Proksimal üreter taşı tedavisinde fleksibıl üreterorenoskopi ve semirijid üreterorenoskopi etkinliğinin karşılaştırılması
Suleyman Sami Cakir, Emre Can Polat, Muammer Bozkurt, Halil Lütfi Canat, Hasan Anıl Atalay, İlter Alkan, Ahmet Arıman, Erkan Merder, Fatih Altunrende, Alper ÖtünçtemurOkmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Üroloji Kliniği, İstanbulGİRİŞ ve AMAÇ: Biz bu çalışmamızda fleksibıl üreterorenoskopi (F-URS) ile semirijid üreterorenoskopinin(URS) proksimal üreter taşı tedavisindeki komplikasyon oranlarını ve taşsızlık düzeylerini karşılaştırmak istedik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Okmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Üroloji bölümünde 2011 ve 2014 yılları arasında proksimal üreter taşı nedeniyle opere edilen 101 hasta retrospektif olarak incelendi. Her hastanın detaylı anemnezi alındı, fizik muayenesi, renal fonksiyonları içeren laboratuar tetkikleri, tam idrar tahlili ve idrar kültürü yapıldı. Görüntüleme tetkiki olarak direk üriner sistem grafisi (DÜSG), ultrasonografi, intravenöz pyelografi (İVP) ve kontrastsız bilgisayarlı tomografi (BT) kullanıldı. Taşsızlık intraoperatif floroskopi ile; postop 1. gün DÜSG ile ve postop 3. ayda DÜSG, ultrasonografi ve BT ile değerlendirildi. Görüntüleme yöntemlerinde taş görülmemesi ya da sadece klinik olarak önemi olmayan rezidüel fragmanların (<4mm) görülmesi başarı olarak kabul edildi. Her bir gruptaki hastalar taşın çapı, taşa ulaşmadaki başarı, operasyon süresi, tekrar operasyon gerekliliği, 3. aydaki taşsızlık oranı; ateş, kanama, perforasyon gibi komplikasyonlar açısından karşılaştırıldı. Komplikasyonlar ise Modifiye Clavien Derecelendirme Sistemine göre sınıflandırıldı.
BULGULAR: Taşsızlık oranı operasyon sonrası semirijid URS grubunda % 64,6, F-URS grubunda ise % 85,2 olarak bulundu (p=0.003). Postop 3. ayda yapılan radyolojik değerlendirmede ise bu oran sırasıyla %77,4’e ve % 93,6’ya yükseldi (p=0.013). Modifiye Clavien Derecelendirme Sistemi baz alınarak değerlendirildiğinde, avülsiyon veya sepsis gibi majör komplikasyon görülmedi (grade 4 veya 5). F-URS grubundaki 2 hastada üreteropelvik birleşke altında perforasyon (grade 3B) görüldü ve double j kateter takılarak konservatif olarak tedavi edildi. Postop ateş (grade 1) semirijid URS grubunda 6 (%11.1 ) hastada, F-URS grubunda 6 (%13.1) hastada görüldü (p>0.05). Kanama (grade 1) 1.grupta 10 (%20.6) hastada, 2.grupta ise 5 (%9.8) hastada görüldü (p>0.05). Üreteral yaralanma (grade 1) ise sırasıyla 4 (%7.9) ve 2 (%3.2) hastada görüldü (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Proksimal üreter taşlarının üreterorenoskopik tedavisinde; F-URS yüksek taşsızlık oranı ile üstün görünmektedir. Daha az başarı oranı ile semirijid URS de alternatif tedavi modalitesi olabilir.
Comparison of flexible ureterorenoscopy and semi-rigid ureterorenoscopy effectiveness in the treatment of proximal ureteral stone
Suleyman Sami Cakir, Emre Can Polat, Muammer Bozkurt, Halil Lütfi Canat, Hasan Anıl Atalay, İlter Alkan, Ahmet Arıman, Erkan Merder, Fatih Altunrende, Alper ÖtünçtemurOkmeydanı Training And Research Hospital, Urology Department, IstanbulINTRODUCTION: We want to compare the rates of complications and stone clearance levels in this study, flexible URS (F-URS) with semi-rigid URS in the treatment of proximal ureteral stones.
METHODS: Okmeydanı Training and Research Hospital, the urology department between 2011 and 2014, while 101 patients operated due to proximal ureteral stones were analyzed retrospectively. Each patient received a detailed anamnesis, physical examination, laboratory tests including renal function, urinalysis and urine culture were performed. Urinary tract X-ray, ultrasonography, intravenous urography (IVU) and computed tomography (CT) was used. Stone-free was assessed with fluoroscopy, during the operation. Stone-free was assessed, with X-ray, the first postoperative day. Stone-free was assessed with X-ray, ultrasound and CT, the third postoperative month. Imaging methods in clinically insignificant residual fragments (<4mm) seen or not seen any stone was considered a success. Patients in each group were compared, stone size, success in delivering a stone, operation time, the necessity of re-operation, the stone-free rate in the third month and complications such as fever, bleeding, perforation. Complications were classified according to the Clavien classification system.
RESULTS: Stone-free rates were found in the group of semi-rigid URS 64.6% and in group F-URS 85.2% after surgery (P = 0.003). These rates increased 77.4% and 93,6% respectively, in the third month postoperative radiographic evaluation (p = 0.013). Major complications such as sepsis and avulsion were not observed, according to the modified Clavien Classification System (grade 4 or 5). Under ureteropelvic junction perforation(grade 3B) was seen in 2 patients in group F-URS and double J catheter placement were treated conservatively. Postoperative fever (grade 1), hemorrhage (grade 1), ureteral injuries (grade 1) were not statistically significant between the two groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Ureterorenoscopic in the treatment of proximal ureteral stones; F-URS seem advantageous with high stone-free rate. With less success rate semirigid URS also be an alternative treatment modality.
Sorumlu Yazar: Muammer Bozkurt, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler PubMed Google Scholar |