Sepsis ve septik şokta kalp hızı kontrolünün oksijenizasyon ve vazopresör ihtiyacı üzerine etkisi: Randomize kontrollü pilot çalışma
Emre sertaç Bingül1, Günseli orhun2, Perihan Ergin Özcan2, Figen Esen21Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana bilim Dalı, Rize2İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalı, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Sepsis ve septik şoktaki hastalarda görülen sempatik hiperaktivasyonun en önemli parametresi olan dinlenim kalp hızının dakikada 95'ten az olacak şekilde kontrol edilmesinin oksijenizasyon, organ fonksiyonları, vazopresör ihtiyacı ve mortaliteye olan etkilerinin araştırılması.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz reanimasyon ünitesinde Haziran 2015 ve Temmuz 2017 tarihleri arasında sepsis ve septik şok tanısıyla yatırılan hastalar çalışmaya dahil edildi. Kronik β-bloker kullanan, yapısal kalp hastalığı veya kalıcı aritmisi olanlar çalışma dışı bırakıldı. Bilgisayarlı sistem ile iki gruba randomize edildikten sonra çalışma grubundaki hastalara 4 gün boyunca kalp hızı 85 ile 95 vuru/dk arasında kalacak şekilde kısa etkili β1-bloker (Esmolol) infüzyonu yapıldı. Her iki grupta 28 günlük mortalite, norepinefrin ihtiyacı ve oksijenizasyon parametreleri kaydedildi. Sonuçlar ön değerlendirme olarak sunulmaktadır.
BULGULAR: Çalışmaya 52 hasta dahil edildi. 27 hasta çalışma grubundaydı (Grup BB). Diğer hastalar kontrol grubunda (Grup NOBB) yer aldı. En sık sepsis nedeni pnömoniydi (p>0,05). İki gruptaki APACHE II değerleri benzerdi (p>0,05). 28 günlük mortalite oranları çalışma grubunda azalmış olmasına rağmen örneklem sayısının yetersizliğine bağlı istatistiksel anlamlılık gözlenmedi (p>0,05). Günlük takiplerde vasopresör ihtiyacı da azalma eğilimindeydi (p>0,05). 3. günde PaO2/FiO2 oranları çalışma grubunda kontrol grubuna göre daha yüksekti (p<0,05). İnvazif mekanik ventilasyon, noninvazif mekanik ventilasyon, renal replasman tedavileri ve yatış süreleri açısından farklılık yoktu (p>0,05). Hastalarda intervansiyona bağlı kardiyak yan etki izlenmedi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu pilot çalışmada kardiyoselektif β adrenerjik blokaj ile sepsis ve septik şokta kardiyak disfonksiyonun azalma eğiliminde olduğunu gözlemledik. İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da düşen norepinefrin ihtiyacı ve laktat seviyeleri, 28 günlük mortalite oranlarında azalma ile uyumludur. Çalışma grubunda iyileşen oksijenizasyona rağmen İnvazif veya nonivazif mekanik ventilasyon sürelerinde gerileme izlenmedi. Sonuç olarak sepsiste β1 reseptör blokajının organ fonksiyonları üzerine zararlı etkide bulunmadığını saptadık. Öte yandan kalp ve akciğer fonksiyonlarına faydalı olabilir.
Effects of heart rate control on oxygenation and vasopressor need in sepsis and septic shock: A pilot randomized controlled study
Emre sertaç Bingül1, Günseli orhun2, Perihan Ergin Özcan2, Figen Esen21Department of Anesthesiology and Reanimation, Recep Tayyip Erdogan University Training and Research Hospital, Rize, Turkey2Department of Anesthesiology and Reanimation, Istanbul University Istanbul Medical Faculty, Istanbul, Turkey
INTRODUCTION: To investigate the effects of controlling resting heart rate under 95 bpm on oxygenation, organ function, vasopressor need and mortality in sepsis and septic shock.
METHODS: Sepsis or septic shock patients who were admitted to our critical care unit between June 2015 and July 2017 were included in the study. Patients with history of chronic β-blocker usage, structural heart disease and permanent arrhythmias were excluded. After randomisation; study group patients were given short acting β1-blocker (Esmolol) infusion to achieve resting heart rate between 85 and 95 bpm for four days. 28-day mortality, vasopressor need and oxygenation parameters were collected in both groups. The results are presented as preliminary evaluation.
RESULTS: 52 patients were included in the study. 27 patients were in the study group (Group BB), and the rest were in the control group (Group NOBB). Most common cause for sepsis was pneumoniae (p>0,05). APACHE II values were similar in both groups(p>0,05). Despite decreasing 28-day mortality ratios in study group, statistical significance was not observed due to insufficient sample size (p>0,05). Vasopressor need tended to decrease on daily follow-up (p>0,05). PaO2/FiO2 ratios were higher in the study group compared to the control group on 3rd day (p<0,05). Invasive mechanical ventilation, noninvasive mechanical ventilation, renal replacement therapy durations and length of stay did not change (p>0,05). No cardiac adverse effects were observed related to the intervention.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In this pilot study; our results demonstrated that cardioselective β adrenergic blockade might attenuate sepsis related cardiac dysfunction. Although it is not statistically significant, decreasing norepinephrine need and lactate levels were compatible with the drop of 28-day mortality ratios. Despite better oxygenation; mechanical ventilation durations did not differ in study group. Consequently, we have not observed detrimental effects on organ functions caused by β1 blockade in sepsis. Moreover it may show benefits on cardiac and respiratory functions.
Sorumlu Yazar: Emre sertaç Bingül, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |