65 Yaş Üstü İntertrokanterik Femur Kırığı Hastalarında Kemik Morfolojisinin Kırık Tipine ve Tedavi Sonucuna Etkisi
Gökhan Polat, Serkan Bayram, Yaşar Samet Gökçeoğlu, Oğuzhan Albayrak, Abdullah Kahraman, Hayati Durmazİstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Ortopedi Ve Travmatoloji Anabilim DalıAMAÇ: İntramedüller çivileme (IMÇ) ile tedavi edilen 65 yaş üstü intertrokanterik kırıklı hastada kemik morfolojisinin kırık tipine ve tedavi sonucuna etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmanın birincil sonucu, kırık tipi (stabil veya stabil olmayan) ile kemik yoğunluğu arasındaki ilişkiyi araştırmaktır. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu, tek travma merkezinde yürütülen, 2010–2021 yılları arasında hasta verilerinin değerlendirildiği, ameliyat sonrası en az üç aylık kontrol, ameliyat sonrası en az üç ay kontrolü olan hastaları içeren, tek bir travma merkezinde yürütülen geriye dönük bir kohort çalışmasıdır. Tüm kırıklar AO sınıflandırma sistemine göre sınıflandırıldı. Kliniğimizde 2010–2016 yılları arasında PFNA, 2016 yılından sonra ise intertan kullanılmıştır. Kemik morfolojisinin değerlendirilmesi için hem kırık tarafının hem de karşı tarafın ön-arka kalça radyografisinde kanal-kalkar oranını (KKO), kortikal kalınlık indeksi (KKİ) ölçüldü ve Dorr morfolojisine göre sınıflandırıldı. Komplikasyonlar da radyolojik olarak değerlendirildi. Başarısızlıklar kaynamama veya fiksasyon yetersizliği olarak tanımlandı. Üçüncü ay kontrol vizitinde kalça grafisi ile aşırı kollaps ve vida belirginliği de değerlendirildi. BULGULAR: Bu çalışmaya 150 kadın ve 59 erkek dahil edildi. Ortalama yaş 81.6±8.8 yıldı. Yüz kırk dört hasta Intertan ile ve 65 hasta bıçak tipi IMÇ (PFNA) ile tedavi edildi. Stabil intertrokanterik (A1 tipi) kırığı olan 78 hasta, stabil olmayan olan 131 hasta (A2 tipi 109 hasta ve A3 AO tipi kırığı olan 22 hasta) vardı. Ortalama KKİ kırık ve etkilenmemiş femurlarda sırasıyla 0.469±0.09 ve 0.510±0.09 (p<0.001), KKO kırık ve etkilenmemiş femurlarda sırasıyla 0.636±0.15 ve 0.568±12 idi (p<0.001) olarak saptandı. Kırık tarafında 36 hasta Dorr tip A, 115 hasta Dorr tip B ve 48 hasta Dorr tip C ve kırık olmayan tarafta is 65 hasta Dorr tip A, 123 hasta Dorr tip B ve 21 hasta Dorr tip C olarak saptandı (p<0.001). Vida (n=14) ve bıçak (n=15) belirginliği olan 29 (%13.9) hasta vardı. Otuz hastada (%14.4) aşırı kollaps görüldü ve 16 hastada (7.7) yetersizlik saptandı. TARTIŞMA: AO sınıflamasına göre stabil olmayan kırık grubunda stabil gruba göre istatistiksel olarak anlamlı olarak daha fazla yetersizlik saptadık. Ortalama KTİ, KKO ve Dorr indeksinin etkilenmeyen tarafa göre kırık tarafta anlamlı olarak düşük saptandı ki bu durum kırık tarafta daha düşük kemik kalitesi olduğunu gösterir.
Anahtar Kelimeler: Bone morphology, failure, geriatric fracture; intertrochanteric fracture.The Effect of Bone Morphology on Fracture Type and Treatment Result in Patients with Intertrochanteric Femur Fracture Aged over 65 year
Gökhan Polat, Serkan Bayram, Yaşar Samet Gökçeoğlu, Oğuzhan Albayrak, Abdullah Kahraman, Hayati DurmazIstanbul University Istanbul Faculty Of Medicine Department Of Orthopaedics And TraumatologyBACKGROUND: We aimed to investigate the effect of bone morphology on fracture type and treatment result in patient with inter-trochanteric fracture (IFF) treated with intramedullary nailing (IMN) aged over 65 years. Primary outcome of study was to investigate the relationship between fracture type (stable or unstable) and bone density.
METHODS: This was a retrospective cohort study conducted at single trauma center which included patients aged >65 years, minimum 3 months’ control postoperatively, patients with simple fall by evaluating the patient data from 2010 to 2021. All fractures were classified based on the AO classification system. Proximal femoral nail anti-rotation was used between 2010 and 2016, while InterTAN was used after 2016 in our clinic practice. For the evaluation of the bone morphology, we measured the canal-to-calcar ratio (CCR) and cortical thickness index (CTI) and classified with Dorr morphology on anteroposterior (AP) hip radiograph of both the fracture side and contralateral sides. Complications were also evaluated on radiological view. Failures were defined as non-union or failure of fixation. Excessive collapse and screw/blade prominence also evaluated by hip radiograph on the 3rd month control visit.
RESULTS: One hundred and fifty females and 59 males were included in this study. The average age was 81.6±8.8 years. One hundred and forty-four patients were treated with InterTAN and 65 patients with helical blade type IMN (PFN-A®). There were 78 patients with stable IFF type A1 fracture and 131 patients with unstable IFF (109 patients with A2 and 22 patients with A3 AO type fracture). The mean CTI was 0.469±0.09 and 0.510±0.09 in the fracture and unaffected side femurs, respectively (p<0.001), the CCR was 0.636±0.15 and 0.568±12 in the fracture and unaffected side femurs, respectively (p<0.001). There were 36 patients with Dorr type A, 115 patients with Dorr type B, and 48 patients with Dorr type C in fracture side and 65 patients with Dorr type A, 123 patients with Dorr type B, and 21 patients with Dorr type C in non-affected side (p<0.001). There were 29 (13.9%) patients with screw (n=14) and blade (n=15) prominence. Excessive collapse was seen 30 patients (14.4%) and 16 patients (7.7) evaluated as a failure.
CONCLUSION: We found a significant difference in the failure rate between unstable group than stable group which higher in unstable group according to the AO classification. In addition, the mean CTI, CCR, and Dorr index were significant difference in fractured side than unaffected side which indicated lower bone quality at fracture side.
Sorumlu Yazar: Serkan Bayram, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler PubMed Google Scholar |