Hepatoblastom, çocukluk çağında en sık görülen malign karaciğer tümörüdür. Son yıllarda tanı ve tedavi konusundaki gelişmeler sayesinde uzun süreli yaşam mümkün hale gelmiştir. Karında kitle ve yüksek alfa-fetoprotein varlığında hepatoblastomdan şüphelenilmelidir. Ancak infantlarda alfa-fetoprotein yüksekliğini değerlendirirken yaşa göre normalleri göz önünde bulundurmak önemlidir. Tanı basamaklarında, karın ultrasonografisi ve bilgisayarlı tomografi veya manyetik rezonans görüntüleme gereklidir. Bu veriler ışığında hastalığın PRETEXT evresi belirlenir. Hastalığın en uygun yönetim stratejisi, bu radyolojik değerlendirmelerle başlar ve biyosi ve tümör rezeksiyonu ile devam eder. Uluslararası Çocukluk Çağı Karaciğer Tümörleri Strateji Grubu (SIOPEL) hepatoblastom tanısı alan tüm hastalara tümörün daha güvenle ve tama yakın çıkartılabilmesi için preoperatif kemoterapi önermektedir. Parsiyel hepatektomi ile tam cerrahi rezeksiyon yapılamayan olgularda ise karaciğer nakli düşünülmelidir.

Hepatoblastoma is the most common hepatic malignancy in children. In recent years, diagnosis and treatment have been improved in hepatoblastoma, and long survival has become possible. Intraabdominal mass and elevated alpha-fetoprotein level raise suspicion for hepatoblastoma. However, it is important to consider age-appropriate normal values when assessing alpha-fetoprotein levels in infancy. For the diagnostic steps, abdominal ultrasonography, and computerized tomography or magnetic resonance imaging are needed. According to imaging findings, PRETEXT stage should be determined. The appropriate surgical management strategy for hepatic tumors begins at the initial radiological assessment and continues through the biopsy and tumor resection. The International Childhood Liver Tumor Strategy (SIOPEL) Group has been recommending preoperative chemotherapy in order to make the tumor more likely to be safely and completely resected. Liver transplantation must be considered when complete tumor excision by partial hepatectomy is unlikely.

Abstract | Full Text PDF

Bir çocuğun hastaneye yatması hem aile hem de çocuk için oldukça stresli bir deneyimdir. Oyun, hastanede yatan çocukların stresle baş etmesini sağlamada etkili bir araçtır ve hastanedeki bakımın son derece değerli bir yönünü oluşturur. Çocukların sağlıklı gelişiminde temel unsurlardan birisi olan oyunu, sağlık çalışanlarının tüm yönleriyle tanıması ve çocuklarla ilgili bakım ve tedavi uygulamalarında kullanması, çocuğun iyileşme sürecine önemli katkılar sağlar. Sağlık hizmet kalitesinde artışın hedeflendiği günümüz sağlık kurumlarında, çocuklar için oyun ünitelerinin hazırlanması ve bu ünitelerde oyun terapisti gibi profesyonellerin rol alması gerekmektedir. Oyun, gelişmiş ülkelerde bakım ve tedavinin her aşamasında terapötik amaçlı olarak kullanılmaktadır. Çocuklarda hastane ve hastalık ile ilgili deneyimlerin getirdiği stresi azaltmak amacıyla “tedavi edici oyun” ya da “terapötik oyun” kavramı ortaya çıkmıştır. Hastaneye yatış için çocuğun hazırlanması aşamasından başlayarak taburculuk sürecine kadar bu sürecin herhangi bir aşamasında terapötik oyun kullanılabilir.

The hospitalization of children is very stressful experience for both parents and children. Play is an effective means to ensure that hospitalized children cope with stress. Plays are a highly valued aspects of care at the hospital. Since it is one of the key elements in the healthy development of children, familiarizing with all aspects of plays, and using them in care and treatment practices related to children will help health professionals to make an important contribution to the recovery process of children. In today's health institutions, where an increase in health service quality is pursued, play units must be established for children and certain professionals, such as play therapists, should be employed in these units. In developed countries, plays are used for therapeutic purposes at each stage of treatment and care. In order to reduce the stress experienced by children associated with hospital and diseases, the "therapeutic play" or "therapeutical play” concepts have emerged. The therapeutic plays can be used in any stage starting from readying the children for hospitalization to the discharge process.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Yenidoğan döneminde en sık görülen intrakranial kanama, periventriküler/intraventriküler kanama (PV/İVK)’dır. Prematürelerde PV/İVK önemli nörogelişimsel sorunlara, hatta ölüme neden olabilmektedir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada yenidoğan yoğun bakım ünitemizde hasta başı kraniyal ultrasonografi (US) ile PV/İVK saptanan 24 olguda predispozan risk faktörleri retrospektif olarak araştırıldı.
BULGULAR: Ventilatör tedavisi (%87.5), 5.dk Apgar skorunun <7 olması (%83.3), respiratuar distres sendromu (RDS, %79.1), patent duktus arteriozus (PDA, %66.6), erken neonatal sepsis (%66.6), antenatal steroid uygulanmaması (%54.1), asfiksi (%33.3), erken membran rüptürü (%25), intrauterin gelişme geriliği (%25) ve trombositopeni (%25) predispozan risk faktörleri olarak saptandı. PV/İVK saptanan bebeklerin yedisi (%29.2) yenidoğan döneminde kaybedildi. Kaybedilen bebeklerin %71.4’ü ≤1500 gr ve %85.7’si ≤32 hafta idi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Gebelik yaşı (≤32 hafta), doğum ağırlığı (≤1500 gr), Apgar skoru (<7) düşüklüğü, antenatal steroid uygulanmaması, RDS, PDA, sepsis ve ventilatör tedavisi PV/İVK için önemli risk faktörleridir. Böyle bebeklerin kraniyal US ile değerlendirilmesi ve kanama saptananların yakın takibi gerekmektedir.

INTRODUCTION: Periventricular/intraventricular hemorrhage (PV/IVH) is the most common type of intracranial hemorrhage in the neonatal period. PV/IVH may cause significant neurodevelopmental problems for preterms, even it can be fatal. Low birth weight and gestational age are the most important risk factors.
METHODS: In this study, 24 patients with PV/IVH determined by bedside cranial ultrasonography (US) in our neonatal intensive care unit were retrospectively evaluated about the predisposing risk factors.
RESULTS: Predisposing risk factors were determined as ventilator therapy (87.5%), 5.th minute Apgar score <7 (83.3%), respiratory distress syndrome (RDS, 79.1%), the patent ductus arteriosus (PDA, 66.6%), early neonatal sepsis (66.6%), non-implementation of antenatal steroids (54.1%), asphyxia (33.3%), thrombocytopenia (25%), early rupture of membranes (25%) and intrauterine growth retardation (25%). Seven (29.2%) infants died in the neonatal period. 71.4% of them were ≤1500g and 85.7% were ≤32GWs.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Low gestational age (≤32GWs) and birth weight (≤1500g), non-implementation of antenatal steroids, low Apgar score, RDS, PDA, sepsis and ventilator therapy are important risk factors for PV/IVH. Evaluation with cranial US of such infants should be done and infants diagnosed with intracranial bleeding should be closely monitored.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Bebeklerin sağlıklı bir biçimde büyüyüp gelişebilmesinde anne sütünün payı oldukça büyüktür. Anne sütü yeni doğan bebeklerin gelişimini destekleyebilecek besin değeri bakımından tüm yapay besinlerden daha üstün bir özelliğe sahiptir. Anne sütünün besin değerinin yanında emzirme süresi de büyük önem taşımaktadır. Dünya Sağlık Örgütü ve UNICEF bebeklerin doğumdan itibaren ilk 6 ay sadece anne sütü ile beslemelerini ve iki yaşına kadar devam edilmesini önermektedir. Bu çalışmada, bebeklerin anne sütü ile beslenme sürelerine etki eden faktörleri belirlemek amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Olgu serisini tanımlayıcı, kesitsel tipte olan bu çalışma KKTC Gazimagusa’da Haziran-Ağustos 2013 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmaya katılmaya gönüllü olan 187 anne çalışmaya dahil edilmiştir. Annenin bebeğini emzirme süresini etkileyen faktörleri belirlemek için yaşam çözümlemesi yöntemleri kullanılmıştır.
BULGULAR: Anne sütü ile beslenmede toplam süre ele alındığında sadece anne sütü ile beslenme süresinin, aile tipinin, annenin sigara/alkol kullanımının ve ek katı gıdalara geçme süresinin anne sütü ile beslenme süresini etkileyen önemli faktörler olduğu %95 güven düzeyinde görülmüştür. Sadece anne sütü ile beslenme dikkate alındığında ise annenin doğum anındaki sağlık durumu, gebelik haftası, doğum şekli, ailenin yaşadığı yer, aylı gelir, annein eğitim düzeyi, bebeğin doğum ağırlığı, bebeğin ilk emzirilme zamanı, emzik kullanma, ek sıvı gıda ve hazır bebek maması değişkenlerinin sadece anne sütü ile beslenme süresini etkileyen önemli faktörler olduğu %95 güven düzeyinde görülmüştür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Anne sütü ile beslenme süresinin modellenmesi için çoğunlukla lojistik regresyon modeli kullanılırken, bu çalışmada beslenme süresi de çalışmaya dahil edilerek yaşam çözümlemesi yöntemleri kullanılmıştır. Böylece, daha uygun ve bilgi verici bir model elde edilmiştir

INTRODUCTION: Breastfeeding has a great contribution on growing a healthy baby. The nutritional value of breast milk is superior than all artificial food for the development of new-born babies. Besides the nutritional value of breast milk, the duration of breastfeeding is of great importance. WHO and UNICEF suggest the exclusive breastfeeding from birth through the first 6 months and continue breastfeeding up to two years. In this study, it is aimed to determine the factors that effect the duration of breasfeeding.
METHODS: This is a cross-sectional study. The study is conducted in Gazimagusa, Turkish Republic of Northren Cyprus between June-August 2013. 187 mother who volunteered to participate were included in this study. Survival analysis was used to determine the factors that affect the duration of breastfeeding.
RESULTS: When the duration of full breastfeeding is analyzed, duration of exclusive breastfeeding, family type, maternal smoking / alcohol use and starting solid food were found as important risk factors that affect the duration of full breastfeeding at a 95% confidence level. It is also observed that the mother’s health status, gesrarional term, type of birth, the family's
place of residence, monthly income, mother's education level, the baby's birth weight, baby's first breastfeeding time, usage of pacifier, additional liquid food and infant formula have affects on the duration of exclusive breastfeeding.

DISCUSSION AND CONCLUSION: As the logistic regression model is generally used for modelling the breastfeeding, in this study breasfeeding duration is taken into consideration and analyzed by survival analysis methods. Therefore a more appropriate and informative model is obtained.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Transkatater yöntemle patent duktus arteriosus (PDA) kapatılması yeni cihaz ve tekniklerin gelişimi ile birlikte tedavide ilk seçenek olarak yerini almıştır. Bu çalışmada Amplatzer dukt okluder (ADO) ve Amplatzer dukt okluder II (ADO II) kullanılarak kapatılmış vakalarımız sunulmuş, çocuklarda bu cihazlarla PDA kapamanın etkinlik ve güvenilirliği tartışılmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Hastanemiz Çocuk Kardiyoloji Kliniği’nde Ocak 2010-Nisan 2015 tarihleri arasında toplam 82 hastaya (13 ADO, 69 ADOII) cihazı uygulanmış, 81 hastada PDA kapama başarıyla yapılmıştır. Bu olgular retrospektif olarak incelenmiştir.
BULGULAR: Hastalarımızın ortanca yaşı 3 yıl (7 ay-16 yaş) idi. PDA en dar çapı ortalama 2.39±0.91 mm idi.. İşlem süresi ve floroskopi süresi ortanca değerleri sırasıyla 55 dk ve 11 dk’dır. Vakaların %98.8’inde işlem başarılı olmuştur. Başarılı olan 81 hastanın 12’sinde ADO, 69’unda ADO II cihazı kullanılmıştır.Minör komplikasyonlardan yalnız 5 hastada akut dönemde minimal rezidü şant saptanmıştır. Bu 5 hastanın 4’ünde takipte rezidü şant tamemen kaybolmuş 1’inde ise minimal düzeyde devam etmiştir. Çalışmamızda tek major komplikasyon ADO uygulanan 1 hastada görülen cihaz embolizasyonudur. Bu vakada cihaz snare yardımıyla çıkartılmış ve PDA cerrahi yöntemle kapatılmıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Transkatater PDA kapatma artık birçok merkezde başarıyla uygulanabilmektedir. Biz de bu çalışmada son 5 yılda ADO ve ADO II cihazıyla yaptığımız PDA kapatma vakalarını değerlendirdik.. Çalışmamızın sonucunda literatürle de uyumlu olarak, çocuklarda transkatater yöntemle ADO ve ADO II cihazları kullanılarak yapılan PDA kapamanın düşük komplikasyon oranıyla etkili ve güvenilir bir yöntem olduğunu göstermiş olduk.

INTRODUCTION: With development of newer devices and techniques, transcatheter closure of patent ductus arteriosus (PDA) has been established as a first choice treatment. In this study, cases with PDA who were closed using Amplatzer duct occluder (ADO) and Amplatzer Duct occluder (ADO II) are presented, and the efficacy and safety of closure of PDA using these devices are discussed.
METHODS: Eighty-two patients (13 ADO, 69 ADO II) underwent transcatheter closure between January 2010 and April 2015, PDA closure was successful in 81 patient. We retrospectively reviewed these cases.
RESULTS: Median age was 3 years. Narrowest diameter of PDA was 2.39±0.91 mm. Procedure duration and fluoroscopy time were 55 minutes and 11 minutes, respectively. Procedure was successful in 98.8% of cases. In successful 81 cases, ADO was used in 12, ADO II was used in 69 cases. As a minor complication, only 5 patients had minimal residual shunt during the acute period. Residual shunt was completely disappeared in 4 patients. Only major complication in our study was device embolisation which was occurred in one patient who were closed with ADO. In this case, device was removed using snare, and PDA was closed with surgery.
DISCUSSION AND CONCLUSION: PDA closure has been currently succeeded in many centres. In this study, we reviewed cases who were underwent PDA closure using ADO and ADO II devices during last five years. Based on our findings, we suggest that transcatheter closure of PDA using these devices is safe and reliable option with low complication rate which is consistent with literature.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışma, annelerin çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumları ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapıldı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Araştırma, 01 Mart 2014- 12 Haziran 2015 tarihleri arasında Türkiye’nin doğu bölgesindeki bir il merkezinde bulunan bir Aile Sağlığı Merkezi (ASM) bölgesinde tanımlayıcı ve kesitse olarak yapıldı. Çalışmanın evrenini, ilgili ASM’ne kayıtlı 1-3 yaş grubu en az bir çocuğu olan 1152 anne oluşturdu. Araştırmanın örneklemini, yukarıda belirtilen evrenden olasılıksız rastlantısal örnekleme yöntemiyle seçilen 400 anne oluşturdu. Veriler “Soru Formu” ve “0-6 Yaş Çocuklarda Annenin Ev Kazalarına Yönelik Güvenlik Önlemlerini Tanılama Ölçeği” ile araştırmacı tarafından toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde yüzdelik dağılımlar, ortalama, standart sapma, bağımsız gruplarda t-testi, varyans analizi, Kruskal Wallis testi ve Cronbach alfa katsayı hesaplaması kullanıldı. Araştırmanın yapılabilmesi için etik onay, resmi izin ve annelerden aydınlatılmış onam alındı.
BULGULAR: Araştırmada annelerin %57.3’ünün çocuğunun ev kazası geçirdiği; ev kazası yaşayan çocukların %55.0’ının düşme, %15.2’sinin çarpma ve %12.5’inin yanık tipinde kaza yaşadığı belirlendi. Annelerin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği puan ortalamasının 179.74±12.91 olduğu saptandı. Annelerin eğitim ve çalışma durumunun, baba eğitim durumunun ve çocuk sayısının annelerin çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumlarını etkilediği belirlendi (p<0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Ev kazası geçirmeyen çocukların annelerinin, çocuklarını ev kazalarından korumaya yönelik tutumlarının ev kazası geçiren çocukların annelerinin tutumlarından daha iyi düzeyde olduğu saptandı. Ek olarak annelerin bu tutumlarını, anne eğitim ve çalışma durumu, baba eğitim durumu ve çocuk sayısı değişkenlerinin etkilediği belirlendi. Çocuklarda ev kazalarının önlenmesi amacıyla hemşirelerin eğitimci, danışmanlık, rehberlik rollerini kullanarak annelerde/ailelerde farkındalık, tutum ve davranış değiştirmeye yönelik girişimlerde bulunması önerilebilir.

INTRODUCTION: This study was conducted in order to determine the attitudes of mothers towards protecting their children from home accidents and the affecting factors.
METHODS: The study was carried out as a cross-sectional and descriptive study in between March 01,2014andJune 15,2015 in a region of Family Health Center(FHC)in a city center located in east Turkey.The population of thestudy consisted of mothers having at least one child aged between 1and 3 who were registered at this FHC.Sample of the study material was 400mothers selected by non-random accidental sampling method from the population mentioned above.The data were collected through“Information Form”and“0-6Year Old Children’s Mothers’ Knowledge of Safety Precautions for the Prevention ofHome Accidents Scale”.Percentage distributions,mean,standard deviation,independent samples t-test,variance,KruskaWallis andCronbach's alpha coefficient calculation were used to assess the data.
RESULTS: It was found in the study that children of57.3% of the mothers experienced a home accident and among these children,55.0% fell,15.2% hit somewhere,and12.5% had burns.It was determined that mean score of“0-6 Year Old Children’s Mothers' Knowledge of Safety Precautions for thePrevention ofHome Accidents Scale” was179.74±12.91.It was also found that while the mother’s education and employment status,education status of the father and the number of children affected attitudes of mothers towards protecting their children from home accidents(p<0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: It was determined that the attitudes of the mothers of children who did not have a home accident were better than the attitudes of those whose children experienced any home accident.The variables of the mother’s education and employment status,education status of the father and the number ofchildren affected these attitudes ofmothers.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Yabancı cisim (YC) yutma şikayeti çocukluk çağında en sık acil başvuru sebeplerinden birisidir. Hastanemizde üst özofagus yerleşimli YC’ler laringoskopi eşliğinde Magill pensi ile, diğer seviyedeki YC’ler ise rijid özofagoskop ile çıkarılmaktadır. Bu çalışmamızın amacı Muş Devlet Hastanesinde 2 yıllık sürede tedavi edilmiş özofagusta YC tanılı hastalarımızı sunmak ve tedavi metodlarımızı literatür ışığında incelemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kasım 2013 ile Eylül 2015 tarihleri arasında özofagusta YC şüphesi ile Muş Devlet Hastanesi Çocuk Cerrahisi Kliniğinde yatırılan 19 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Çalışmamızda özofagusta YC obstrüksiyonu şüphesi ile yatırılan toplam 19 hasta, cinsiyet, klinik semptomlar, radyolojik bulgular, özofagusta takıldığı yer ve yabancı cismin türüne göre incelenmiştir.
BULGULAR: On erkek ve 9 kız hastanın en küçüğü 1.5, en büyüğü 15 yaşındaydı. YC’lerin en sık birinci darlıkta (%52,5) takıldığı görüldü. Hastaların %52.5 sinde Magill pensi, %38.9 unda özofagoskop kullanılmıştır.En sık semptom beslenmeyi reddetme ve yutma güçlüğüdür.
TARTIŞMA ve SONUÇ: YC yuttuğu bilinen hastalarda detaylı bir anamnez şarttır. Sivri ve keskin cisimler genellikle acil girişim gerektirir. Üst özofagusta takılı kalmış YC'ler entübasyon gerekmeksizin Magill pensi ile kolayca çıkarılabilirler ancak daha alt seviyedeki YC lerin çıkarılmasında altın standart halen rijid özofagoskopidir.

INTRODUCTION: Foreign body (FB) ingestion is one of the most common cause of the emergency admission in childhood. In our hospital FB's of upper esophagus are removed with Magill forceps and the others with rigid esophagoscopy. The aim of this study is to present our patients treated with a diagnosis of esophagial foreign body in Muş Government Hospital for 2 years period.
METHODS: Patients diagnosed with esophageal foreign bodies who were admitted to Muş Government Hospital Pediatric Surgery Clinic between November 2013 and December 2015 were evaluated retrospectively. In our study 19 children with a diagnosis of esophageal foreign body were reviwed according to age,gender,clinical symptoms,radiological findings,localization in esophagus,and the type of foreign body.
RESULTS: There were 10 male and 9 female patients.The youngest was 1,5 and the oldest was 15 y.o. The most common location (52.5 %) of FB detected in esophagus was the first narrowing. We used Magill forceps for removing FB in 52.5 % of patients and rigid esophagoscope in 38.9%. The most common symptom was refusing of feeding and dysphagie.
DISCUSSION AND CONCLUSION: A detailed history is essential for foreign body ingestion. Pointed and sharp objects usually requires emergency intervention. Foreign bodies located in the upper part of esophagus can be removed easily by Magill forceps but rigid esophagoscopy remains a golden standard of removing objects
from the esophagus of pediatric patients.

Abstract | Full Text PDF

GİRİŞ ve AMAÇ: Tekrarlayan nöbetleri olan çocuklarda ebeveynlere hastane dışında nöbete yaklaşım ile ilgili yeterli bilgi verilmelidir. Bu çalışmada epilepsi ve tekrarlayan febril konvulsiyonlu olguların aileleri ile görüşülerek hastane dışında nöbet geçirmesi durumunda nöbet geçiren çocuğa karşı yaklaşımları ve ailelerin nöbet yönetimi konusunda gereksinimlerini saptamak amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışma Eylül 2014 ve Şubat 2015 tarihleri arasında Çocuk Nöroloji polikliniğine başvuran, tekrarlayan nöbet öyküsü olan 280 çocuğun aileleri ile anket formu üzerinden görüşülerek yapıldı.
BULGULAR: Çalışmaya 223 (%79,6)'ü epilepsi, 57(%20,4)'si tekrarlayan febril konvulsiyon tanısı olan 280 olgu alındı. Ebeveynlerin 194 (%69,3)'ü nöbet sırasında müdahale ile ilgili yazılı olmayan bilgi aldığını belirtti. Nöbet sırasında evde en sık yapılan ilk uygulama olguların %26,8 (n=75) ile pozisyon verme şeklindeydi. Nöbetin uzaması durumunda rektal diazepam uygulaması olguların 120 (%42,8)'sinde yapılırken 160 olguda çeşitli sebeplerle uygulanmadığı belirtildi. Rektal ilaç uygulama oranı gelir düzeyinin artması ve hastalık takip süresinin uzun olması ile ilişkili bulundu (p değeri sırasıyla 0,029 ve 0,037). Nöbet sırasında yapılması tavsiye edilen doğru uygulamaların gelir ve öğrenim düzeyi ile anlamlı oranda artış gösterdiği saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Tekrarlayan nöbeti olan çocukların ebeveynlerinin nöbet kontrolü konusunda yetersiz, yanlış bilgi ve ilk yardım pratiğine sahip oldukları saptanmıştır. Bu nedenle ebeveynlerin nöbet yönetimi ile ilgili düzenli bir eğitime tabi tutulma gerekliliği görülmüştür.

INTRODUCTION: Sufficient information should be given to parents who have children with recurrent seizures about the approach to seizures outside the hospital. This study aimed to identify the management of seizures outside the hospital of the parents who have children with recurrent febrile seizures and epilepsy.
METHODS: This study has been conducted between September 2014 and February 2015 by an interview questionnaire with the parents of the children who admitted the pediatric neurology outpatient clinic with a history of seizure.
RESULTS: The study included 223 (79.6%) of epilepsy, 57 (20.4%) of 280 cases who received a diagnosis of recurrent febrile seizures. A total of 194 (69.3%) parents said that they received oral information regarding the intervention of seizures. The most often application during seizures in 26.8% (n = 75) of the cases were making positions. Rectal administration of diazepam was the most common intervention for prolonged seizure in 120 (42.8%) cases, however in 160 cases it was noted that it was not applied for various reasons. Rectal administration ratio of the drugs was found to be associated with income and the longer follow-up period (p-values of 0.029 and 0.037, respectively). It was detected that with the increasing education level and income, recommended correct applications were significantly more than the wrong applications.
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a result of the study, it was found that the parents who have children with recurrent seizures have false and insufficient information about seizure management at home.

Abstract | Full Text PDF

Kikuchi-Fujimoto Hastalığı (KFH), nekrotizan histiositik lenfadenit olarak da bilinen, genellikle servikal lenfadenopati ile seyreden, etiyolojisi saptanamamış ve kendi kendini sınırlayan bir hastalıktır. Hastalık servikal bölgede lenfadenopati, ateş, lökopeni ve yüksek eritrosit sedimentasyon hızı ile karakterizedir. Klinik ve histopatolojik özellikleri hastalığın sıklıkla lenfoma, enfeksiyoz mononükleoz ve tüberkuloz lenfadenit şeklinde yanlış tanı almasına neden olabilmektedir. Hastalığın tanısı lenf nodunun histopatolojik incelemesiyle konulur. Çocuklarda çok nadir görülmektedir. Bu yazıda literatür bilgilerinden yararlanılarak bu hastalığa örnek olabilecek bir olgu tartışılmıştır.

Kikuchi-Fujimoto disease (KFH),etiology could not be detected, also known as necrotizing histiocytic lymphadenitis usually associated with cervical lymphadenopathy, and self-limiting illness.Disease is characterized by cervical lymphadenopathy, fever, leucopenia and high erythrocyte sedimentation rate.Clinical and histopathological features of the disease often may lead to misdiagnosis as lymphoma, tuberculosis lymphadenitis and infectious mononucleosis. Diagnosis of the disease is on the histopathological examination of the lymph nodes. It is seen very rare in children.This report discusses an example of disease by using the literature information.

Abstract | Full Text PDF

Akrep sokmaları, ısırılma yerine ait lokal reaksiyonlardan, ölüme yol açacak çoklu organ tutulumlarına kadar geniş bir yelpazede klinik bulgulara neden olur. Isırılma sonucu hayatı tehdit eden en önemli organ tutulumu kalp ve akciğerlerde görülür. Pulmoner ödem ve miyokardit gibi ölümcül komplikasyonlar nedeni ile her akrep sokması ile karşılaşan çocuk hasta gözlem altında tutulmalı, komplikasyonlara karşı yakın takip edilmelidir. Bu yazıda akrep sokmasının nadir fakat ciddi komplikasyonlarından olan miyokardit ve pulmoner ödemin geliştiği 4 yaşındaki olgunun takip ve tedavi aşamaları sunulmuştur.

Scorpion stings can cause multiple clinical manifestations such as local skin reactions or multiple organ failure that can cause death. The most important life threatening event after the sting is cardiac and lung involvement. Because of the mortal complications like pulmonary edema and myocarditis, every child must be kept under surveillance and carefully monitored. In this study, we presented a 4 years old child which has serious complications such as myocarditis and pulmonary edema after scorpion stings and his follow up and treatment.

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF

Abstract | Full Text PDF