Aşılar keşfedildikleri tarihten itibaren günümüze kadar hastalıkların meydana gelmeden önlenmesi için en etkili yöntemlerden biridir. Aşılar toplum sağlığının korunması ile birlikte özellikle yeni doğan bireyler için ölümcül birçok hastalığa karşı bağışıklığın oluşturulması için kullanılmaktadır. Türkiye, dünya tarihinde aşıların keşfedilmesi ve uygulanması sürecinde oldukça önemli bir yere sahiptir. Dünya aşı tarihine bakıldığında, özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminden itibaren Türkiye’nin hem aşı uygulamaları hem de hem aşı üretimi bağlamında tüm dünyada öncül bir devlet olduğu görülmektedir. Türkiye tarihinde, yapılan bilimsel keşifler eşliğinde çok farklı hastalıklara karşı aşı üretim çalışmaları Osmanlı döneminde başlamış ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulmasından sonra da devam etmiştir. Böylelikle, tarihte keşfedilen ilk aşı olan çiçek aşısı da dâhil olmak üzere birçok aşı yakın geçmişe kadar ülkemizde üretilmiş olup, hem ulusal hem de uluslararası pazara sunulmuştur. Bu derlemede, dünya aşı tarihine paralel olarak Türkiye’de modern aşının gelişim evreleri, ülke tarihinde gerçekleştirilen aşı uygulamaları ve çeşitli hastalıklara karşı gerçekleştirilen aşı üretimleri kronolojik sıraya göre anlatılmıştır.

Vaccines have been one of the most effective methods to prevent diseases since they were discovered. Vaccines are used to protect public health and create immunity against many deadly diseases, especially for newborns. Türkiye has a very important place in the discovery and application of vaccines in the history of the world. Review of the World history of vaccines indicates Türkiye as a pioneer state in terms of both production and application of vaccines since the period of Ottoman Empire. In the history of Türkiye, the production of vaccines against many different diseases, accompanied by scientific discoveries, started in the Ottoman period and continued in the period after the establishment of the Republic of Türkiye. Thus, many vaccines, including the smallpox vaccine - the first vaccine in history - have been produced in our country until recently and have been offered to both national and international markets. In this review, the developmental stages of modern vaccines in Türkiye, vaccine applications carried out in the history of the country and the production of vaccines against various diseases are explained in chronological order in parallel with the world vaccine history.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Kene ısırma olguları bölgemizde sıklıkla görülmektedir. Çalışmamızda, kene ısırma öyküsü olan hastalarda Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi virüsü, Coxiella burnetii ve Borrelia burgdorferi etkenlerinin araştırılması amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kene ısırması nedeniyle Mayıs-Eylül 2019 tarihleri arasında hastaneye başvuran hastaların kan örnekleri kullanıldı. Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi (KKKA) için polimeraz zincir reaksiyonu, C. burnetii için ELISA, B. burgdorferi için ELISA ve Western blot yöntemleri kullanılarak etkenler araştırıldı.
BULGULAR: Anamnezinde kene ısırma öyküsü olan 84 hasta örneği kullanıldı. Olguların %35.7’si kadın, %64.3’ü erkekti. Tamamı 18 yaş üzerindeydi. Olguların %84.5’i çiftçilik-hayvancılık ile uğraşıyordu. Trombositopeni %84.5’inde vardı ve %66.7’si kene temasından sonra en erken yedi gün içinde başvurmuştu. Örneklerin %76.2’sinde KKKA pozitifti ve %8.3’ünde C. burnetii faz II IgM, %34.5’inde faz II IgG pozitifti. B. burgdorferi taraması için yapılan ELISA testinde örneklerin %3.6’sında IgM, %6’sında IgG pozitifti. Doğrulama testinde B. burgdorferi ELISA IgM pozitif örneklerin %66.7’si pozitif iken, ELISA IgG pozitif örneklerin tamamı negatif bulundu. Örneklerin %9.3’ünde C. burnetii IgM ve KKKA, %32.8’inde C. burnetii IgG ve KKKA, %1.5’inde B. burgdorferi IgM ve KKKA aynı anda pozitifti.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, kene ısırması ile başvuran hasta grubunda C.burnetii ve B.burgdorferi seropozitiflikleri, KKKA PCR pozitifliği belirlendi. Kene temasının yalnızca KKKA için değil diğer hastalıklar içinde bir işaret ve bulaş yolu olduğu akılda tutulmalıdır.

INTRODUCTION: Tick bite cases are frequently seen in our region. In our study, it was aimed to investigate the causative agents of Crimean-Congo Hemorrhagic Fever virus (CCHFV), Coxiella burnetii and Borrelia burgdorferi in patients with a history of tick bites.
METHODS: Between May and September 2019, blood samples of patients admitted due to tick bites were used. The causative agents were investigated by using polymerase chain reaction for CCHFV, ELISA for C. burnetii, ELISA and Western blot for B. burgdorferi.
RESULTS: Samples of 84 patients with a history of tick bites in their histories were used. Thirty-five-point seven percent of the cases were female and 64.3% were male. All were over the age of 18, and the occupation of 84.5% of the cases were related to farming-livestock. Thrombocytopenia was present in 84.5%. Sixty-six-point-seven percent of the cases were admitted within 7 days at the earliest after tick exposure. CCHF was positive in 76.2% of the samples and C. burnetii phase II IgM was positive in 8.3% and phase II IgG was positive in 34.5%. B. burgdorferi was IgM positive in 3.6% and IgG positive in 6% of the ELISA test. In the confirmation test, 66.7% of the B. burgdorferi ELISA IgM positive samples were positive, while all ELISA IgG positive samples were negative. C. burnetii IgM and CCHF were positive in 9.3% of the samples, C. burnetii IgG and CCHF were positive in 32.8%, B. burgdorferi IgM and CCHF were positive in 1.5% of the samples.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Both the seropositivities of C. burnetii and B. burgdorferi, and PCR positivity of CCHF were determined in the group of patients who were admitted with tick bites. It should be kept in mind that tick contact is a sign and transmission route not only for CCHF but also for other diseases.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: COVID-19 (SARS-CoV-2) tüm dünyada büyük bir sorun olarak etkisini sürdürmektedir. Bu çalışmada, Covid servis ve yoğun bakım hastalarında RT-PCR ile belirlenen eşik döngü sayısının (cycle threshold, Ct) lökosit (WBC), nötrofil (NEU), lenfosit (LYM), eozinofil (EOS), eritrosit (RBC), trombosit (PLT), D-dimer, ferritin, C-reaktif protein (CRP), laktat dehidrogenaz (LDH) ve prokalsitonin ile ilişkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya toplam 354 kişi dâhil edildi, bu kişiler servis ve yoğun bakımda yatan hastalardı. Ct≤24 ve Ct değeri >24 olan hastaların hastaneye yatış anında laboratuvar testlerinde anlamlı fark olup olmadığı ve ayrıca Ct≤24 olan hastalar ve Ct>24 olan hastalarda hastaneye yatış anında ve yedi gün sonraki laboratuvar testleri arasında anlamlı fark olupolmadığı değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Ct≤24 ve Ct>24 olan hastaların hastaneye yatış anında alınan testlerinin karşılaştırılması sonucu, yalnızca WBC yüksekliği istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Ct≤24 olan hastalarda, hastaneye yatış zamanı ile yedi günlük yatış sonrası arasında WBC, EOS, RBC, PLT, D-dimer, CRP ve LDH seviyelerinde anlamlı bir fark olduğunu gösterdi. Ct>24 olan hastalarda bu fark WBC, LYM, EOS, RBC, PLT, D-dimer, ferritin ve CRP düzeylerindeydi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu sonuçlara göre, Ct değerlerinin hasta kliniğini yansıtması açısından yararlı olmadığı söylenebilir.

INTRODUCTION: COVID-19 (SARS-CoV-2) still continues to be a major problem all over the world. In this study, it was aimed to evaluate the relationship of cycle threshold (Ct) values, which is determined by real-time polymerase chain reaction (RT-PCR), with the levels of white blood cell counts (WBCs), neutrophils (NEU), lymphocytes (LYM), eosinophils (EOS), red blood cells (RBC), platelets (PLT), D-dimer, ferritin, C-reactive protein (CRP), lactate dehydrogenase (LDH) and procalcitonin (PCT) levels in patients hospitalized in Covid wards and intensive care units.
METHODS: The study included a total of 354 patients hospitalized in the wards and intensive care units. The patients were dichotomized into two as those with Ct≤24 and with Ct>24 compared in terms of laboratory tests taken at the time of hospitalization and also, the differences between laboratory tests taken at the time of hospitalization and seven days after hospitalization were also evaluated in these patients.
RESULTS: The results showed that the only difference was in WBC levels between pthe atients with Ct≤24 and Ct>24. In patients with Ct≤24, the results showed that there was a significant difference in WBC, EOS, RBC, PLT, D-dimer, CRP, and LDH levels between at the time of hospitalization and after seven days of hospitalization. In patients with Ct>24, this difference was in WBC, LYM, EOS, RBC, PLT, D-dimer, ferritin, and CRP levels.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Based on these results, it can be suggested that Ct values are not useful in terms of reflecting the clinical status of patients.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda, akut gastroenterit (AGE) yakınmasıyla başvuran hastalara ait dışkı örnekleri rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziter etkenler açısından mevsimlere ve hastalara ait demografik özelliklerine göre retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 1 Ağustos 2018-1 Aralık 2021 tarihleri arasında hastanemize AGE yakınmasıyla başvuran 0-80 yaş arası hastalara ait dışkı örnekleri rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziter etkenlerin varlığı açısından değerlendirildi. Örneklerde rotavirüs ve enterik adenovirüsün belirlenmesi immünokromatografik yöntem ile çalışan MICROCULT (rotavirüs/adenovirüs Combo, Biotech, China) kiti ile yapıldı. Paraziter etkenlerin saptanması öncelikle nativ-lugol yöntemiyle mikroskopta incelendi. Mikroskobik incelemede protozoon kuşkusu olan dışkı örnekleri kinyoun ve trikrom boyaları da kullanılarak mikroskopta incelendi.
BULGULAR: Hastanemize AGE yakınmasıyla başvuran 21.587 hastanın %63.74’ü çocuk, %36.25’i yetişkindi. Etkenlerin görülme sıklığına göre sırasıyla rotavirüs 1.124 (%9.56), Entamoeba histolytica/dispar 520 (%2.44) ve enterik adenovirüs 236 (%2) hastada saptandı. Rotavirüs çocuk hastalar arasında en fazla 2-4 yaş aralığında 740 (%13.86), yetişkin hastalar arasında ise 29-38 yaş aralığında 3 (%9.37) hastada saptandı. Entamoeba histolytica/dispar en fazla 9-12 yaş aralığında 70 (%6.15), yetişkinlerde ise 59-68 yaş aralığında 30 (%3.62) hastada belirlendi. Mevsimlere göre yetişkinlerde rotavirüs pozitifliği en sık ilkbahar mevsiminde 2 (%8.33), çocuklarda ise kış mevsiminde 256 (%13.71) hastada saptandı. Mikroskobik incelemelerde paraziter etkenlerden en sık belirlenen Entamoeba histolytica/dispar, 46 (%2.93) yetişkin ve 96 (%3.88) çocuk hasta olmak üzere en sıklıkla ilkbahar mevsiminde saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: AGE etkenlerinden rotavirüs, enterik adenovirüs ve paraziterlere yönelik yaptığımız çalışmada en sık etken olarak saptadığımız rotavirüs çocuklarda 2-4 yaş, yetişkinlerde ise 29-38 yaş aralığında; mevsimlere göre ise çocuklarda en sık kış, yetişkinlerde ise ilkbahar mevsiminde belirlendi. Paraziter etkenler arasında en sık saptadığımız Entamoeba histolytica/dispar ise, çocuklarda 9-12 yaş, yetişkinlerde 59-68 yaş aralığında; mevsimlere göre ise hem yetişkin hem de çocuklarda ilkbahar mevsiminde belirlendi. Sonuç olarak, AGE yakınmasıyla hastaneye başvuran hastalarda, mikrobiyolojik olarak etkene yönelik test çeşitliliğinin laboratuvarın olanakları doğrultusunda doğru planlanması ve elde edilen veriler ile bu gibi yakınması olan hastaların tanı ve tedavilerinde yararlı olabileceği düşüncesine varılmıştır.

INTRODUCTION: In our study, stool samples of patients presenting with acute gastroenteritis (AGE) were retrospectively evaluated according to the seasons and demographic characteristics of the patients in terms of rotavirus, enteric adenovirus and parasitic agents.
METHODS: Stool samples of patients aged within 0-80 years who were admitted to our hospital with AGE complaints between August 1, 2018 and December 1, 2021 were evaluated for the presence of rotavirus, enteric adenovirus and parasitic agents. Detection of rotavirus and enteric adenovirus in samples was carried out using the MICROCULT (rotavirus/adenovirus Combo, Biotech, China), which is an immunochromatographic kit. Parasitic agents were initially investigated with microscopy, using the nativ-Lugol method; those with suspected protozoa were further examined using Kinyoun’s and trichrome staining methods.
RESULTS: Of the 21,587 patients admitted to our hospital with AGE complaints, 63.74% were children and 36.25% were adults. According to the incidence of the factors, rotavirus was detected in 1,124 (9.56%), Entamoeba histolytica/dispar 520 (2.44%) and enteric adenovirus was detected in 236 (2%) patients, respectively. Rotavirus was detected in 740 (13.86%) patients between the ages of 2-4, and in 3 (9.37%) patients between the ages of 29-38, among adult patients, among pediatric patients. Entamoeba histolytica/dispar was detected in 70 (6.15%) patients aged 9-12 years and in 30 (3.62%) patients aged 59-68 years in adults. According to the seasons, rotavirus positivity in adults was detected most often in 2 (8.33%) patients in the spring season, and in children in 256 (13.71%) patients in the winter season. Entamoeba histolytica/dispar, the most common parasitic agent in microscopic examinations, was detected most often in spring, in 46 (2.93%) adults and 96 (3.88%) children.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Rotavirus, the leading agent in our study that targeted the causative agents of AGE, was detected in children aged between 2-4 years and in adults aged between 29-38 years; according to the seasons, children were most often detected in winter and adults in spring. Among the parasitic factors, Entamoeba histolytica/dispar, the most common parasitic agent in our study, was detected in children aged within 9-12 years, in adults between 59-68 years; according to the seasons, it was detected in the spring season in both adults and children. It was concluded that the microbiological variety of tests for the causative agent in patients admitted to the hospital with AGE complaints can be useful for the diagnosis and treatment of patients with such complaints with proper planning and data obtained in accordance with the laboratory’s capabilities.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Pandemiye neden olan COVID-19 hastalığının tanısı; klinik, laboratuvar ve radyolojik yöntemlerle konulmaktadır. Çalışmamızda, COVID-19 tanısı ile servis veya yoğun bakımda yatan olgularda, gerçek zamanlı PCR (RT-PCR) eşik döngü (Ct) değeri ile hemogram alt parametreleri arasındaki ilişki araştırıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda, Kasım 2020-Ocak 2021 tarihleri arasında COVID-19 servisinde yatan 98 olgu araştırıldı. Olgular yattıkları servise göre; yoğun bakım ve servis olarak iki gruba ayrıldı. Olgular; yaş, cinsiyet, RT-PCR Ct değerleri ve hematolojik parametrelere göre incelendi.
BULGULAR: Araştırılan olguların 45’i kadın ve 53’ü erkekti. Yaş ortalaması serviste 61.8, yoğun bakımda 75.5’ti (p=0.02). RT-PCR Ct değerlerinde yoğun bakım ve servis hastaları arasında fark gözlemlenmedi (p=0.068). İki hasta grubu arasında; lökosit, nötrofil, trombosit, plateletkrit ve trombosit/lenfosit oranı değerleri arasında fark bulunamadı (p>0.05). Ancak, yoğun bakım hastalarında servis hastalarına göre lenfosit, eosinofil, eritrosit ve hemoglobin değerlerinde düşme görüldü. Öte yandan eritrosit dağılım genişliği-varyasyon katsayısı, eritrosit dağılım genişliği-standart sapma, trombosit, ortalama trombosit volümü, trombosit dağılım genişliği ve nötrofil/lenfosit oranı değerinde yükselme saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamıza göre, servis ve yoğun bakımda yatış açısından RT-PCR Ct değerlerinin bir anlamı olmadığı, ancak hematolojik parametrelerin takibinin önemli olduğu sonucuna varıldı.

INTRODUCTION: Diagnosis of COVID-19, the cause of the pandemic, relies on clinical, laboratory and radiological methods. In our study, the relationship between real-time PCR (RT-PCR) threshold cycle (Ct) value and hemogram sub-parameters was investigated in patients hospitalized in ward or intensive care unit with the diagnosis of COVID-19.
METHODS: In our study, 98 cases hospitalized in the COVID-19 unit between November 2020 and January 2021 were investigated. According to the location, the cases were hospitalized either in the intensive care or in the ward. Age, gender, RT-PCR Ct values and hematological parameters of the patients were evaluated.
RESULTS: Of the investigated cases, 45 were female and 53 were male. The mean age was 61.8 in the ward and 75.5 in the intensive care unit (p=0.02). No difference was observed between intensive care and ward patients for their RT-PCR Ct values (p=0.068). No difference was also found between leukocyte, neutrophil, thrombocyte, plateletcrit and platelet/lymphocyte ratio values (p>0.05) between the groups. However, lymphocyte, eosinophil, erythrocyte, hemoglobin values were decreased in intensive care patients compared to ward patients. On the other hand, erythrocyte distribution width-coefficient of variation, erythrocyte distribution width-standard deviation, platelet, mean platelet volume, platelet distribution width and neutrophil/lymphocyte ratio value were increased.
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was concluded that RT-PCR Ct values were not significant in terms of hospitalization in the ward or intensive care unit, but the follow-up of hematological parameters was important.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Viral gastroenteritler tüm dünyada önemli morbidite ve mortalite nedenidirler ve çevresel koşullardan etkilenebilirler. Rotavirüs ve adenovirüs başlıca viral gastroenterit nedenlerindendir. Bu çalışmada, Bursa Uludağ Üniversitesi, Hastanesi Tıbbi Mikrobiyoloji Laboratuvarı’nda çalışılan rotavirüs ve adenovirüs antijen testi sonuçlarının incelenmesi ve COVID-19 pandemisi döneminde bu patojenlerin değişiminin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Rotavirüs ve adenovirüs antijenlerinin tespiti immünokromatografik yöntemle çalışan Acro Rapid test (Acro Biotech, ABD) ile yapıldı. Çalışmaya dâhil edilen hastaların demografik özellikleri ve örneklere uygulanan diğer mikrobiyolojik inceleme sonuçları elektronik hastane kayıtlarından retrospektif olarak elde edildi.
BULGULAR: COVID-19 pandemisi öncesinde rotavirüs pozitifliği %10.4, adenovirüs pozitifliği ise %7.5 idi Pandemi döneminde ise hem rotavirüs pozitifliği (%5.1) hem de adenovirüs pozitifliği (%3.5) anlamlı olarak azalmıştı (p=0.001). Örneklerin %3.2’sinde rotavirüs ve adenovirüs birlikte saptandı. Rotavirüs ve adenovirüs pozitif hastaların cinsiyet, yaş ve direkt mikroskobik inceleme bulguları benzerdi. Yaş gruplarına göre pozitiflik oranlarının değişmediği görüldü. Rotavirüs pozitifliği en yüksek ilkbahar ve kış aylarında iken (p=0.005), adenovirüs pozitifliği ilkbahar ve yaz aylarında daha yüksekti ancak mevsimsel dağılım açısından anlamlı farklılık saptanmadı (p=0.167).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada, pandemi sırasında rotavirüs ve adenovirüs gastroenteritlerinin sıklığının azaldığı belirlenmiştir. COVID-19 salgınıyla mücadele için uygulanan sosyal izolasyon önlemlerinin ve değişen davranış modellerinin bu duruma neden olduğu düşünülmüştür.

INTRODUCTION: Viral gastroenteritis is among the significant causes of morbidity and mortality worldwide. Rotavirus and adenovirus are the leading causes of viral gastroenteritis. Viral gastroenteritis is influenced by environmental conditions. Our aim in the present study was to investigate the results of rotavirus and adenovirus antigen tests at the Medical Microbiology Laboratory of Bursa Uludağ University Hospital and evaluate the change in these pathogens during the COVID-19 pandemic.
METHODS: Rotavirus and adenovirus antigens were detected using the Acro Rapid test (Acro Biotech, USA), which was based on the immunochromatographic method. Besides, the patients’ demographic characteristics and the results of direct microscopic examination of the samples were retrospectively evaluated from the hospital’s electronic records.
RESULTS: Pre-pandemic rotavirus positivity was 10.4%, and adenovirus positivity was 7.5%. However, both rotavirus (5.1%) and adenovirus (3.5%) positivity decreased significantly during the pandemic (p=0.001). Rotavirus and adenovirus were detected together in 3.2% of the samples. The gender, age, and direct microscopic examination results among rota and adenovirus-positive patients were similar. Besides, positivity rates did not differ significantly by age group. Rotavirus positivity was highest in spring and winter (p=0.005). Adenovirus positivity was higher in spring and summer, but the positivity rates did not significantly differ by season (p=0.167).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined in the present study that rotavirus and adenovirus gastroenteritis decreased during the pandemic. The social isolation measures and changing behavior models applied to combat the COVID-19 pandemic may have caused this situation.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Aralık 2019’da başlayan ve kısa sürede pandemiye yol açan Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) tanısının doğru ve hızlı konulması, salgın önlemlerinin etkin biçimde alınabilmesi için gereklidir. Enfeksiyon geçiren birçok hastada 14 gün içinde antikor yanıtı gelişir. Antikor ölçümünü esas alan seroloji testleri, tanıyı desteklemenin yanı sıra toplumdaki yaygınlığın anlaşılmasında da yararlıdır. Bu çalışmada, fabrika çalışanlarında COVID-19 antikor pozitifliğinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Ağustos 2020-Eylül 2020 tarihleri arasında COVID-19 antikor taraması amacıyla hastanemize ulaştırılan 6.836 fabrika çalışanına ait sonuçlar retrospektif olarak değerlendirildi. Kan örneklerinden elde edilen serumlar kemiluminesans immunoassay yöntemi ile çalışıldı. Demografik özelliklerden yaş ve cinsiyet verileri de çalışmaya dâhil edildi.
BULGULAR: Çalışmaya yaş ortalaması 37.6 ± 10.1 yıl olan toplam 6.836 kişi dâhil edildi. Fabrika çalışanlarının 554’ünde (%8.1) COVID-19 total antikor pozitifliği saptandı. COVID-19 total antikor sonuçlarına göre oluşturulan pozitif ve negatif gruplar arasında yaş ortalaması açısından anlamlı farklılık görüldü (p=0.008). COVID-19 antikor sonuçlarına göre dağılım yapıldığında, pozitiflik saptanan kişilerin daha büyük kısmı (%6.2) düşük düzeyde pozitifliğe sahipti. Yaş grupları arasında da COVID-19 total antikor sonuçları arasında anlamlı farklılık izlendi (p=0.002).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Salgının erken döneminde fabrika çalışanlarında %8.1 oranında COVID-19 antikor pozitifliği saptanması, salgının büyüklüğünü belirlemek için yapılacak sürveyans taramalarında serolojik testlerin yararlı olabileceğini göstermektedir.

INTRODUCTION: Accurate and rapid diagnosis of Coronavirus Disease-2019 (COVID-19), which started in December 2019 and caused a pandemic in a short time, is necessary for effective epidemic measures. Most infected patients develop an antibody response within 14 days. Serology tests based on antibody measurement are useful in understanding the prevalence in the population as well as supporting the diagnosis. In this study, it was aimed to evaluate COVID-19 antibody positivity in factory workers.
METHODS: The results of 6836 factory workers who were sent to our hospital for COVID-19 antibody screening between August 2020 and September 2020 were evaluated retrospectively. Sera obtained from blood samples were studied by chemiluminescence immunoassay method. Age and gender data from demographic characteristics were also included in the study.
RESULTS: A total of 6836 people with a mean age of 37.6 ± 10.1 years were included in the study. COVID-19 total antibody positivity was detected in 554 (8.1%) of factory workers. There was a significant difference in the mean age between the positive and negative groups formed according to the COVID-19 total antibody results (p=0.008). When the distribution is made according to the COVID-19 antibody results, the greater part (6.2%) of the people who were found to be positive had a low level of positivity. There was also a significant difference in the COVID-19 total antibody results between age groups (p=0.002).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The detection of COVID-19 antibody positivity at a rate of 8.1% in factory workers in the early period of the epidemic shows that serological tests can be useful in surveillance scans to determine the size of the epidemic.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Fusarium cinsi küf mantarları bitki patojeni olup, insanlarda bağışıklık durumuna ve giriş bölgesine göre değişen farklı enfeksiyon tablolarına neden olurlar. Keratit, onikomikoz gibi yüzeyel enfeksiyonlar dışında lokal invazif ya da yaygın enfeksiyonlar da bildirilmektedir. Yüzden fazla fusarium tipi bildirilmekle birlikte, en sık tanımlanan etken Fusarium solani’dir.
Bu makalede, boyunda tek taraflı şişlik yakınması ile gelen ve lenfadenopati nedeni ile tetkik edilen bir hastada histopatolojik ve mikrobiyolojik tanı ile doğrulanan servikal fuzaryoz olgusu sunulmuştur. Hastanın boyun lenf nodundan tru-cut biyopsi ile örnek alınmıştır. Sabouraud dekstroz agar besiyerinde Fusarium spp. üremesi saptanmış olup, üreyen küf mantarı MALDI-TOF MS (Vitek-MS, bioMérieux, Fransa) ile de Fusarium verticillioidis olarak tanımlanmıştır. Olgunun zemininde diffüz büyük B hücreli lenfoma olduğu saptanmıştır. Enfeksiyonun primer hastalıkla eşzamanda tanı alması ve erken dönemde posakonazol tedavisi başlanması, yaygın fungal enfeksiyon gelişmesinin önüne geçmiştir ve antifungal tedaviden olumlu sonuçlar alınmasını sağlamıştır. Bu nedenle cilt altı lezyonların etiyolojisi araştırılırken enfeksiyon etkenlerinin özellikle de mantarların akla getirilmesi yaşam kurtarıcı olmaktadır.

Fusarium genus mold fungi are plant pathogens and cause different infections in humans, depending on their immune status and entry site. In addition to superficial infections such as keratitis and onychomycosis, locally invasive or widespread infections have also been reported. Although more than a hundred types of fusarium have been reported, the most commonly identified agent is Fusarium solani.
In this text; A case of cervical fusoriosis confirmed by histopathological and microbiological diagnosis in a patient who presented with the complaint of unilateral swelling in the neck and was examined for lymphadenopathy is presented. A sample was taken from the neck lymph node of the patient by tru-cut biopsy. Fusarium spp. on Sabouraud dextrose agar medium. growth was detected and the mold fungus was identified as Fusarium verticillioidis by MALDI-TOF MS (Vitek-MS, bioMérieux, France). Diffuse large B-cell lymphoma was found in the background of the case. Concomitant diagnosis of the infection with the primary disease and initiation of posaconazole treatment in the early period prevented the development of widespread fungal infection and provided positive results from antifungal treatment. Therefore, when investigating the etiology of subcutaneous lesions in patients, it is life-saving to consider also the infectious agents, especially the fungi.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Yüzlerce yıldır devam eden tüberküloz (TB) salgını hâlen ciddiyetini korurken, üzerine koronavirüs enfeksiyon hastalığı-2019 (COVID-19) pandemisi tüm dünyayı sağlık hizmetlerini ve özellikle de küresel verem savaşını beklenenden çok daha kötü etkilemiştir. TB’nin klinik bulguları ve radyolojik görüntülemesinin COVID-19 ile benzerlik göstermesi, bu iki hastalığın koenfeksiyonu durumunda ayırıcı tanı ve tedavilerde gecikmelere neden olacaktır. Bu makalede, eşzamanlı aktif TB ve COVID-19 enfeksiyonu saptanan üç olgu sunulmuştur. Olguların TB tanısı; aside dirençli boyama, katı ve sıvı besiyeri kültürleri ile konmuştur. COVID-19 tanısı ise; COVID-19 ile uyumlu klinik semptomlar varlığı ve SARS-CoV-2 rtPCR testi pozitifliği ile konulmuştur. Olgularda öksürük, ateş ve nefes darlığı gibi her iki hastalıkta da görülebilen semptomların bulunduğu, her üç olguda öncesinde COVID-19’a karşı inaktif aşı ile iki doz aşılanmış oldukları saptanmıştır. Aktif TB enfeksiyonu olan hastalardaki klinik bulguların COVID-19 ile benzerliği bu üç olguda da gözlemlenmiştir. Olguların COVID-19 karşı aşılanmış olması enfeksiyonu hafif seyirli geçirmelerini sağladığını düşünüyoruz. TB enfeksiyonu ile birlikte görülebilecek COVID-19 enfeksiyonuna karşı sağlık hizmet sunucularının mutlaka dikkatli olması gerekmektedir. Yanlış tanıların ve tanı gecikmelerinin önüne geçilmesi için bu gibi durumlarda her iki hastalık açısından da olguların değerlendirilmesinin ve tanıya yönelik uygun mikrobiyolojik testlerin yapılmasının önemli olacağı düşüncesindeyiz.

While the long-lasting epidemic of tuberculosis (TB) still maintains its severity, the coronavirus infection disease 2019 (COVID-19) pandemic has affected the whole world, health services and especially the global tuberculosis war much worse than expected. The clinical findings and radiological imaging of TB like COVID-19 will cause delays in differential diagnosis and treatment of co-infections. In this article, three cases of simultaneous active TB and COVID-19 infection are presented. The TB diagnosis of the cases was made by acid-fast staining, solid and liquid culture cultures. COVID-19 was diagnosed with the presence of clinical symptoms compatible with COVID-19 and a positive SARS-CoV-2 rtPCR test. It was determined that the patients had symptoms that can be seen in both diseases such as cough, fever and shortness of breath, and that all three patients had been vaccinated twice with an inactivated vaccine against COVID-19 before. Similar clinical findings in patients with active TB infection with COVID-19 were observed in these three cases. We think that vaccination of the cases against COVID-19 enabled them to have a milder course of infection. Health care providers must be vigilent against COVID-19 infection, which can be seen together with TB infection. We believe that in such cases, it will be important to evaluate the patients for both diseases, and perform appropriate microbiological tests to prevent misdiagnoses and delays.

Makale Özeti | Tam Metin PDF