzey ve Tutumlarının Değerlendirilmesi

Büşra Karabekiroğlu, Celal Kuş, Raziye Şule Gümüştakım
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği Anabilimdalı, Kahramanmaraş

GİRİŞ ve AMAÇ: Sağlam çocuk izlemleri birinci basamak koruyucu sağlık hizmetlerinin en önemli parçalarından birisidir. Sağlıklı bir toplum yetişebilmesi için sağlam çocuk izlemlerinin eksiksiz bir şekilde uygulanması hayati bir öneme sahiptir. Yaptığımız bu çalışma ile aile hekimlerinin bilgi düzeylerini, tutumlarını ve bunların sosyodemografik özellikleri ile ilişkisini saptamayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu çalışma Türkiye’deki aile hekimleri üzerinde yapılmıştır. Örneklem büyüklüğü 380 olarak hesaplanmış olup çalışmaya 402 hekim dahil edilmiştir. Araştırmacı tarafından litaratür ve kılavuzlardan faydalanılarak geliştirilen aile hekimlerinin sağlam çocuk izlemleri hakkındaki bilgilerini ve tutumlarını değerlendirmeyi amaçlayan 65 soruluk anket, gönüllü hekimlere yüz yüze ya da internet aracılığıyla uygulanmıştır. Verilerin analizi SPSS 21.0 paket programıyla yapılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya katılan 402 hekimin %42,0’ı (n=169) erkekti. Hekimlerin yaş ortalaması 34,75±9,51 yıl ve meslekteki ortalama çalışma süresi 9,90±9,56 yıl idi. Katılımcıların %46,5’i (n=187) aile hekimi, %35,3’ü (n=142) aile hekimliği araştırma görevlisi, %18,2’si (n=73) aile hekimliği uzmanıydı. Hekimlerin bilgi puan ortalaması 28,09±12,75 (min-maks: 2-64)’ti. Cinsiyet, çalışılan kurum, izlemlere ayrılan süre, izlemler konusunda eğitim alma durumu, izlemleri yaparken bir algoritma/rehberden yararlanma durumları ile bilgi düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. Tutum puan ortalaması 46,96±4,40 (min-maks: 20-59)’tı. Tutum anketinin cronbach alfa değeri 0,663 bulundu.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Aile hekimlerinin sağlam çocuk izlemleri konusundaki bilgi düzeyleri ortalamanın altındadır ancak bu konudaki tutumlarının olumlu olması umut vericidir. Çalışmamızda doğru bilinme oranı %50'nin altında olan konular obezite, OSB, DEHB, GKD, inmemiş testis, görme keskinliği, kan basıncı konuları olup bu spesifik konular hakkında çalışmaların yapılmasına ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.
Ayrıca hekimlerin çoğu bu izlemlerin negatif performans ile değerlendirilmesini yanlış bulmaktaydı ve bu durum hekimleri teşvik edici yeni politikalar geliştirilmesi gerektiğini göstermektedir.


Anahtar Kelimeler: Koruyucu hekimlik, Çocuk sağlığı, Birinci basamak sağlık hizmeti, Aile hekimliği


Evaluation of The Knowledge Level and Attitudes of Family Physicians on Follow-Up of Healthy Children

Büşra Karabekiroğlu, Celal Kuş, Raziye Şule Gümüştakım
Kahramanmaras Sutcu İmam University Faculty of Medicine, Department of Family Medicine, Kahramanmaraş, Turkey

INTRODUCTION: Follow-up of healthy children is one of the most important parts of primary care preventive health services. It is of vital importance that healthy child follow-ups are fully implemented in order to raise a healthy society. In this study, we aimed to determine the knowledge levels and attitudes of family physicians and their relationship with their sociodemographic characteristics.
METHODS: This descriptive and cross-sectional study was conducted on family physicians in Turkey. The sample size was calculated as 380 and 402 physicians were included in the study. The 65-question questionnaire, which aims to evaluate the knowledge and attitudes of family physicians about healthy child follow-up, was developed by the researcher using the literature and guidelines, and was administered to volunteer physicians either face-to-face or via the internet. Data analysis was done with SPSS 21.0 package program.
RESULTS: Of the 402 physicians participating in the study, 42.0% (n=169) were male. The mean age of the physicians was 34.75±9.51 years and the mean working time in the profession was 9.90±9.56 years. Of the participants, 46.5% (n=187) were family physicians, 35.3% (n=142) were family medicine research assistants, and 18.2% (n=73) were family medicine specialists. The mean knowledge score of the physicians was 28.09±12.75 (min-max: 2-64). A statistically significant difference was found between gender, institution of employment, time allotted to follow-ups, education about follow-ups, utilization of an algorithm/guide while making follow-ups, and knowledge levels. The mean score of attitude was 46.96±4.40 (min-max: 20-59). The cronbach alpha value of the attitude questionnaire was found to be 0.663.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The level of knowledge of family physicians on healthy child follow-up is below the average, but it is hopeful that their attitudes on this issue are positive. In our study, the subjects with an accuracy rate of less than 50% are obesity, ASD, ADHD, DDH, undescended testis, visual acuity, blood pressure, and we think that further studies are needed on these specific subjects.
In addition, most of the physicians found it wrong to evaluate these follow-ups with negative performance, and this shows that new policies should be developed to encourage physicians.

Keywords: Preventive medicine, Child health, Primary health care, Family practice


Büşra Karabekiroğlu, Celal Kuş, Raziye Şule Gümüştakım. Evaluation of The Knowledge Level and Attitudes of Family Physicians on Follow-Up of Healthy Children. . 0; 0: 0-0

Sorumlu Yazar: Büşra Karabekiroğlu, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar