Düşük Yoğunluklu Pulmoner Rehabilitasyon Programının Stabil KOAH’ lı Hastalarda Yaşam Kalitesi ve Solunum Fonksiyonları Üzerine Etkisi

AMAÇ: Kronik Obstruktif Akciğer Hastalığı (KOAH) bulunan hastalarda ayaktan uygulanan düşük yoğunluklu pulmoner rehabilitasyon programının; egzersiz kapasitesi, dispne skalası, yaşam kalitesi ve solunum kas kuvveti üzerine etkinliğini araştırmak
YÖNTEM: 1 Aralık 2012 ve 31 Ağustos 2013 tarihleri arasında Göğüs Hastalıkları Kliniğinde KOAH tanısı ile takip edilen 30 hastaya düşük yoğunluklu, 6 hafta, haftada 3 gün tedavi uygulanmıştır. Tedavi öncesi ve sonrası hastaların arteriyal kan gazı (AKG), 6 dakika yürüme testi (6DYT) mesafesi, solunum fonksiyon testleri (SFT), solunum kas güçleri ve. St. George’un solunum anketi (SGRQ) ile yaşam kaliteleri değerlendirilmişir. Dispne dereceleri Modified Medical Research Council (mMRC )ve COPD Assessment Test (CAT) ile değerlendirilmiştir. Sonuçların analizi için kolmogorov smirnov testi, shapiro-wilk testi,wilcoxon ve sample t-test kullanılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya 30 hasta alındı, 26 hasta pulmoner rehabilitasyon tedavisini tamamladı. Çalışmamızda; 6DYT mesafesinde (p=0.049), yürüme bitişi oksijen satürasyonu (sO2) değerinde (p=0.019), zorlu ekspiratuar volüm birinci saniye (FEV1), zorlu ekspiratuar volüm birinci saniyenin, zorlu vital kapasiteye oranında (FEV1 / FVC), fonksiyonel ekspiratuar akım (FEF 25-75) değerlerinde artış (p<0.05) ve dispne skoru mMRC (p=0.001), CAT (p=0.003), SGRQ testlerinde azalma (p<0.001) saptandı. Maksimum inspiratuvar basınç (MIP), maksimum ekspiratuvar basınç (MEP) değerinde ve AKG parametrelerinde ise anlamlı değişiklik gözlenmedi (p>0.05).
SONUÇ: Düşük yoğunluklu pulmoner rehabilitasyon tedavisinin egzersiz kapasitesi, dispne skalası, yürüme mesafesi ve yaşam kalitesine olumlu katkılar sağladığı gözlenmiştir. Bu tedavi modeline uyum yüksek bulunmuştur dolayısı ile KOAH'lı hastalarda düşük yoğunluklu pulmoner rehabilitasyon tedavisi tercih edilebilir.