Assessment of psychopathology, quality of life and parental behaviours of children and adolescents with obesity
Arif Önder1, Canem Kavurma1, Gamze Çelmeli2, Aslı Sürer Adanır3, Esin Özatalay31Manisa Mental Health Hospital, Department Of Child and Adolescent Psychiatry, Manisa,2Akdeniz University Hospital Department of Pediatric Endocrinology Antalya
3Akdeniz University Hospital Child and Adolescent Psychiatry Department, Antalya
INTRODUCTION: This study aims to investigate the psychopathology, quality of life, perception and self-image of children and adolescents who were diagnosed with obesity; as well as their parents behaviours, coping skills.
METHODS: Our study was conducted on 30 patients between the age of 8 -18 years.
Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia for School-Age Children was applied to both groups, The Quality of Life Scale for Children was applied to the children and adolescents as well as their parents. To determine the methods of child rearing and coping strategies with stress, parents were given the Family Life and Child Rearing Demeanours Scale and the Coping Strategies Scale.
RESULTS: There were no significant sociodemographic differences between the two groups except for parents’ educational level and socioeconomic status. While no differences were found on parenting styles and coping strategies, a higher percentage of psychiatric illnesses were detected and the quality of life perception of parents was found lower in the obese group. Self-image scores were not varied between obese children and healthy controls. When mothers of the two groups were compared, higher obesity was observed in the mothers of the obese children.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The perception of quality of life for obese children and adolescents seem alike with control groups’ perception. However, the fact that obese children and adolescents’ parents claim that their children’s quality of life is not equal to other groups shows that obese children and adolescents are less aware of health condition and following problems they have and might possible attain in the future.
Obezite Tanılı Çocuk ve Ergenlerde Psikopatoloji, Yaşam Kalitesi ve Ebeveyn Tutumlarının Değerlendirilmesi
Arif Önder1, Canem Kavurma1, Gamze Çelmeli2, Aslı Sürer Adanır3, Esin Özatalay31Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi, Manisa2Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Bilim Dalı Antalya
3Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Antalya
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada obezite tanılı çocuk ve ergenlerdeki psikopatolojiyi, yaşam kalitesi algılarını, benlik saygılarını araştırmak, ayrıca ebeveyn tutumlarını ve başa çıkma stratejilerini ve bunların birbiriyle olan ilişkilerini araştırmak amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamız AÜTF Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıları Anabilim Dalı Çocuk Endokrinoloji Bölümüne başvuran, 8-18 yaşında VKİ standart sapması ikinin üzerinde olan, zihinsel gelişim geriliği ve psikiyatrik başvurusu olmayan 30 hasta ile yürütüldü. Kontrol grubuna 8-18 yaşlar arasında herhangi bir tıbbi hastalık öyküsü olmayan ve daha önce herhangi bir nedenle çocuk psikiyatrisi polikliniğine başvurmayan, hasta grubuyla yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş, gönüllü 30 çocuk ve ergen alındı.
Çalışmaya katılan tüm çocuk ve ergenlere Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu uygulandı. Benlik saygısını değerlendirmek için ise Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği kullanıldı. Çocuk ve ergenlerin yaşam kalitelerini değerlendirmeye yönelik, çocuk ve ergenlere ve ebeveynlerine Çocuklar İçin Yasam Kalitesi Ölçeği verildi. Ebeveynlerin çocuk yetiştirme tutumlarının ve stresle başa çıkma becerilerinin değerlendirilmesi için anne-babalarına Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutumu Ölçeği ve Başa Çıkma Stratejisi Ölçeği verildi.
BULGULAR: Ebeveyn tutumları ve Başa çıkma stratejileri açısından her iki grupta fark bulunmadı. Obez grupta yüksek oranda psikiyatrik hastalık saptandı.Ebeveynlerinin çocuklarıyla ilgili yaşam kalitesi algıları sağlıklı kontrollere göre düşük saptandı. Annede obezite açısından iki grup birbiri ile kıyaslandığında obez çocukların annelerinin daha yüksek oranda obez oldukları anlaşıldı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Anne babaların aksine çocukların kendileriyle ilgili yaşam kalitesi algıları sorunun daha az farkında olduklarını göstermekteydi. Bu da gelecekte gelişebilecek rahatsızlıklarla ilgili riskin daha fazla olabileceğini göstermektedir.
Corresponding Author: Arif Önder, Türkiye
| TOOLS |
 Full Text PDF Print Download citation RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager Share with email Share Send email to author
Similar articles Google Scholar |
 (34 accesses) (2533 downloaded) |