Çocukluk çağı zehirlenmelerine yeniden bakış
Yelda Türkmenoğlu, Berna Gümüşoğlu Akşahin, Ümit Sarıtaş, Bilal Yılmaz, Cem Arat, Elvin Şafak, Soner Sazak, Alper Kaçar, Servet Erdal AdalSağlık Bakanlığı Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları KliniğiAMAÇ: Zehirlenme vücut için zararlı olabilecek toksik maddelerin alınmasıdır. Zehirlenme etkenleri ülkelere, farklı coğrafik bölgelere, toplumun kültürel düzeyine ve farklı zaman dilimlerinde değişiklik göstermektedir. Burada amacımız aynı hastaneye başvuran çocuklardaki akut zehirlenmeleri ve zaman içindeki değişiklikleri değerlendirmektir.
YÖNTEMLER: Çalışmaya SB Istanbul Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Acil Servisine 1-1-2010 ile 31-12-2010 tarihleri arasında başvuran hastaların kayıtlarından retrospektif olarak zehirlenme nedeni ile başvuran olgular alındı. Olguların kayıtlarından yaş, cins, zehirlenme etkeni, nedeni, hastaneye başvuru zamanı ve süresi değerlendirildi. 1995 ile 1997 yılları arasında yapılan eski çalışma ile yeni yapılan çalışma karşılaştırıldı.
BULGULAR: İlk çalışmadaki 0- 13 yaş aralığındaki 446 olgunun % 53,4 ‘ü, yeni çalışmadaki 0 -16 yaş aralığındaki 470 olgunun % 45, 5 erkekti. Her iki çalışmada da en sık zehirlenmeye neden olan etkenler % 59,2 (n: 264) ve % 54,0 (n: 254) ile ilaçlardı. Eski çalışmada en sık etken salisilat %6,5 (n: 29) iken yeni çalışmada parasetamol %7,5 (n: 35) bulundu. Kimyasal nedenlerden çamaşır suyuna bağlı zehirlenmelerde artış, besin zehirlenmelerinden mantar zehirlenmelerinde azalma gözlendi. Özkıyım nedenli zehirlenmelerin % 0,44 ‘den % 6’e ulaştığı görüldü.
SONUÇ: Çocuklarda zehirlenmelerde ilaçlar hala ilk sırada olup parasetamol en sık karşılaşılan etkendir. Salisilatlara ve mantarlara bağlı zehirlenmeler azalmakla beraber korroziv maddelerde artış dikkati çekmektedir.ergenlerde özkıyım nedenli zehirlenmeler endişe verecek ölçüde artmıştır, bu konuda başta aileler okul ve toplumun bilgilendirilip önlemler alınması uygun olacaktır.
Update glance on childhood intoxication
Yelda Türkmenoğlu, Berna Gümüşoğlu Akşahin, Ümit Sarıtaş, Bilal Yılmaz, Cem Arat, Elvin Şafak, Soner Sazak, Alper Kaçar, Servet Erdal AdalMinistry Of Health Okmeydanı Training And Researh Hospital Pediatric DepartmentOBJECTIVE: Intoxication is a process of taking potentially harmful substances into human body. The intoxicating agents differ from country to country, region to region, from time to time and from culture to culture.
METHODS: Our aim was to work out the diference between children admitted in our emergency department at different time periods. We retrospectively evaluated the archives of S.B. Okmeydanı İstanbul Teaching Hospital between 01.01.2010 and 31.12.2010. All children admitted with intoxication were included. We classified them by age, gender, intoxicating substance, reason of intoxication, the time lap between ingestion of the toxic substance and and admittance. The results were compared with results of preveous study made between 1995 and 1997 in the same emergency unit.
RESULTS: n prevous study there were 441 patients between 0- 13 age of whom % 53.4 were male, in new study 470 patients between 0- 16 age of whom % 45,5 were male. In both studies the most frequent substances were drugs. In old study the most frequent drug was salicyilat 6,5 % (n: 29), in new study parasetamol 7,5 % (n: 35). There was increase in costic chemical agent ingestion and decrease in food and mushroom intoxication. There was increase of suicidal intoxication from 0.44 % to 6 %.
CONCLUSION: Drugs continue to be the most frequent intoxicating agents and parasetamol the highest in frequecy.While salicylates and mushroom intoxications are decreasing corrosive substance intoxications are increasing. Adolescent suicidal intoxication is alarmingly increasing. Our community needs more family, school and social environment cooperation to prevent this problem.
Sorumlu Yazar: Yelda Türkmenoğlu, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler PubMed Google Scholar |