Yoğun Bakımda Yatan Hastaların Aile Üyelerinin Umut ve Kaygı Düzeyi Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi
Rabia Seher Keser1, Elif Ateş2, Esra Uğur31Doktor Lütfi Kırdar Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Kartal2İstanbul Üniversitesi, Hemşirelik Fakültesi
3Acıbadem Üniversitesi, Hemşirelik Bölümü
GİRİŞ ve AMAÇ: Yoğun bakım sürecinin aile üyeleri tarafından yönetilmesi ve umudun yüksek olması, yoğun bakım hastalarının iyileşme sürecine olumlu etki edebilir. Bu araştırma, yoğun bakımda yatan hastaların aile üyelerinin umut ve kaygı düzeyi arasındaki ilişkiyi incelemek amacıyla yapılmıştır
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırmanın evrenini yedi farklı yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların aile üyeleri oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemi ise araştırmaya katılmaya gönüllü olan 99 kişiden oluşmaktadır. Araştırmanın verileri tanımlayıcı bilgiler formu, Sürekli Umut Ölçeği, Durumluk ve Sürekli kaygı ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde, tek yönlü varyans analizi, bağımsız örneklemlerde t testi, Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır.
BULGULAR: Araştırmada katılımcıların umut düzeyleri “yüksek”, kaygı düzeyleri ise “orta” düzeyde bulunmuştur. Hastanın yaşının, medeni durumunun, eğitim ve gelir düzeyinin umut ve kaygı düzeylerini etkilemediği saptanmıştır. Aile üyelerinin yaşının, evlerinde ve aile ilişkilerinde değişiklik yaşanmasının, yeterli bilgilendirilme durumunun ise umut ve kaygı düzeyinde farklı şekillerde değişikliğe sebep olduğu belirlenmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Araştırmada yoğun bakımda yatan hastaların aile üyelerinin umut düzeyi yükseldikçe, kaygı düzeyinin azaldığı tespit edilmiştir.
Evaluation of the Relationship between the Levels of Hope and Anxiety in Family Caregivers of Patients in Intensive Care Units
Rabia Seher Keser1, Elif Ateş2, Esra Uğur31Kartal Doctor Lütfi Kırdar Training And Research Hospital,2Faculty Of Nursing, University Of İstanbul
3Acibadem University, School Of Nursing
INTRODUCTION: Management of the intensive care process by family members and high levels of hope may have positive effects on the recovery process of the ICU patients. This study aims to analyze the relationship between the levels of hope and anxiety in family caregivers of patients in intensive care units.
METHODS: Family caregivers of the patients, who were hospitalized at seven intensive care units, constituted the universe of the study. Sample of the study comprised 99 voluntary family caregivers. Descriptive information form, Dispositional Hope Scale, and State-Trait Anxiety Scale were used for data collection. One-way analysis of variance, independent sample t-test and Pearson’s correlation were used for data analysis.
RESULTS: The levels of hope and anxiety in family caregivers were high and moderate, respectively. Patients’ age, and the participants’ marital status, and levels of education and income did not have an effect on the levels of hope and anxiety. On the other hand, age, the changes in family relations and life at home and being well-informed about the patient’s condition influenced the levels of anxiety and hope in family caregivers.
DISCUSSION AND CONCLUSION: There was a negative relationship between the levels of hope and anxiety in family caregivers of the intensive care unit patients.
Sorumlu Yazar: Elif Ateş, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |