Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Bu çalışmada, akut üst solunum yolu semptomlu çocuklarda test edilmiş “viral solunum paneli” sonuçlarını değerlendirdik.
YÖNTEMLER: Toplam 160 semptomlu çocuğun nazofaringeal sürüntü örneklerinin multipleks PCR ile test edilmiş sonuçları incelendi.
BULGULAR: Hastaların 55 (%34.4)’i pozitifti. Beş hastada (%3.1) çift etken, bir hastada (%0.6) ise üç etken bulundu. En sık olarak insan rinovirüs 14 hastada (%25.4) tespit edildi.
SONUÇ: Etken viruslarının sıklığının ortaya konulduğu çalışmada, çok sayıda virusu aynı anda ve kısa sürede tespit edebilen multipleks PCR’ın güvenilir bir test olduğu sonucuna varıldı.

OBJECTIVE: We evaluate the results of “respiratory viral panel” tested in children with symptoms of acute upper respiratory tract infections.
METHODS: Multiplex PCR test results of nasopharyngeal swap samples of 160 symptomatic children were analyzed.
RESULTS: Fifty-five patients (34.4%) had PCR test positivity. Two (n=5 patients; 3.1%), and three (n=1; 0.6%) viral species were detected. Rhinovirus was the most frequently detected species (n= 14; 25.4%).
CONCLUSION: It was concluded that multiplex PCR is a reliable test which can simultaneously detect numerous viruses in a short time in accordance with the results of this study.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Bu çalışmada Balıkesir ilinde üniversite hastanesine başvuran olgularda anemi sıklığını değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEMLER: Hastanemiz çocuk sağlığı ve hastalıkları polikliniğine başvuran, kronik hastalığı olmayan, 563 olgu hastane kayıtlarından retrospektif olarak anemi sıklığı açısından değerlendirildi.
BULGULAR: Hastanemize başvuran 563 olgunun 265 (%47,1)’i kız, 298 (%52,9)’i erkekti. Yaş ortalamaları 5,9±4,2 (min 5 yıl, max 18) idi. Hemoglobin değerleri ortalama 12,5±1,2 mg/dl (min 8,3 max 18 mg/dl) idi. Ortalama eritrosit volümü (MCV) 78,9±5,7 fL (min; 56,9 max; 101,9) fL olarak tespit edildi. Kırmızı küre dağılım genişliği (RDW) ortalama %13,9±1,6 (min; %7,3 max; %31,3) olarak tespit edildi. Çalışmaya alınan 563 olgunun 117’sinde (%20,8) anemi bulguları saptandı, hastaların 35 (%6,2)’inde demir eksikliği anemisi tespit edildi.
SONUÇ: Anemi her yaşta görülmekle birlikte, en sık 2 yaş altı çocuklarda demir eksikliği nedeniyle gözlenmektedir. Aneminin büyüme, gelişme ve kognitif fonksiyonları etkilemesinden dolayı proflaksi ve tedavi için demir takviyesi yapılmadır.

OBJECTIVE: In this study, we aimed to determine the prevalance of anemia among patients at university hospital in Balıkesir City.
METHODS: 563 cases, without any chronic illness, who had been examined at outpatient pediatrics clinic of our hospital were retrospectically evaluated for the prevalence of anemia prevelance by perusing hospital records.
RESULTS: 265 (47.1%) of 563 cases who were consulted to our hospital were female and 298 (52.9%) were male. The mean age of the patients was 5.9±4.2 (5 mos-18 yrs) years. The mean hemoglobin value was 12.5±1.2 mg/dl (8.3-18 mg/dl). Mean corpuscular volume (MCV) was detected as 78.9±5.7 fL (56.9-101.9 fL). Mean red cell distrubition width (RDW) was 13.9±1.6 % (7.3-31.3%). Signs of anemia were present in 117 (20.8%), and iron deficiency anemia in 35 (6.2%) cases.
CONCLUSION: Although anemia is common at all ages, it is mostly seen in children under two years old, due to iron deficiency. Anemia affects growth, development and cognitive functions. Thus iron supplementation is essential for prophylaxis and treatment.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Yenidoğan döneminin en önemli mortalite ve morbidite nedenlerinden birisi olan ve nonspesifik klinik bulgularla seyreden sepsisin enfeksiyöz olmayan nedenlerden ayırımı güçtür. Günümüzde halen erken tanıda kullanılabilecek hızlı, özgüllüğü ve duyarlılığı yüksek, prognoz yönünden ön gösterge olabilecek testlere gereksinim duyulmaktadır. Son yıllarda trombositlerin konak savunma basamaklarında rol oynadığını gösteren ve bazı trombosit parametrelerinin sepsisin erken tanısında yararlı olabileceğini savunan çalışmalar yayınlanmıştır. Bu doğrultuda biz de çalışmamızda ortalama trombosit hacmi, trombosit dağılım genişliği ve trombokritin sepsis tanısında kullanılabilirliğini ve etkinliğini araştırmayı amaçladık.
YÖNTEMLER: Çalışmaya Mayıs-Ekim 2009 tarihleri arasında hastanemiz yenidoğan servisinde yatan neonatal sepsis tanılı 30 yenidoğan ve indirekt hiperbilirubinemi dışında hastalığı olmayan 30 yenidoğan alındı. Sepsis tanısında Töllner skorlama sistemi ve kültür üremeleri esas alındı. Tüm hastaların tam kan örneklerinde trombosit parametreleri değerlendirildi. İstatistiksel analizde SPSS Windows 17.0 programı kullanıldı. Sonuçlar %95 güven aralığında, anlamlılık p<0,05 düzeyinde değerlendirildi.
BULGULAR: Kontrol grubuyla kıyaslandığında sepsis grubunun ortalama gestasyonel yaşı, ortalama doğum ağırlığı ve ortalama trombosit sayısı anlamlı ölçüde düşüktü. Öte yandan ortalama trombosit hacmi ve trombokrit değerleri sepsis grubunda anlamlı oranda yüksekti. Gruplar arasında trombosit dağılım genişliği değerleri açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Hem ortalama trombosit hacmi hem de trombokritin sepsis tanısı koymada duyarlılıkları %100, özgüllükleri ise %42.3 bulundu. Bu değerler trombosit dağılım genişliği için sırasıyla % 52.5 ve %45 belirlendi.
SONUÇ: Yenidoğan sepsisi tanısında rutin hematolojik, serolojik ve mikrobiyolojik tetkiklerin yanı sıra ortalama trombosit hacmi ve trombokrit değerlerinin de yararlı ve etkin parametreler olduğunu düşünmekteyiz.

OBJECTIVE: As an important cause of mortality, and morbidity, it is hard differentiate neonatal sepsis from noninfectious diseases because of its nonspecific symptoms. At present, high quality diagnostic tools are still required. As well as giving accurate pre-opinion about prognosis, these tools are expected to be highly specific, sensitive and fast.Recently articles have been published about the role of platelets in host defence mechanisms, suggesting platelet parameters may be useful in early diagnosis of neonatal sepsis. In line with these findings, we designed this study to investigate efficacy and usability of platelet parameters such as mean platelet volume, platelet distribution width and thrombocrit in diagnosing neonatal sepsis.
METHODS: Study cases were chosen from infants hospitalized between May-October 2009 at our neonatology department. Thirty infants with neonatal sepsis and 30 infants who didn’t have any illnesses other than indirect hyperbilirubinemia were enrolled. Tollner scoring system and positive blood cultures were accepted as diagnostic criteria for sepsis. Blood samples were evaluated for platelet parameters. Statistical analysis was performed by using SPSS program for Windows. P levels of <0.05 were considered significant with a confidence interval of 95%.
RESULTS: When compared to the control group mean gestational age, birthweight and platelet count of the sepsis group were significantly lower. However, mean platelet volume and thrombocrit values were higher than those of the control group. There was no difference between groups in terms of mean platelet distribution width. Sensitivity of both mean platelet volume and thrombocrit for diagnosing sepsis was 100%, while specificity was 42.3%. Sensitivity and specificity of platelet distribution width were 52.5% and 45%, respectively.
CONCLUSION: Besides routine haematologic, serologic and microbiologic studies, mean platelet volume and thrombocrit values maybe useful in making early diagnosis of neonatal sepsis.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Bu çalışmada Ekim 2008-Ekim 2010 tarihleri arasında 0-5 yaş arası 339 akut gastroenterit olgusundan alınan dışkı örneklerinde Escherichia coli O157 prevalansı ve etkenin saptanmasında konvansiyonel besiyeri Sorbitol-MacConkey agar (SMAC) ile kromojenik besiyeri CHROMagar O157’nin etkinliği araştırılmıştır.
YÖNTEMLER: Dışkı örnekleri SMAC, CHROMagar, Selenit F, Salmonella-Shigella (SS) ve MacConkey agara ekilmiştir. Tüm plaklar 35°C, aerobik ortamda 24-48 saat inkübe edilmiştir. SMAC besiyerinde oluşan şeffaf koloniler ve CHROMagar’da oluşan pembe-mor renkli şüpheli koloniler konvansiyonel ve yarı otomatize sistem ile ileri identifikasyon için seçilmiştir. E. coli olarak tanımlanan kolonilerde O157 antijeni Dry spot E.coli O157 Lateks Aglutinasyon testi ile araştırılmıştır.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 339 dışkı örneğinin 14’ünde (%4.1) Salmonella spp ve 11’inde (%3,2) Shigella spp. ve 1’inde (0.3) E. coli O157 saptanmış olup, izole edilmiştir. E. coli O157 araştırılan 339 SMAC besiyerinin 14 (%3,8)’ünde, 339 CHROMagar besiyerinin 8 (%2,1)’inde şüpheli koloni saptanmıştır. Her iki besiyerinde 1 plakta E. coli O157 tanımlanmıştır. SMAC besiyerinde CHROM besiyerinin iki katına yakın (SMAC: 13 - CHROM: 7) yalancı pozitiflik saptanmıştır (p<0,05).
SONUÇ: EE. coli O157’nin rutinde kanlı diyaresi olan seçilmiş olgularda araştırılmasının ve tanısında kromojenik besiyerinin kullanımının uygun olduğu düşünülmüştür.

OBJECTIVE: Comparative performance status of CHROMagar O157 (CHROM) sorbitol-MacConkey (SMAC) media for the detection of Escherichia coli (E.coli) O157 in stool specimens isolated from 339 children under 5 years of age who presented with acute gastroenteritis between September 2008 and September 2010 was determined.
METHODS: Stool specimens were inoculated onto Sorbitol-MacConkey agar (SMAC), CHROMagar O157, Selenit F, Salmonella-Shigella (SS) and MacConkey agars. All plates were incubated aerobically for 24 to 48 h at 35°C. Colorless colonies on the SMAC plate and mauve colonies on the CHROM plate were selected for further identification by conventional biochemical tests as well as by semi-automated system. Colonies confirmed to be E.coli were screened for O157 antigen by Dry spot E.coli O157 latex particle agglutination test.
RESULTS: In 339 stool samples examined, Salmonella spp was isolated in 14 (4.1%), and Shigella spp. in 11 (3.2%), while Escherichia coli O157 was detected in only 1 (0.3%) sample. Suspect E.coli O157 stains grew on 8 CHROMagar (2.1%; 8/339) and 14 SMAC (14/339; 3.8%) plates. Rate of false positivity for colony picks from SMAC (n=13; 65%) media was almost 2-fold higher than that for CHROM (n=7; 35%).
CONCLUSION: Routine use of chromogenic media for the investigation of E.coli O157’nin in the selected cases with bloody diarrhea is deemed appropriate.

Abstract | Full Text PDF

AMAÇ: Ağızdan yutulan hidrokarbonlu bileşikler doku hipoksisi, pulmoner irritasyon ve sistemik toksisite ile etkilerini gösterirler. Akciğerlerin hasarı ölüme kadar giden çeşitli komplikasyonlara yol açmaktadır. Bu çalışmada tiner, neft ve kenaz zehirlenmeleri sunularak konuya dikkat çekilmek istenmiştir.
YÖNTEMLER: Hastaların bilgileri retrospektif olarak tarandı. Demografik ve klinik takip özellikleri incelendi. Pulmoner komplikasyonlara inhaler steroidin etkisi incelendi. Sonuçlar literatür eşliğinde tartışıldı.
BULGULAR: On iki hastada dinlemekle akciğerlerde raller, altı hastada ciddi solunum sıkıntısı, beş hastada lökositoz, beş hastada ateş, üç hastada bilinç kaybı, iki hastada karaciğer fonksiyon testleri bozukluğu vardı. Hastaların beşinde solunum yolu bulgularının 24 saat sonra ortaya çıkması dikkat çekici idi. Hastalar medikal tedavi desteği ile 3-8 gün arasında şifa ile taburcu edildi.
SONUÇ: Biz pulmoner komplikasyonların düzeltilmesinde inhaler steroid kullandık. Ancak, katkısı olduğunu söyleyebilmek için karışlaştırmalı yayınlara gereksinim vardır. Bu tür zehirlenmelerin büyük çoğunluğu önlenebilir. Öte yandan, ebeveynler bu tür tehlikelerin farkında olmalıdır.

OBJECTIVE: Hydrocarbon compounds swallowed orally show their effects with tissue hypoxia, pulmonary irritation, and systemic toxicities. Pulmonary damage leads to various complications leading to death. In this study, cases of poisoning with paint thinner, turpentine, and kenaz were reported to call attention to the subject.
METHODS: Information related to the patients were gathered, retrospectively. Effects of inhaled corticosteroids for pulmonary complications were evaluated. Results were discussed in the light of the literature.
RESULTS: Twelve of them presented with pulmonary rales, six patients manifested severe respiratory distress, five patients had leukocytosis, and five patients fever. Besides three patients were unconscious, and two patients had impaired liver function tests. Interestingly, respiratory symptoms became prominent after a period of 24 hours in five patients. All patients were discharged within a period of 3 to 8 days after medical treatment.
CONCLUSION: We used inhaled corticosteroids for the treatment of pulmonary complications, but further studies are required to certainly assert their beneficial effects in this field. Most of such type of poisoning can be avoided. On the other hand, parents should be aware of such dangers.

Abstract | Full Text PDF

Rotavirus gastroenteriti çocukluk çağında en sık görülen bakteriyel olmayan ishal nedenidir. Tüm yaş gruplarında rotavirus infeksiyonlarının tipik seyri 2-3 gün devam eden ateş ve kusma, sonrasında gelişen kansız sulu dışkılamadır. Özellikle kusma ile birlikte olduğunda rotavirus infeksiyonları ciddi ve yaşamı tehdit eden dehidratasyona neden olabilmektedir. Rotavirus infeksiyonuna bağlı ekstraintestinal tutulumlar ender olmakla birlikte bildirilmektedir. Yine immün trombositopeni birçok viral infeksiyona ikincil olarak görülebilmesine rağmen, rotavirus infeksiyonuna bağlı görülmesi oldukça enderdir. Ateş, kusma, ishal, yaygın peteşiyal döküntü yakınmalarıyla başvuran üç yaşında bir erkek hasta, rotavirus infeksiyonundan dolayı olduğunu düşündüğümüz trombositopenisi olması nedeniyle sunulmaktadır.

Rotavirus gastroenteritis is one of the most common abacterial causes of childhood diarrhea. Typical course of rotavirus infection in all ages of patients consists of 2-3 days of lasting fever, vomiting and then subsequent development of watery bloodless diarrhea. Rotavirus infection, especially gastroenteritis with severe vomiting, may cause critical and life-threatening dehydration. Extraintestinal involvement related to rotavirus infection is not commonly reported. Immune thrombocytopenia may happen after some of viral infections; however it has never been reported to be associated with wild-type rotavirus gastroenteritis to date. Here, we present a three-year-old patient with fever, vomiting, diarrhea and generalized purpura, which thought to be related to rotavirus infection.

Abstract | Full Text PDF

Toksik epidermal nekrolizis seyrek olarak görülür. Genellikle ilaçlar ve bazen de infeksiyonlara bağlı olarak gelişir. Derinin soyulması ile karekterizedir. Morbidite ve mortalitesi çok yüksektir. Bugün halen tedavisi konusunda kesin bir fikir birliğinin olmadığı bir klinik tablodur. Bu makalede, 18 aylık erkek hastada üst solunum yolu infeksiyonuna yönelik olarak amoksislin klavulonik asit, terbutalin, ibuprofen kullanımı sırasında tedavinin on beşinci gününde başlayan ateş, deri döküntüleri ve sonrasında toksik epidermal nekrolizis-steven Johnson overlap tablosu gelişen olgu sunulmuştur. Olgunun izleminin birinci gününde başlanılan ve üç gün verilen (400 mg/kg/ gün) intravenöz immünglobulin (IVIG) tedavisi ile dramatik düzelme sağlanmıştır. Bu olgu nedeniyle ilaçların yaşamı tehdit edebilen bir yan etkisine dikkat çekilerek IVIG tedavisinin etkili ve güvenilir bir alternatif olarak tedavi seçenekleri arasında olduğunu belirtmek istedik.

Toxic epidermal necrolysis is seen rarely. It generally develops secondary to drugs and sometimes infection. It is characterized by peeling of the skin. Morbidity and mortality is very high. There is no definitive consensus about the treatment of toxic epidermal necrolysis. In this article, upper respiratory tract infection developed in male patients of 18 months beginning from 15. days of amoxycilline -clavulanic acid, terbutaline, and ibuprofen treatment with manifestations of skin rashes, and subsequent toxic epidermal necrolysis-Steven Johnson overlap syndrome. the first day follow-up and the three-day (400 mg/kg/day), Intravenous immunoglobulin (IVIG) therapy starting from the first day of follow-up, and maintained for 3 days at a dose of 400 mg/kg/day resulted in a dramatic improvement. With this case report we pointed to a life-threatening side effect of these drugs, and wanted to indicate that IVIG therapy is among effective, and safe therapeutic alternatives.

Abstract | Full Text PDF

Diaper dermatit infantlarda yaygın görülen bir sorundur ve tedavide topikal glukokortikoid sıklıkla kullanılır. Bununla beraber yüksek potensli steroidlerin reçetelenmesi ve/veya reçetesiz olarak yanlış kullanımı ender olarak Cushing Sendromuna yol açar. Burada diaper dermatitli bir sütçocuğunda uzamış klobetazol propiyonat kullanımına bağlı gelişen Cushing Sendromu sunmaktayız. Yine bu olgu ile topikal kortikosteroid kullanacak hastalara doz, tedavi süresi, tedavi şekli ve yan etkileri konusunda bilgi sunulması gerekliliği vurgulanmıştır.

Diaper dermatitis is one of the common problems in infancy and topical therapy with glucocorticoids are frequently used for treatment. However, prescription of preparations with potent corticosteroids and/or misuse of them without prescription might seldomly lead to Cushing Syndrome. We present an infant with diaper dermatitis who developed Cushing Syndrome due to prolonged clobetosel propionate use. With this case, it was also emphasized that patients who will receive treatment with topical steroids should be offered information about the dose, duration, and type of the treatment and their systemic side effects.

Abstract | Full Text PDF

İskelet displazileri, kemik ve kıkırdakların anormal büyümeleri ile karakterize genetik geçişli bir hastalık grubudur. Kamptomelik displazi, ender rastlanan ve çoğunlukla yenidoğan döneminde ölümcül seyreden iskelet displazilerden biridir. Tibia kemiği başta olmak üzere ekstremite kemiklerinde eğrileşme, skapula ve klavikula hipoplazisi, vertebra deformiteleriyle karakterize bir sendromdur. Kamptomelik displazi tanısı klinik ve radyolojik bulgulara göre konmaktadır. Kamptomelik displazi olgularının çoğu dar göğüs kafesi ve buna bağlı solunum sorunları nedeniyle sıklıkla yenidoğan döneminde kaybedilmektedir. Yenidoğan döneminde kemik anomalileri ile kamptomelik displazi tanısı alan bir olgu burada sunulmuştur.

Skeletal dysplasias are hereditary diseases which are characterized with abnormally developed bones and connective tissues. Camptomelic dysplasia is a very rare skeletal dysplasia characterised by lethal outcome mainly during the neonatal period. This skletal dysplasia is characterized by bowed extremites most often of tibiae, scapula and clavicula hypoplasia, and vertebral abnormalities. Diagnosis of camptomelic dysplasia is usually based on clinical and radiographic findings. In many cases of camptomelic dysplasia, death occurs in the neonatal period due to breathing problems related to small chest size. We reported a newborn with camptomelic dysplasia diagnosed because of skeletal abnormalities.

Abstract | Full Text PDF

Vitamin B12 eksikliği, megaloblastik aneminin önemli nedenlerindendir. Vitamin B12 eksikliği gelişmekte olan ülkelerde sıklıkla diyette alım kusuruna bağlı gelişir. Eksikliği ender olarak görülse de erken tanı ve tedavi, kalıcı nörolojik sekeller bırakabildiğinden önemlidir. İştahsızlık çocuklarda oldukça sık olarak görülmektedir. Bu olgu ile iştahsızlık nedeniyle gelen bir çocukta, ender görülen Vitamin B12 eksikliğini anımsatmak istedik. On iki aylık erkek hasta, kusma, yutmama, beslenememe, ek gıdayı reddetme, solukluk, kilo kaybı ve gelişme geriliği yakınmalarıyla getirildi. Fizik muayenesinde genel durumu iyi, soluk, çevreyle ilgisi azalmıştı. Tam kan sayımında hemoglobin: 8.8gr/dL, lökosit: 6500/mm3, hematokrit %26.2, trombosit: 162.000/mm3, MCV 96 fL bulundu. Hastanın folik asit düzeyi: 19.4 ng/mL (3-22.4 ng/mL), Vit B12 düzeyi 72 pg/mL (200-1210 pg/mL) bulunurken, annenin serum Vit B12 düzeyide 96 pg/ml bulundu. Bu bulgularla Vit B12 eksikliği tanısı alan hastaya intramusküler Vit B12 tedavisi başlandı. Bir ay sonraki kontrolünde kusmalarının geçtiği, yutma sorunlarının düzeldiği, ek gıdalara başlandığı ve 850 g aldığı, çevreye ilgisinin arttığı gözlendi. Bu olgu dolayısıyla beslenme güçlüğü olan infantlarda vitamin B12 eksikliği olabileceği vurgulamak istendi. Vitamin B12 eksikliğinin tedavisi tedaviye dramatik yanıt vermesi ve kalıcı nörolojik hasarların önlenmesi nedeniyle önemlidir.

Vitamin B12 deficiency is among important causes of megaloblastic anemia. In developing countries, the major reason of Vitamin B12 deficiency is deficient dietary intake. Although vitamin B12 deficiency is a rare condition, early diagnosis and treatment are important to prevent permanent neurological sequela. Anorexia is seen frequently in children. We want to remind Vitamin B12 deficiency with this case presented with anorexia. A 12 month-old male patient presented with vomiting, weight loss, paleness, malnutrition, repulsion as well as growth retardation. Physical examination revealed paleness and loss of interest to environment. Hematologic test results were as follows: WBC: 6500 gr/dl, Hgb: 8.8 gr/dl, MCV: 96 fl, platelet count: 162.000/mm3. Mean serum folic acid level of the patient was 19.4 ng/mL (3-22.4 ng/mL), and vitamin B12 level 72 pg/mL (200-1210 pg/mL), while mean vitamin B12 level of the mother was 96 pg/mL. The patient was diagnosed as vitamin B12 deficiency and intramuscular Vitamin B12 treatment was initiated. One month later, his vomiting ceased, his appetite was well and he gained 850 gr. His interest to environment was improved. We want to impress with this case that infants with anorexia might have vitamin B12 deficiency. Treatment of vitamin B12 deficiency is important because it might lead to permanent neurological sequela and vitamin B12 deficiency respond to treatment dramatically.

Abstract | Full Text PDF