Laringoskopi ve Trakeal Entübasyona Bağlı Hemodinamik Değişikliklerin Önlenmesinde Esmolol, Fentanil ve Deksmedetomidinin Etkinliğinin Karşılaştırılması
Aygül Söner, Ayşın Ersoy, Aysel Altan, M. Metin Akkaya, Fulya BaturaySb Okmeydanı Eğitim Ve Arş. Hastanesi Anesteziyoloji Kliniği, İstanbulAMAÇ: Laringoskopi ve trakeal entübasyonun sempatoadrenal yanıtı uyararak hemodinamik değişikliklere neden olduğu bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı laringoskopi ve trakeal entübasyona bağlı kalp atım hızı ve arter kan basıncındaki artışın önlenmesinde deksmedetomidin, esmolol ve fentanilin etkinliklerinin karşılaştırılmasıdır.
YÖNTEMLER: Çalışmaya 20-70 yaş arası, rastgele 3 gruba ayrılan 60 hasta dahil edilmiştir. Anstabil koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, atriyal veya ventriküler taşiaritmisi olan hastalar, 2. veya 3. derece kalp bloğu olan hastalar, sinus nodu disfonksiyonu olan hastalar ve dinlenme halinde kan basınçları 100-50/160-110 mmHg’nın dışında olan hastalar çalışmaya alınmamıştır.
Operasyon odasına alınan tüm hastalara, noninvaziv kan basıncı, EKG ve periferik O2 satürasyon monitorizasyonu yapıldı. Entübasyon öncesinde esmolol grubundaki (grup E) hastalara 500 µg kg-1 esmolol ve fentanil grubundaki (grup F) hastalara 1 µg kg-1 fentanil 2’şer dk. süresince uygulanırken, deksmedetomidin (grup D) grubundaki hastalara 10 dk. boyunca 1 µg dk-1 deksmedetomidin verildi.
İnfüzyon öncesi (t1), infüzyon sonrası 1. dk. (t2), entübasyon öncesi (t3), entübasyon sonrası 1. dk. (t4), 3. dk. (t5), 5. dk. (t6), 7. dk. (t7) ve 10. dk. (t8) larda, kalp atım hızları (KAH), ortalama arter basınçları (OAB), diyastolik arter basınçları (DAB) ve sistolik arter basınçları (SAB) kaydedildi.
Genel anestezi indüksiyonu 1.5 mg kg-1 propofol ve fentanil ile yapıldı. Orotrakeal entübasyon rokuronyum bromür (0,6 mg kg-1) verilerek gerçekleştirilmiştir. Anestezi idamesinde % 50 azot protoksit (N2O) ve % 50 oksijen (O2) karışımı içinde desfluran ile sürdürüldü.
BULGULAR: OAB, DAB ve SAB değerleri, gruplar arası karşılaştırmalarda farklı bulunmadı (p>0.05). Entübasyondan sonra 7. (t7) ve 10. (t8) dk.’larda KAH değerleri Grup F’de Grup D’ye göre istatistiksel olarak anlamlı oranda yüksek bulundu (p<0.05).
SONUÇ: Esmolol ve deksmedetomidinin, laringoskopi ve entübasyona bağlı hemodinamik yanıtı önlemede fentanile göre daha etkin olduğunu düşünmekteyiz.
The Effects of Esmolol, Fentanyl and Dexmedetomidine in the Prevention of Hemodynamic Changes Due to Laryngoscopy and Tracheal Intubation
Aygül Söner, Ayşın Ersoy, Aysel Altan, M. Metin Akkaya, Fulya BaturayOkmeydani Education And Research Hospital, Anaesthesiology And Reanimation Clinic, IstanbulOBJECTIVE: It is well known that laryngoscopy and tracheal intubation induce hemodynamic changes by stimulating sympathoadrenergic responses. The aim of this study was to compare the effectiveness of dexmedetomidine, esmolol, fentanyl in preventing increases in heart rate and arterial blood pressure in response to laryngoscopy and tracheal intubation.
METHODS: Sixty patiens, aged between 20-70 years were randomly allocated to 3 groups Exclusion criteria included unstable coronary artery disease, heart failure, atrial or ventricular tachyarrhythmias, 2° or 3° heart block, sinus node dysfunction and resting BP outside the range of 100/50-160/110 mmHg.
All patients were transferred to the operating theatre and their blood pressures (NIBP), ECGs, peripheric O2 saturations were non-invasively monitorized.
The esmolol group (Group E) received 500 µg kg-1 esmolol and the fentanyl group (Group F) received 1 µg kg-1 fentanyl 2 minutes before endotracheal intubation while the dexmedetomidine group (Group D) received 1 µg kg-1 dexmedetomidine 10 minutes before endotracheal intubation.
Heart rates (HR), mean arterial pressures (MAP), systolic arterial pressures (SAP) and diastolic arterial pressures (DAB) were recorded before infusion (t1), 1 (t2) and 3 (t3) minutes before intubation and 1 (t4), 3 (t5), 5 (t6), 7 (t7) and 10 (t8) minutes after intubation.
General anesthesia was induced with propofol (1.5 mg kg-1) and fentanyl. Rocuronium bromide (0.6 mg kg-1) was given to facilitate orotracheal intubation and general anaesthesia was maintained with 50 % nitrous oxide in oxygen and desflurane.
RESULTS: MAP, DAP and SAP values at all times were similar in all three groups (P>0.05). HR values were found significantly higher in group F than group D at 7. (t7) and 10. (t8) min. after intubation (p<0.05).
CONCLUSION: We thought that esmolol and dexmedetomidine were more effective than fentanyl for attenuating hemodynamic response to laryngoscopy and intubation.
Sorumlu Yazar: Ayşın Ersoy, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler PubMed Google Scholar |