Zika virusun keşfedilmesinden (1947, Uganda) bu yana yaklaşık olarak 70 yıl geçti, fakat son 10 yıla kadar bu virusun patogenezi ve klinik seyri hakkında çok az bilgi vardı. Bununla beraber, son yıllarda virusun klinik ve epidemiyolojik paterninde önemli değişiklikler meydana geldi. İlk olarak Zika virusun Guillain-Barré sendromu (GBS) gibi nörolojik hastalıklarla ilişkili olabileceği öne sürüldü. Daha sonra konjenital Zika virus enfeksiyonlarının mikrosefali ve diğer bazı nörogelişimsel hastalıklarla ilişkili olabileceği öne sürüldü. Bu yeni durum başlangıçta kuşkuyla karşılansa da, deneysel çalışmaların ortaya koyduğu sonuçlar ve bildirimi yapılan olguların artmasıyla Zika virus enfeksiyonlarının GBS, mikrosefali ve çeşitli nörogelişimsel ve oftalmolojik bozukluklarla ilişkili olduğunu gösteren yeni kanıtlara ulaşıldı. Etkilenen kişi sayısının son iki yılda milyonlara ulaşması ve Zika virus enfeksiyonlarının ciddi klinik tablolarla ilişkilendirilmesi küresel boyutta endişelere yol açtı. Bu gelişmelerin bir sonucu olarak, bir taraftan çeşitli koruyucu önlemler tartışılırken, diğer yandan yeni tedavi seçenekleri ve yeni aşılar üzerine yürütülen çalışmalar devam etmektedir. Aynı dönemde, Zika virus enfeksiyonlarının patogenezini açıklamaya yönelik birçok çalışma yapıldı. Bu derlemede Zika virus salgınlarının güncel durumu ve başta koruyucu aşı çalışmaları olmak üzere yeni antiviral tedavi seçenekleri ve viral patogeneze dair bilgilerin bir özeti sunulmaktadır.

Since the discovery of the Zika virus in 1947 in Uganda, 70 years have passed, but until the past 10 years, there was little information about the pathogenesis and clinical course of the virus. However, in recent years, important changes have occurred in the clinical and epidemiological pattern of the virus. It was first suggested that the Zika virus might be associated with some neurological disorders, such as Guillain-Barré syndrome (GBS). Then it was suggested that congenital Zika virus infections might be associated with microcephaly and other neurodevelopmental disorders. This new view was initially met with skepticism, but it has been supported by new evidence that strengthens the association between Zika virus infections and GBS, microcephaly, and various neurodevelopmental and ophthalmologic disorders, thanks to the increasing number of case reports and the results of experimental studies. The number of affected people has reached the millions in the past two years, and the association between Zika virus infections and a serious clinical picture has caused global concern. As a result of these developments, studies on new treatment alternatives and new vaccine trials have to continue, in addition to discussion of various protective measures. Meanwhile, many studies have been conducted to explain the pathogenesis of Zika virus infections. In this review, we present a summary of the current status of Zika virus outbreaks and information on primarily protective vaccine trials, new antiviral treatment options, and viral pathogenesis.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Pseudomonas aeruginosa sahip olduğu virülans faktörleri ve antibiyotiklere direnç mekanizmaları ile kistik fibrozlu hastalarda tedavisi zor olan solunum yolu enfeksiyonlarına neden olmaktadır. Curcuminin anti-inflamatuvar, anti-tümör gibi etkilerinin yanısıra antibakteriyel etkiye de sahip olduğu bulunmuştur. Bu çalışmanın amacı kistik fibrozlu hastaların solunum yolu örneklerinden elde edilen P. aeruginosa izolatlarının çeşitli virülans faktörlerine (biyofilm, elastaz, alkali proteaz) curcuminin etkisinin araştırılmasıdır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda P. aeruginosa izolatlarının (n: 65) curcumin MİK’leri agar dilüsyon yöntemiyle çalışıldı. Virülans faktörlerinden biyofilm, elastaz ve alkali proteaz mikroplakta absorbans ölçümüne dayalı yarı kantitatif yöntemlerle araştırıldı. Virülans faktörü üretimi pozitif olan izolatlar aynı anda hem sub-MİK konsantrasyondaki curcumine maruz bırakılarak hem de bırakılmadan virülans faktörü üretimini araştırmak için yeniden çalışıldı ve ölçülen absorbans değerleri istatiksel olarak karşılaştırıldı.
BULGULAR: Çalışmamızda izolatların 11’inin (%16) curcumin MİK değeri 250-500 μg/ml arasında, 7’sinin (%11) curcumin MİK değeri 501-1000 μg/ml arasında, 5’inin (%8) curcumin MİK değeri 1001-1500 μg/ml arasında ve 42’sinin (%65) curcumin MİK değeri 1500 μg/ml üzerinde saptandı. İzolatların %54’ünde biyofilm üretimi, %74’ünde elastaz üretimi ve %68’inde alkali proteaz üretimi pozitif bulundu. Çalışılan bu üç virülans faktörünün üretimi açısından sub-MİK konsantrasyonlarda curcumine maruz bırakılarak ölçülen absorbans değerleri ile curcuminsiz olarak ölçülen absorbans değerleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızın sonuçlarına göre in-vitro ortamda bir kez curcumine maruz bırakılan kistik fibroz izolatlarının virülans faktörlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma bulunmamıştır. Bununla birlikte, curcuminin toksik olmayan, anti-inflamatuvar ve anti bakteriyel bir madde olması nedeniyle bu hasta gruplarında uzun süreli kullanımının in-vivo etkilerinin de araştırılması uygun olacaktır.

INTRODUCTION: Pseudomonas aeruginosa causes respiratory tract infections that are difficult to treat in patients with cystic fibrosis because of the antibiotic resistance mechanisms and virulence factors. Curcumin has been found to possess antibacterial as well as anti-tumor and anti-inflammatory effects. The aim of this study to investigate the effect of curcumin on P. aeruginosa isolates of the several virulence factors (biofilm, elastase, alkaline protease) which were obtained from respiratory tract samples of cystic fibrosis patients.
METHODS: In our study, (n = 65) curcumin MIC’s of isolates were investigated by agar dilution method. Production of three different virulence factors (elastase, alkaline protease, biofilm) were investigated by semi-quantitative methods which rely on the measurement of absorbance in microtiter plates. Virulence factor production was reworked simultaneously at the presence and absence of sub-MIC curcumin for the isolates which have a positive virulence factor production and measured absorbance values were compared statistically.
RESULTS: In our study, curcumin MIC’s of the 11 (%16) isolates were found to be between 250-500 μg/ml, for the 7 isolates (%11), it was between 501-1000 μg/ml for the 5 isolates (%8) it was between 1001-1500 μg/ml and for the 42 isolates (%65) it was above 1500 μg/ml. Biofilm production in 54% of the isolates, elastase production in 74% of the isolates and alkaline protease production in 68% of the isolates were positive. In terms of virulence factor production, results didn't indicate a statistically significant difference between the absorbance values of the sub-MIC concentrations which were and were not exposed to curcumin.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, there was no statistically significant decrease found in virulence factors of cystic fibrosis isolates which were exposed to curcumin once in-vitro. However, because curcumin is a non-toxic, anti-inflammatory and anti-bacterial agent, it is necessary to investigate the in vivo effects of long term curcumin use in these patient groups.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: İnsanlarda en sık hastalık etkeni olan Candida cinsi mayaların tür düzeyinde tanımlanmaları tedavi seçeneklerini değiştirdiği için büyük önem taşımaktadır. Klasik tanı yöntemlerini kullanmak açısından yetersiz olan laboratuvarların birçoğu ticari tanımlama sistemlerine başvurmaktadır. Ancak, ticari sistemlerin “doğrulukları” çeşitli karşılaştırmalı çalışmalarda değişkenlik göstermektedir. Bu çalışmada Candida türlerinin tanımlanmasında kullanılan yöntemlerin karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2015 Haziran-2016 Haziran tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarında tür düzeyinde tanımlanan 276 Candida cinsi mayanın dağılımları incelenmiş, bir yıllık dağılımı doğru temsil edecek şekilde tabakalı örnekleme yöntemine göre 72 köken seçilmiştir. Klasik tanımlama yöntemleri olan mısır unu-tween 80 agarda morfoloji ve ID32C maya tanımlama yöntemine ek olarak MALDI-TOF yöntemi sonuçları karşılaştırılmıştır. Kökenlerin 27’si için altın standart yöntem olarak rRNA gen bölgesi ITS genleri dizi analizi ve PhoenixTM yöntemi uygulanarak ikinci bir karşılaştırma yapılmıştır.
BULGULAR: Tür tanımlamasında altın standart yöntem olarak ID32C yöntemi kabul edildiğinde, 41 kökenin (% 56) her üç yöntemle de doğru olarak tanımlandığı görülmüştür. Kalan 31 kökenin ise (% 44) en az bir yöntem ile hatalı tanımlandığı anlaşılmıştır. Dizi analizi ve PhoenixTM ile yeniden tanımlanan 27 kökenden 14 tanesinin (% 52) PhoenixTM sistemi ile, 16 tanesinin (% 59) mısır unu-tween 80 agarda morfoloji yöntemi ile, 22 tanesinin (% 81) MALDI-TOF ile, 21 tanesinin (% 78) ID32C yöntemi ile doğru tanımlandığı hesaplanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Rutin mikrobiyoloji laboratuvarlarında MALDI-TOF yönteminin hızlı ve güvenilir sonuç verdiği, maliyeti göz önüne alındığında ise, Candida cinsi mayaların tür düzeyinde tanınmasında en güvenilir yöntemin karbonhidrat asimilasyonuna dayalı ID32C yöntemi olduğu, diğer tanımlama yöntemlerinin ise % 52 ve % 59 doğrulukta tanımlama yapabildiği hesaplanmıştır.

INTRODUCTION: Since it changes treatment alternatives, identification of Candida yeast which is the most frequent infectious agent in human beingson species level. Many laboratories deficient in the use of classical diagnostic methods resort to commercially available automated identification methods. But, diagnostic “accuracy” of commercial identification systems have demonstrated variable results in various comparative studies. The aim of the present work is to compare different identification methods used for Candida species.
METHODS: Distribution of 276 Candida species was analyzed in Gazi University Hospital Microbiology Laboratory during the period between June 2015 and June 2016, and 72 isolates of Candida spp. were selected according to ‘stratified random sampling’ analysis method so as to accurately represent distribution related to this one year period Candida species Identification results obtained from morphological evaluation on corn meal-tween 80 agar as a conventional method and ID32C yeast identification system in addition to MALDI-TOF identification patterns were compared. A second comparative analysis was performed for 27 isolates in 72 selected samples using rRNA region ITS gene sequencing and Phoenix™ system.
RESULTS: When ID32C method was considered as the gold standard in species identification in this study, a total of 41 isolates (56%) were identifed accurately by all three methods. The remaining 31 isolates (44%) were misidentified by at least one of the three methods. Among 27 isolates that were reidentified by DNA sequencing method, PhoenixTM identification system (n=14: 52%), morphology on corn meal-tween 80 agar (n=16: 59%), MALDITOF (n=22: 81%), and ID32C identification method (n=21: 78%) accurately identified indicated number of Candida isolates.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Among the techniques analysed, we estimated that the MALDI-TOF system presents valuable and fast results; however if we consider the costs of the methods, the most reliable method is ID32C method based on carbohydrate assimilation in identifying Candida species. Other methods presented accuracy between 52% and 79%.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Sağlık hizmeti ilişkili enfeksiyonların nedenleri arasında enterokok enfeksiyonları üst sıralarda yer almaktadır ve bu enfeksiyonların tedavisinde tüm dünyada giderek artan antibiyotik direnç sorunu ile karşılaşılmaktadır. Glikopeptidlere ve yüksek düzey aminoglikozidlere karşı direncin artması, linezolid ve daptomisin gibi, dirençli gram pozitif bakterilere karşı etkili antibiyotiklerin kullanımını da arttırmaktadır. Bu çalışmada kan kültürlerinden izole edilen Enterococcus faecium ve Enterococcus faecalis suşlarında daptomisin ve linezolidin in vitro etkinliğinin saptanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya Mayıs 2015-Ağustos 2016 tarihleri arasında kan kültürlerinden izole edilen 79 Enterococcus spp. izolatı dahil edilmiştir. İzolatların tür düzeyinde tanımlanmasında konvansiyonel yöntemler ve Phoenix otomatize sistemi (Becton Dickinson, ABD) kullanılmıştır. Daptomisin duyarlılığı için sıvı mikrodilüsyon, linezolid için gradiyent test yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar daptomisin için CLSI 2016’ya göre, linezolid için ise EUCAST 2016’ya göre değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Kan kültürlerinden izole edilen enterokokların 24’ü (%30.4) E. faecium, 55’i (%69.6) E. faecalis olarak tanımlanmıştır. İzolatların tamamı daptomisin ve linezolide karşı duyarlı olarak saptanmıştır. Daptomisin MİK değerleri E. faecalis için 0.006-1 µg/ml, E. faecium için 0.125-2 µg/ml olarak saptanmıştır. Linezolid MİK değerleri ise E. faecalis için 0.25-2 µg/ml, E. faecium için 0.125-2 µg/ml olarak saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Enterokok suşlarına karşı in vitro olarak etkili olan daptomisin ve linezolidin dirençli enterokok enfeksiyonlarının tedavisinde iyi bir alternatif olabileceği düşünülmektedir. Çalışmamızda daptomisin ve linezolide dirençli suş saptanmamasına rağmen direnç gelişim olasılığına karşı mikrobiyoloji laboratuvarlarının dikkatli olması gerekmektedir.

INTRODUCTION: The problem of antibiotic resistance in enterococcal infections, which are among the leading causes of health-care-associated infections, is increasing all over the world. Increased resistance to glycopeptides and high level aminoglycosides also increases the use of antibiotics such as linezolid and daptomycin. In this study determination of in-vitro efficacies of daptomycin and linezolid against Enterococcus faecium ve Enterococcus faecalis isolated from blood cultures was aimed.
METHODS: Sevety-nine Enterococcus spp. isolated from blood cultures between May 2015-August 2016 were included in the study. Conventional methods and Phoenix automated system (Becton Dickinson, USA) were used in the identification of isolates. Broth microdilution was used for daptomycin sensitivity whereas gradient test was used for testing linezolid susceptibility. Results were evaluated according to CLSI 2016 for daptomycin and EUCAST 2016 for linezolid.
RESULTS: Twenty-four (30.4%) of the enterococci isolated from blood cultures were identified as E. faecium, 55(69.6%) were identified as E. faecalis. All isolates were detected as susceptible to daptomycin and linezolid. Daptomycin MIC values were detected as 0.006-1μg/ml for E. faecalis and 0.125-2μg/ml for E. faecium. Linezolid MIC values were detected as 0.25-2μg/ml for E. faecalis and 0.125-2μg/ml for E. faecium.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In this study, daptomycin and linezolid were detected as effective against the enterococci in vitro. Daptomycin and linezolid may be good alternatives in the treatment of resistant enterococcal infections. Although daptomycin and linezolid resistant strains were not detected in our study, microbiology laboratories should be careful about the possibility of resistance development against these antibiotics which are alternatively used in resistant gram-positive bacteria.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Santral sinir sistemi (SSS) enfeksiyonları, hızlı ilerleyerek ölüme veya ciddi kalıcı sekellere yol açabilmesi nedeniyle, hızlı tanı gerektiren hastalıkların başında gelir. Bu çalışmanın amacı, retrospektif olarak multiplex real-time PCR yöntemiyle BOS örneklerinden saptanan viral ve bakteriyel etkenlerin, yaşa ve mevsimlere göre dağılımını göstermektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmaya hastanemiz moleküler ünitesine menenjit şüphesiyle gönderilen 200 hastanın BOS örneği dahil edildi. Viral etkenlerden adenovirus (AdV), sitomegalovirus (CMV), enterovirus(EV), Epstein- Barr virus (EBV), herpes simplex virus 1 ve 2(HSV), human herpesvirus 6 ve 7, human parechovirus ve parvovirus B19, varisella-zoster virus (VZV), bakteriyel etkenlerden de Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis ve Streptococcus pneumoniae pozitifliği Multiplex real-time Polimeraz Zincir Reaksiyonu(PCR) yöntemiyle araştırıldı
BULGULAR: Çalışmaya alınan 200 hasta örneğinin 50’ında (%25) bakteriyel veya viral bir etken tespit edildi. Pozitif örneklerde enterovirus % 6.5’lük oranla ilk sırada yer alırken, adenovirus ve HSV-1 %5 ile ikinci sırada, S.pneumoniae ise %3.5 ile üçüncü sırada yer aldı. Pozitiflik oranının en yüksek olduğu yaş aralığı 0-5 yaş idi. 9 hastada bakteri pozitif bulundu. 2 örnekte 2 virus koenfeksiyonu görüldü.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Menenjitlerde mortalite ve morbiditeyi azaltmak için erken tanı ve tedavi çok önemlidir. PCR gibi moleküler yöntemlerle etkenlerin erken saptanması mümkün olmaktadır. Multiplex PCR testleri kolay ve hızlı testlerdir ve, çalışma sayısının artmasıyla epidemiyolojik verilerin daha da zenginleşeceği görüşüne varılmıştır.

INTRODUCTION: Central nervous system (CNS) infections require prompt diagnosis, as the clinical condition progresses rapidly and may lead to severe permanent sequelae or death. The purpose of this study is to demonstrate retrospectively the most common bacteria and viruses causing meningitis and seasonal distribution of these agents using the Multiplex real-time PCR method in CSF samples.
METHODS: CSF samples of 200 patients which were sent to the molecular microbiology unit of our hospital with suspect meningitis were investigated in this study. Specimens were tested using multiplex real-time PCR assay for adenovirus (AdV), cytomegalovirus (CMV), enteroviruses (EV), Epstein- Barr virus (EBV), herpes simplex virus 1 and 2 (HSV), human herpes virus 6 and 7, human parechovirus,
parvovirus B19, varicella-zoster virus (VZV) and among the bacterial pathogens Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis and Streptococcus pneumoniae.
RESULTS: A bacterial or a viral agent was detected in 50 (25%) of the 200 samples analyzed in the study. Among positive samples most frequently (6.5%) enterovirus was detected, followed by adenovirus and HSV-1 (5%), and S. pneumoniae (3.5%). The highest rate of positivity was detected within age bracket of 0-5 years. Bacterial positivity was detected in 9 patients. The two viral coinfections were
seen in 2 (1%) patients.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Early diagnosis and treatment of meningitis are very important to reduce mortality and morbidity. Early detection of the responsible agents may be possible with molecular methods, such as PCR. Multiplex PCR method is an easy and rapid test and it is considered that as the relevant studies increase in number, it will enrich the epidemiologically valuable data.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Büyük bir kısmından viral etkenlerin sorumlu olduğu çocukluk çağı farenjitlerinin, %20-40 kadarında etken A grubu beta-hemolitik streptokoklar(GAS)’dır. Etkenin erken tespiti, viral olgularda gereksiz antibiyotik kullanımının önlenmesi, GAS olgularında ise antibiyotik tedavisinin erken başlanması ve böylece komplikasyonların engellenmesi açısından kritik önem taşımaktadır. Duyarlılığı yüksek ve kullanımı kolay hızlı antijen testleri, erken tanı ve uygun tedaviye önemli katkı sağlamaktadır. Bu çalışmada amaç; boğaz sürüntü örneklerinde GAS tespitinde Bionexia hızlı antijen testinin etkinliğini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 16 Kasım 2015 – 15 Şubat 2016 tarihlerinde laboratuvarımıza farenjit ön tanısıyla gönderilen 1934 boğaz sürüntüsü değerlendirilmiştir. Örneklere Bionexia Strep-A Plus (Biomerieux, France) hızlı antijen testiyle eş zamanlı kültür yapılmıştır. Tanımlamada basitrasin duyarlılığı, PYR, lateks aglütinasyon testleri ve matriks aracılı lazer desorbsiyon/iyonizasyon-uçuş zamanlı kütle spektrometresi (MALDI-TOF MS) kullanılmıştır. Kültürde GAS üreme yoğunluğu kaydedilmiştir.
BULGULAR: Çalışma 861’i (%44.5) kadın, 1073’ü (%55.5) erkek olmak üzere 1934 hastayla yapılmıştır. Olguların yaşları 1-75 arasında olup, ortalaması 8,7±6,7’dir. Örneklerin 214’i(%11) kültür pozitif, 180’i(%9.3) antijen testi pozitif bulunmuştur. Üreme yoğunluğu daha fazla olan olguların hızlı antijen testi sonuçları anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p=0.013). Bionexia antijen testinin kültüre göre duyarlılığı %84.1, özgüllüğü %100, pozitif kestirim değeri %100, negatif kestirim değeri %98, testin doğruluğu ise %98.2 olarak saptanmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: GAS farenjiti tanısında yüksek duyarlılığa sahip hızlı antijen testlerinin tercih edilmesi, erken tanı ve uygun tedaviye katkı sağlayacağı gibi antibiyotiklerin uygun kullanımı ile direnç gelişiminin önlenmesine de katkı sağlayacaktır. Bununla birlikte, negatif antijen test sonuçlarının kültürle doğrulanması, yanlış tanı ve eksik tedavinin önlenmesi açısından oldukça önemlidir.

INTRODUCTION: Group A beta-hemolytic streptococcus(GAS) are responsible for 20-40% of childhood pharyngitis which are mostly caused by viral agents. Early identification of the agent is crucial in preventing unnecessary use of antibiotics in viral infections and early initiation of antibiotic therapy and prevention of complications in GAS infections. Sensitive and easy-to-use rapid antigen tests provide early diagnosis and appropriate treatment. The aim of this study is to evaluate the efficacy of Bionexia rapid antigen test in detecting GAS in throat swab samples.
METHODS: A total of 1934 throat swab samples submitted to our laboratory with a pre-diagnosis of pharyngitis were assessed between 16 November 2015 and 15 February 2016. The samples were simultaneously cultured and tested by rapid Bionexia Strep-A Plus (Biomerieux, France). For identification, bacitracin sensitivity, PYR test and latex agglutination test in addition to Matrix-Assisted Laser Desorption/Ionization-Time of Flight Mass Spectrometry (MALDI-TOF MS) were used. The density of GAS growth in the culture was noted.
RESULTS: A total of 1934 patients, 861 (44.5%) female and 1073 (55.5%) male, were included in the study. The age ranged between 1-75 years having a mean value of 8,7±6,7. 214 (11%) and 180 (9.3%) of the samples were positive with culture and rapid antigen test, respectively. Rapid antigen test positivity was significantly higher in denser culture growth (p=0.013). The sensitivity of the Bionexia antigen test, with respect to culture, was 84.1%, specificity 100%, positive predictive value 100%, negative predictive value 98% and the accuracy was 98.2%.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Preference for a highly sensitive rapid antigen test can contribute significantly to the diagnosis and treatment of pharyngitis, appropriate use of antibiotics and prevention of the spread of resistance. Besides, the confirmation of negative rapid antigen test results by
culture is essential to avoid misdiagnosis and insufficient treatment.

Makale Özeti | Tam Metin PDF

Listeria monocytogenes genelde zoonotik bir infeksiyon etkenidir. Yaşlılar veya hücresel immünitenin zayıfladığı hastalarda infeksiyon oluşturabilen önemli bir patojendir. Hastanemize yatışından dört ay önce demir eksikliği anemisi tanısı almış olan 89 yaşındaki hasta, Dahiliye servisine yatırıldıktan sonra laboratuvarımıza kan kültürleri gönderilmiştir. Bu kan kültürlerinde katalaz pozitif, oksidaz negatif, kokobasil görünümünde gram pozitif bakteri üremiştir. İzole edilen suş konvansiyonel yöntemlerle ve otomatize sistem ( VİTEK-2, bioMérieux, France) ile L. monocytogenes olarak tanımlanmıştır. Cihaz tarafından L. monocytogenes olarak tanımlanan suşumuz, Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvarına gönderilmiş ve bu merkezde Matrix-assisted laser desorption ionization-time of flight mass spectrometry (MALDİ-TOF MS) (BrukerDaltonics, Bremen, Germany) Kütle Spektrometre yöntemi ile tür düzeyinde doğrulanmıştır. Suşumuz disk difüzyon metodu ile yapılan duyarlılık çalışmasında, çalışılan antibiyotiklerin çoğuna duyarlı, sadece siprofloksasin ve levofloksasine orta duyarlı olarak bulunmuştur. Sonuç olarak L. monocytogenes’in nadir bir menenjit etkeni olduğu bilinmesine rağmen, olgumuzda da görüldüğü gibi yaş faktörü, malinite veya altta yatan kronik bir hastalığın varlığının Listeria benzeri infeksiyonlara yatkınlığı arttırabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.

Listeria monocytogenes is usually a zoonotic infectious agent. It is an important pathogen that may cause infection in the elderly or in immunocompromised patients with predisposing conditions. The present case is presented to underline the necessity of keeping in mind that L. monocytogenes can be the cause of bacteremia in geriatric and immunocompromised patients. An 89-yearold patient, who was diagnosed as iron deficiency anemia four months before hospitalization, was hospitalized in the Internal Medicine Clinic and his blood samples were transferred to our laboratory for blood culture. Growth of catalase-positive, oxidase-negative gram-positive bacteria in the morphology of coccobacillus was observed in the blood culture. The isolated strain was identified as L. monocytogenes using the conventional methods and the automated system (VITEK 2, bioMérieux, France). The strain identified as L. monocytogenes by device was transferred to the Marmara University Pendik Training and Research Hospital Microbiology Laboratory and the bacterial identification was confirmed at the species level using Matrix-assisted laser desorption ionization-time of flight mass spectrometry (MALDI-TOF MS) (Bruker Daltonics, Bremen, Germany) with mass spectrometer method in this center. In the susceptibility testing performed by disk diffusion method, it was established that the strain was found susceptible to most of the antibiotics and moderately susceptible to ciprofloxacin and levofloxacin. In conclusion, although L. monocytogenes is known as a rare cause of infection, it should be considered that factors such as age, malignancy or underlying chronic disease may enhance the tendency for listeriosis-like infections, as was observed in the present case. It would be reasonable to underline the necessity of keeping L. monocytogenes in
mind in any meningitis case manifesting blood and cerebrospinal (CSF) signs and of planning the empirical therapy accordingly.

Makale Özeti | Tam Metin PDF