Okmeydanı İnterlandinde Mandibula Kırıklarının Etiyolojik, Epidemiyolojik Özellikleri: Klinik Sonuçlarımızın Değerlendirilmesi
Onur Egemen, Özay Özkaya, İlker Üsçetin, Tolga Aksan, Mithat AkanOkmeydanı Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Plastik,rekonstrüktif Ve Estetik Cerrahi Kliniği, İstanbulAMAÇ: Mandibula, maksillofasyal travmalar sonrası nazal fraktürlerden sonra 2. en sık fraktür gelişen yüz kemiğidir. Çiğneme ve konuşma fonksiyonlarında yer almanın yanı sıra, yüzün 1/3 alt bölümünün estetik görünümünde oldukça büyük önemi mevcuttur. Mandibula kırıkları çeşitli şekillerde sınıflandırmakla birlikte bu sınıflandırma yöntemleri tedavinin planlanmasında da ayrı bir öneme sahiptir.Bu çalışmada, Okmeydanı bölgesinde mandibula fraktürleri gelişen hastaların etiyolojik ve epidemiyolojik bilgileri incelenerek, tedavi sonuçları hakkındaki deneyimlerimizi sunmayı, sonuçlarımızı literatürle karşılaştırmayı, mandibula kırıklarına yaklaşımı ve kırık tedavisini gözden geçirmeyi amaçladık.
YÖNTEMLER: Kliniğimizde Ocak 2008-Şubat 2011 tarihleri arasında mandibula fraktürü nedeniyle yatırılarak tedavi edilen 57 hasta retrospektif olarak incelendi. Hastaların epidemiyolojik bilgileri,etiyolojisi, eşlik eden travmalar, özel durumlar, tedavi şekli, sonuçlar ve komplikasyonlar değerlendirildi.
BULGULAR: Düşme %39 ile en sık etiyolojik nedeni oluştururken, ikinci neden %32 ile trafik kazalarıydı. 57 hastada toplam 95 kırık mevcuttu ve hastaların %48’inde birden fazla bölgede kırık bulunmaktaydı. Hastaların %32’sinde mandibula fraktürü dışında travmaya bağlı eşlik eden ek patolojiler mevcuttu. Hastaların 16 sında açık redüksiyon yapılarak yalnızca titanyum plak ve vidalar ile 15’indeaçık redüksiyon yapılarak titanyum plak-vida uygulamasının ardından intermaksiller fiksasyon uygulanarak rijit fiksasyon uygulandı. Post operatif dönemde komplikasyon oranı toplamda %8.7 olarak saptandı.
SONUÇ: Sık karşılaşılan mandibula kırıkları, dikkatlice incelenip, kırığın tipine en uygun tedavinin en kısa sürede uygulanması başarıyı etkileyen en önemli sebeplerdir. Seçilecek tedavide hastaya ait sebepler dışında hekimin tecrübesi de önemlidir. Uygun tedavi tecrübeli ekiplerce yapıldığında komplikasyon oranı daha az olabilmektedir.
Epidemiology and Etiological Features of Mandibular Fractures in Okmeydani Interland: Evaluation of Our Clinical Results
Onur Egemen, Özay Özkaya, İlker Üsçetin, Tolga Aksan, Mithat AkanDeparment Of Plastic Reconstructive And Aesthetic Surgery, Okmeydani Research And Training Hospital, İstanbul, TurkeyOBJECTIVE: Mandibular fractures which are the second most common facial injuries after nasal fractures among maxillofacial traumas, do not only effect mastication and speech functions but also important for the aesthetic appearance of the lower 1/3 part of the face. There are many types of classification for mandibular fractures, and these classifications are very important for the selection of the best treatment method. In this study, we examined the patients who developed fractures of the mandible in Okmeydani district, and studied etiological and epidemiological characteristics of these patients. The aim of this study is to evaluate our clinic results, them with literature findings, and review the approach to, and the treatment of mandible fractures.
METHODS: A retrospective investigation on 57 in-patients with mandibular fractures was carried out in our clinics (Okmeydani Training and Research Hospital, Department of Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgery) between January 2008 and February 2011 regarding their etiology, epidemiology, exceptional conditions, treatment modalities, outcomes and complications.
RESULTS: Most common etiologic factor was falling from height (39 %) and followed by traffic accidents in 32 % of the patients. There were 95 fractures in 57 patients and 48 % of the patients had more than one fracture involving different bodily parts. Six-teen patients were treated with open reduction and miniplate fixation without intermaxillary, and 15 patients with open reduction and miniplate fixation with intermaxillary fixation procedure. Total postoperative complication rate was 8,7 %.
CONCLUSION: The success of treatment in mandible fractures depends on the detailed evaluation of the patients and rapid and proper therapy. Experience of the surgeon is also important for the selection of appropriate treatment. Complication rates can be reduced when the patients are treated correctly by an experienced team.
Sorumlu Yazar: Tolga Aksan, Türkiye
| ARAÇLAR |
 Tam Metin PDF Yazdır Alıntıyı İndir RIS EndNote BibTex Medlars Procite Reference Manager E-Postala Paylaş Yazara e-posta gönder
Benzer makaleler Google Scholar |