Yoğun bakımda çalışan asistanların lokal anestezik sistemik toksisitesi hakkındaki bilgi, algı ve tutumları: bir üniversite hastanesi verisi
Mehmet Nuri Yakar1, Mehmet Meriç Çoban2, Doğukan Şenberber3, Mehmet Celal Öztürk1, Murat Küçük4, Bişar Ergün4, Ali Necati Gokmen11Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir, Türkiye2Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
3Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı, İzmir, Türkiye
4Dokuz Eylül Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Yoğun Bakım Bilim Dalı, İzmir, Türkiye
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın birincil amacı, yoğun bakım ünitesinde çalışan farklı disiplinlerden asistanların lokal anestezik sistemik toksisitesi (LAST) hakkında bilgi, algı ve tutumlarını değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anesteziyoloji ve Reanimasyon, İç Hastalıkları, Kalp ve Damar Cerrahisi, Göğüs Cerrahisi ve Kardiyoloji anabilim dallarında uzmanlık eğitimi devam eden uzmanlık öğrencilerinden yazılı bilgilendirilmiş onam alınanlar çalışmaya dahil edildi. Çalışmada katılımcılardan lokal anestezikler ve LAST hakkında 41 soruya yanıt vermeleri istendi.
BULGULAR: Çalışmaya 148 olgu (medyan yaş 28 [24-44] yıl, %56.1’i erkek) dahil edildi. Katılımcıların %34.5’i lokal anesteziklerle ilgili eğitim aldığını, %22.3’ü bu konuda eğitiminin yeterli olduğunu belirtti. LAST’ın önlenmesi için en sık kullanılan yöntemler lokal anesteziklerin uygun dozda kullanımı (%74.3), enjeksiyon öncesi aspirasyon (%65.5) ve monitörizasyon (%63.5) idi. Katılımcıların %59.5’i çalıştığı hastanede, %72.3’ü çalıştığı ünitede %20 lipid emülsiyonu olup olmadığından habersizdi. Katılımcılar, LAST’ın erken ve geç dönem bulgularını düşük oranlarda doğru şekilde cevapladı. Ayrıca %20 lipid emülsiyonunun yükleme, idame ve maksimum dozlarını düşük oranda doğru şekilde belirttiler. LAST nedeniyle uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon ile ilgili temel prensipler genel olarak bilinmekteydi, ancak LAST sonrası takip süreleri hakkında katılımcılar yeterli düzeyde bilgiye sahip değildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Yoğun bakım ünitelerinde LAST’ın önlenmesi, tanınması, yönetimi ve olguların takibi hasta güvenliği açısından oldukça önemlidir. Yoğun bakım ünitesinde görev alan uzmanlık öğrencileri, çalıştıkları branşlardan bağımsız olarak LAST konusunda eğitim almalıdır.
The knowledge, perception, and attitudes of residents working in intensive care unit about local anesthetic systemic toxicity: a university hospital data
Mehmet Nuri Yakar1, Mehmet Meriç Çoban2, Doğukan Şenberber3, Mehmet Celal Öztürk1, Murat Küçük4, Bişar Ergün4, Ali Necati Gokmen11Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine, Department of Anaesthesiology and Reanimation, Division of Intensive Care, İzmir, Turkey2Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, İzmir, Turkey
3Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine, Department of Anaesthesiology and Reanimation, İzmir, Turkey
4Dokuz Eylül University, Faculty of Medicine, Department of Internal Medicine, Division of Intensive Care, İzmir, Turkey
INTRODUCTION: Primary aim of this study is to evaluate the knowledge, perception, and attitudes of residents working in intensive care units from different disciplines about local anesthetics systemic toxicity (LAST).
METHODS: Residents from Anaesthesiology and Reanimation, Internal Medicine, Cardiovascular Surgery, Thoracic Surgery, and Cardiology were enrolled to the study after they obtained written informed consent. The participants answered 41 questions about local anesthetics and LAST.
RESULTS: A total of 148 residents (median age 28 [24-44] years, 56.1% male) were enrolled to the study. Of them, 34.5% stated that they received education on local anesthetics, and 22.3% declared that their education on this subject was sufficient. The most used methods for the prevention of LAST were the use of appropriate doses (74.3%), pre-injection aspiration (65.5%), and monitoring (63.5%). Of the participants, 59.5% indicated that they did not know whether there was 20% lipid-emulsion in their hospital and 72.3% in their unit. The participants had a low knowledge rate about early and late symptoms of LAST. They also gave rarely correct answers about the loading, maintaining, and maximum dose of 20% lipid emulsion. Basic principles of cardiopulmonary resuscitation in LAST were generally well known by participants, but the optimal length of the follow-up duration after convulsion and cardiovascular instability was not.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Prevention, recognition, management of the LAST, and the following of the patients are essential for patient safety in the intensive care unit. Residents working in intensive care units should be educated about LAST regardless of their branch.
Sorumlu Yazar: Mehmet Nuri Yakar, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |