. 2021; 19(3): 131-140

Yoğun bakım ve diğer servislerdeki hekimlerde temel hava yolu yönetimi eğitimi: küçük bir anket

Cihangir Doğu1, Aysun Postaci2, ışıl özkoçak turan3
1Ankara Şehir Hastanesi Yoğun Bakım Kliniği
2Ankara Şehir Hastanesi Anesteziyoloji Ve Reanimasyon Kliniği
3Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hamidiye Tıp Fakültesi Anesteziyoloji Ve Reanimasyon A.d. Ankara Şehir Hastanesi Yoğun Bakım Kliniği

GİRİŞ ve AMAÇ: Yoğun bakım ve servislerde çalışan hekimlerin endotrakeal entübasyon (ETE) ve havayolu güvenliği yeterliliklerini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anket hem basılı form hem de elektronik olarak yayınlandı. Ayrıca uzmanlık derneklerinin duyurusunda ve kongrelerde de paylaşılmıştır.
BULGULAR: Katılımcıların %30’unun ilk ETE eğitimlerini tıp fakültesinde, %21’nin internlükte, %38’inin araştırma görevlisiyken, %1,1’inin de yan dal asistanlığında aldığı belirlenmiştir. Hasta üzerinde deneyerek ETE eğitimi alanların 13’ü acil tıp, 89’u anesteziyoloji ve reanimasyon, 1’i enfeksiyon hastalıkları, 1’i genel cerrahi, 9’u göğüs hastalıkları 11’i iç hastalıkları, 3’ü nöroloji uzmanıydı. Klinik pratiklerine başladıklarında %55,4’ü 100 den fazla ETE uygulamıştır (4’ü acil tıp, 89’u anesteziyoloji ve reanimasyon, 3’ü göğüs hastalıkları, 3’ü iç hastalıkları, 3’ü pediatri). Katılımcıların %81’i kendini ETE konusunda yeteri kadar deneyimli hissettiğini belirtmiştir (18 acil tıp, 102 anesteziyoloji ve reanimasyon, 2 enfeksiyon hastalıkları, 3 genel cerrahi, 10 göğüs hastalıkları, 8 iç hastalıkları, 2 nöroloji ve 4 pediatri). Ayrıca bunların 58’i yoğun bakım yandal asistanı/uzmanı idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Tıp fakültesinden itibaren ETE eğitimlerine başlandığı, ancak klinik pratikte anesteziyoloji ve reanimasyon, acil ve yoğun bakım dışında eğitimlerin tekrarlanmadığı ve eğitim kurslarına katılımın yeterli olmadığı kanısına varılmıştır. Hasta güvenliği için maket üzerinde en az 40 kez ETE pratiği yapılmasını ve kapnograf kullanılmasını önermekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Yoğun Bakım, Zor Havayolu, Endotrakeal Entübasyon


Basic airway management training for physicians in intensive care and other services: a mini survey

Cihangir Doğu1, Aysun Postaci2, ışıl özkoçak turan3
1Ankara City Hospital Department Of Critical Care
2Ankara City Hospital Department Of Anaestehesiology And Reanimation
3Medical Science University Hamidiye Medical School Department Of Anaestehesiology And Reanimation, Ankara City Hospital Department Of Critical Care

INTRODUCTION: To evaluate the competencies of intensivists and clinicians on endotracheal intubation (ETE) and airway safety.
METHODS: The survey was published both as printed and electronically. Survey was shared in the announcements of speciality associations and congresses.
RESULTS: 30% of the participants received the first ETE training at the medical faculty, 21% at the internship, 38% at the residency, 1.1% at the subspeciality residency in critical care. Of those who received ETE training on the patient, 13 were in emergency medicine, 89 were in anesthesiology and reanimation, 1 were in infectious diseases, 1 was in general surgery, 9 were in chest diseases, 11 were in internal medicine, 3 were in neurology. 81% of the participants feel themselves experienced enough (18 emergency medicine, 102 anesthesiology and reanimation, 2 infectious diseases, 3 general surgery, 10 chest diseases, 8 internal medicine, 2 neurology, 4 pediatry), 58 of them were critical care specialists or subsepecialty residents.
DISCUSSION AND CONCLUSION: We concluded that ETE education has been started from medical school, but except anesthesiology and reanimation, emergency and intensive care, the training programmes are not repeated and participation is not sufficient. We recommend at least 40 ETE on the mannequin and capnograph use for patient safety.

Keywords: Intensive Care, Difficult Airway, Endotracheal Intubation


Cihangir Doğu, Aysun Postaci, ışıl özkoçak turan. Basic airway management training for physicians in intensive care and other services: a mini survey. . 2021; 19(3): 131-140

Sorumlu Yazar: Cihangir Doğu, Türkiye


ARAÇLAR
Yazdır
Alıntıyı İndir
RIS
EndNote
BibTex
Medlars
Procite
Reference Manager
E-Postala
Paylaş
Yazara e-posta gönder

Benzer makaleler
Google Scholar