Subglottik Sekresyon Drenajı Ventilatörle İlişkili Pnömoniyi Önlüyor Mu?

Amaç: Yoğun bakım ünitesine (YBÜ) pnömoni dışı nedenlerle yatırılıp endotrakeal entübasyonla takip edilen hastalarda, subglottik sekresyon drenajı (SSD) yapılabilen tüplerle standart endotrakeal tüplerin ventilatörle ilişkili pnömoni (VİP) insidansı açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışma prospektif olarak tasarlandı ve Nisan 2012 ile Ocak 2013 tarihleri arasında YBÜ’ne yatırılan hastalar ardışık olarak SSD endotrakeal tüp ve standart endotrakeal tüp gruplarına randomize edildi. YBÜ’ne gelişi sırasında pulmoner infeksiyonu olanlar dışlandı. VİP insidansı açısından görüntüleme, kan ve balgam kültürleri rutin olarak ve gerektiğinde plevral sıvı ve bronşiyal lavaj örnekleri incelendi.
Bulgular: Toplam 42 hasta (E/K 27/15) çalışmaya dâhil edildi. Standart (n=30) ve SSD (n= 12) endotrakeal tüp gruplarının sırasıyla ortalama yaşı 71±10.4 ve 64.4±13.9 yıl (p >0.05), E/K dağılımı 18/12 ve 9/3 (p >0.05), APACHE II skorları 20.2±3.8 ve 17.0±3.8 (p 0.02), mekanik ventilasyonda kalış süreleri 15.9±11.5 ve 11.0±8.1 gün (p >0.05) ve takip süreleri 18.0±12.4 ve 15.5±12.2 gün (p >0.05). VİP insidansı açısından gruplar arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark saptanmadı (standart vs SSD gruplarda sırasıyla %36.7 vs %33.3, p >0.05). Standart endotrakeal tüp kullanılan grupta mortalite oranı SSD grubuna göre daha yüksek saptandı (%70 vs %41, p>0,05), ancak aradaki fark istatistiksel açıdan anlamlı değildi.
Sonuç: Standart endotrakeal tüple kıyaslandığında, SSD yapılabilen entübasyon tüplerinin mekanik ventilasyonda kalış süresi, YBÜ’de kalış süresi ve VİP insidansı üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde olumlu etkisi gözlenmedi. Hasta sayısının kısıtlı olması nedeniyle bu bulguların daha fazla sayıda hasta ile yapılan çalışmalar ile yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.